เคยไหมบนทางก้าวไปว่างเปล่า ไร้รอยเงาของใครดั่งใจหวัง เลื่อนเท้าคล้ายคล้อยเคลื่อนสู่ภวังค์ เปี่ยมหวังพลังรักมาเติมใจ ภาพคร่าวคราวครั้งเหมือนยังมีรัก คือแรงผลักรุนหลังที่ยังไหว หวาดหวั่นหวังรักจักเลือนไป กลัวรักคลายไออุ่นอกตลบใจ ทั้งกลัวแลกล้ากับเส้นทาง อยากเปลี่ยนความอ้างว้างคลายสงสัย มีรักสักครั้งใหญ่ยิ่งมากเพียงใด ขอมีรักประดับในใจชั่วกาล ก้าวต่อก้าวย่างไปสู่ประตูรัก ใจทั้งดวงเต้นตึกตักดังส่งสาร ใจตื่นเต้นกับรู้สึกที่เบ่งบาน ยามก้าวผ่านเคลื่อนสู่อีกหนึ่งใจ ช่างงดงามเกินกว่าความคิดหวัง เกินกว่าห้วงภวังค์พาหวั่นไหว เมื่อยอมรับยอมรักด้วยหัวใจ เพิ่งเข้าใจความหมายหลังประตู
1 พฤศจิกายน 2549 11:12 น. - comment id 622096
สวัสดีค่ะ จักขอเปิดประตูสู่ห้วงรัก ให้ประจักษ์เห็นแจ้งแถลงไข อยากรู้หลังประตูแท้จริงมีสิ่งใด ก้าวเข้าไป...สู่ประตูเพื่อรู้ความ... การเรียนรู้เพื่อรักใครสักคน เป็นเรื่องยากจัง...
1 พฤศจิกายน 2549 16:28 น. - comment id 622292
สวัสดีค่ะ คุณฟา แวะมาทักทาย ความรักเป็นสิ่งที่หล่อเลี้ยงหัวใจ และก็เป็นสิ่งที่ทำร้ายหัวใจได้เช่นกันนะค่ะ
2 พฤศจิกายน 2549 13:04 น. - comment id 622611
11 พฤศจิกายน 2549 12:36 น. - comment id 625494
มายืนคอยเพียงแค่ธรณีประตู เธอคงรู้แต่เบือนเหมือนจะแกล้ง ไม่ยอมเปิดประตูใจปล่อยให้แล้ง อกโหยแห้งยืนเหี่ยวอยู่เดียวดาย แต่ไม่หมดความพยายามหรอกนะจะบอกให้
29 พฤศจิกายน 2549 16:04 น. - comment id 632225
คิดถึงนะ