เอาเป๋าเสื้อมารองแทนหมอนหนุน น้ำข้าวอุ่นซดเพียงแค่แก้กระหาย เสื่อไม่ต้องนอนกับก็สบาย อยู่เดี่ยวดายเอนกายราบกับพื้นดิน สมบัติมีแค่กะลาและหมาแก่ ความอาภัพกับย่ำแย่คือทรัพย์สิน ผิวเป็นดวงล้วนเป็นเกลื้อนคันอาจิณ ตัวมีกลิ่นเหงื่อสาปอาบกายา เจ้าเพื่อนซี้มีแต่หมัดคันขนาด สุดอุดจาดดูไม่ออกบอกว่าหมา ไม่มีขนมีแต่เห็บระลานตา สี่บาทาเดินเหยาะเหยาะเพราะรถชน ทั้งสองเกลอเจอกันในวันก่อน หาที่ซุกหัวนอนริมถนน ต่างก็มุ่งเอาตัวรอดอย่างทุรน ทั้งหมาคนเดินทางตามวิธี เห็นผู้คนแต่งตัวสวยทั้งนั้น แต่คุณท่านจะเมตตาบ้างไหมนี่ ขอแค่เงินซื้อข้าวถุงหุงอย่างดี หวังท่านมีเจียดให้บ้างเป็นทานบุญ วันหนึ่งมีคนพบศพชายชรา กับซากหมาที่นอนกอดก่ายหนุน เหมือนกับซุกให้ไอร้อนรออรุณ ให้ไออุ่นต่างผ้าห่มคืนหนาวเย็น **จบดื้อ ๆ มุขมันตันอ่ะ
28 ตุลาคม 2549 10:37 น. - comment id 620438
เขินจัง....พิมพ์ตกละตัวเอง เสื่อไม่ต้องนอนกับก็สบาย เปลี่ยนเป็น เสื่อไม่ต้องนอนกับพื้นก็สบาย ***ผิดนิดผิดหน่อยคงให้อภัยนะ คนไทยใจดี
28 ตุลาคม 2549 11:33 น. - comment id 620455
วันนี้ซึ้งจังเลยนะคะ คุณศรรกรา เอาเป๋าเสื้อมารองแทนหมอนหนุน น้ำข้าวอุ่นซดเพียงแค่แก้กระหาย พอถึงบ้านนับเงินดูไม่มากมาย นอนเอนกายเพียงวันนี้แค่สี่พัน..
28 ตุลาคม 2549 14:15 น. - comment id 620559
ผิดยังไงก็อภัยกันอยู่แล้วครับ เข้ามาทักทายกันนะครับ
28 ตุลาคม 2549 18:09 น. - comment id 620635