กับสายฝนที่หลงฤดู วันที่กำลังหดหู่และอ่อนไหว มองไปนอกหน้าต่างไม่เห็นใคร มีแต่สายฝนโปรยปรายสาดกระเซ็น ท่วงทำนองบทเพลงที่แสนเศร้า แว่วมาอย่างแผ่วเบาแบบซ่อนเร้น หัวใจยิ่งเดียวดายและเยียบเย็น ในวันที่มองไม่เห็นใครข้างเคียง ภูมิอากาศแบบเดียวกับวันนี้ แต่วันที่มีเธอใจกลับไม่มีเสียง มันอบอุ่นกับบทเพลงที่ร้อยเรียง แม้แต่เสียงเพลงเศร้าไม่เหงาตาม คงเพราะความผูกพันที่อ่อนไหว ความใกล้ไกลทำให้หัวใจช่างไหวหวาม ความคิดถึงมันรัดรึงจิตใจทุกโมงยาม โหยหาแต่ความต้องการจะพบคุณ สัมผัสอุ่นๆเสียงคุ้นๆยังจำได้ เคยมีคุณคอยอยู่ใกล้ให้ไออุ่น เมื่อหลับตายังฝันว่าได้พบคุณ กระซิบถ้อยคำที่แสนคุ้นว่า รักกัน....
คะน้า 26 ม.ค. 2545 18:00 น. - ID 9447 
752
3
0
26 มกราคม 2545 19:43 น. - comment id 32291
คนที่ว่าไม่รู้เป็นใครนะ แต่พี่อยู่ใกล้และเฝ้าดูเธออยู่
26 มกราคม 2545 20:59 น. - comment id 32294
อบอุ่นนะพี่... ภาษาจากหัวใจ มักจะเป็นอะไรที่ดี ๆ แบบนี้เสมอเลยจริง ๆ ^__^
26 มกราคม 2545 23:31 น. - comment id 32309
อบอุ่น หวานซึ้งดีค่ะ
27 มกราคม 2545 03:09 น. - comment id 32348
ชอบท่อนสุดท้ายจัง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
