ก่อน

เรไร

             - หนึ่ง -
ก่อนสายลมบางบางจะจางหาย
ก่อนตะวันเฉิดฉายประกายฉาน
ก่อนดอกไม้แรกแย้มแต้มตระการ
ก่อนล่วงผ่านเลยวันวสันต์ฤดู
ก่อนพรุ่งนี้กายเจ็บเพราะเหน็บหนาว
ก่อนใจร้าวรันทดเพราะอดสู
ก่อนฝนหยาดสุดท้ายได้พร่างพรู
ก่อนจะเปิดประตูสู่เหมันต์
              - สอง -
เมื่อราตรีลับลาอุษาโยค
ทั่วทั้งโลกเลื่อมพราวราวสวรรค์
ม่านหมอกบางโปรยอ่อนก่อนตะวัน
จะผายผันส่องประกายในทิวา
อาบละอองน้ำค้างในยามเช้า
บนยอดเขาชุ่มชื้นกลางผืนป่า
ชมดอกไม้ผลิบานตระการตา
สกุณาร้องบรรเลงเพลงกล่อมเรา 
มองผีเสื้อหมู่ภมรที่ร่อนเหิน
คงเพลิดเพลินหัวใจพอคลายเหงา
ได้สัมผัสหฤหรรษ์อาจบรรเทา
เผื่อความเศร้าเบาบางจางจากใจ
ยามค่ำคืนผิงไฟให้คลายหนาว
ระยับดาวพราวพร่างสว่างไสว
ฟังเสียงร้องรื่นรมย์ระงมไพร
ของหรีดหริ่งเรไรในราตรี
             - สาม -
ก่อนอรุณระเรื่อเจือห้วงหาว
ก่อนลมหนาวพัดจากพรากเธอหนี
ก่อนสิ้นมนต์แห่งเหมันตกวี
ก่อนดนตรีหมดพลังกังสดาล
มาสู่ห้วงแห่งจินต์ถวิลหา
เพื่อไขว่คว้าความหมายให้กล่าวขาน
รับสัมผัสเพื่อจดจำเป็นตำนาน
เพื่อจะผ่านเหมันต์วันของเรา