คนเดียวในคืนหนาว ดึกสงัดลมพัดเพียงเบา ๆ ความเย็นสัมผัสเราเริ่มหนาว ๆ ใจสับสนบ้างบางครั้งคราว มีความหลังให้กล่าวเรื่องวันวาน คนที่เรารักและภักดี ไฉนเขาจึงหนีไม่สงสาร ทำไมเขาจึงให้เราทรมาน จิตฟุ้งซ่านเริ่มหนาวคราวเดียวดาย ดึกสงัดลมหนาวเราไม่หลับ จิตจ่อกับคนรักที่หนีหาย ใจหว้าวุ่นกระวนกระวาย ทุรนทุรายในคืนฝืนหลับตา ข่มตาให้หลับกับความเศร้า ถวิลในสิ่งเก่าอันปรารถนา หนาวหมอกหนาวลมหนาวกายา หนาวในคุณค่าของตัวเอง
22 ตุลาคม 2549 13:07 น. - comment id 617938
ตอนนี้เรนทายว่า.. ยังไม่ตื่นนอนแน่ๆเล้ย..อิอิอิ.... .. แว้ปป..
22 ตุลาคม 2549 23:51 น. - comment id 618088
ตีสองยังไม่หลับ ยังดีน๊า ตีสี่ยังหลับไม่ได้นะซี กรรมกว่า วรรณกรรมคนนอนเช้าหรือคะคุณกันเอง
24 ตุลาคม 2549 12:25 น. - comment id 618482
ตีสองกว่า นอนไม่หลับ ??? น่าจะลุกมาหุงข้าว ทำอาหาร เตรียมใส่บาตรเช้าเลยนะคะ ดีมั๊ย