นกละเมอ

นาวา วังสถาพร

ราตรีคลี่คลายลงรายล้อม
เหมือนหมึกย้อมทิวาและฟ้าใส
โบกโบยบินจากหล้าถึงฟ้าไกล
ยังรอกลับไม่หลับใหลลงได้เลย
รอคืนรังดังเก่าก่อนคงร่อนล้า
เส้นขอบฟ้าลับแล้วแก้วตาเอ๋ย
รัตติกาลเยี่ยมกรายก็หมายเชย
ลมรำเพยได้ร่วมเรียงเคียงคู่นอน
กิ่งก้านเก่าเจ้าเคยเกาะแกว่งรออยู่
เพื่อเช้าตรู่ค่อยแหวกใบไปหาหนอน
หยาดน้ำค้างพร่างใบใจอาวรณ์
เจ้าไปลับไม่กลับคอนข้านอนหนาว
หรือเจ้าละสังขารวิญญาณสลาย
จึงได้หายลับไปไร้สืบสาว
แม้ตะวันที่ลับตัวแค่ชั่วคราว
ครั้นรุ่งเช้ายังกลับมาให้ฟ้าชม
เมื่อไร้เจ้าข้าเหงาใจไร้ไออุ่น
ขาดคู่บุญคู่ทุกข์คู่สุขสม
ขาดคู่นกสะทกสะท้อนนอนระทม
จึงจ่อมจมเพ้อพกนกละเมอ ฯ				
comments powered by Disqus
  • เพียงพลิ้ว

    24 ตุลาคม 2549 09:50 น. - comment id 618405

    นกละเมอ
    คงหนาวใจนะคะ
    
    
    เป็นกำลังใจให้นกละเมอค่ะ
    
    
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน