@ ตะวันจรลับจาก จากขอบฟ้า ท้องนภามืดมิด สนิทหาย เหล่าวิหกคืนคอน สะท้อนกาย ใยมิวายตัวเรา เศร้าหมองทรวง @ ดั่งรอคอยแสงฟ้า ตะวันรุ่ง เพื่อหมายมุ่ง แสงจ้าพาใจฝัน ในมืดมิดมืดบอด แทบถอดใจพลัน ดั่งมืองมเข็มนั้น ในทะเล @ รอเพลาในฟ้า ตะวันรุ่ง สาดมืดฟุ้ง ให้แสงจ้าอุราฉัน ส่องมืดมิดมิให้ติด มลายพลัน เพื่อมองเห็น และสร้างฝันวันต่อไป @ จะสร้างฝันความจริง มิคิดห่วง จะสร้างสรวงวิมาล สานใจฝัน จะมอบรักมิใช่ฝัน แด่เธอทุกวัน เพียงเธอนั้นสาดแสง เป็นแรงใจ
23 ตุลาคม 2549 13:58 น. - comment id 618190
ทุกอย่างมีขึ้นย่อมมีลง มีทุกข์และมีสุข
24 ตุลาคม 2549 10:31 น. - comment id 618424
สวัสดีค่ะ พี่เอ... ตะวันจะลาลับใจกลับเศร้า ถูกรุมเร้า...ด้วยความมืดที่ยืดยาว ยามดึกดื่นหัวใจบางใครหนาว คิดถึงคราว...ความรักสลักมั่น... เมื่อไหร่หนอ...ใจรอฟ้าให้ส่าง ใจอ้างว้าง...ระคนทนไหวหวั่น คอยคิดถึงคนรักซึ้งผูกพันธ์ รอคอยวัน...ได้ประสบเพื่อพบเจอ... พี่เอสบายดีนะคะ เป็นไงบ้างน้ำท่วม ส่งกำลังใจไปห่วงเสมอนะคะ ดูแลรักษาสุขภาพนะคะ