ขออภัยถ้าหัวใจได้ความทุกข์ หมดความสุขรันทดไม่สดใส ต้องกล้ำกลืนสะอื้นตรมขมจิตใจ ทนหวั่นไหววุ่นว้าโศกจาบัลย์ ในส่วนลึกหัวใจเก็บไว้ชื่น ไม่มีใครไหนอื่นมาร่วมฝัน ตอบสนองปองเสนอเธอเท่านั้น กี่เดือนวันให้หลังยังเห็นงาม เข้าใจซึ้งถึงฐานะความเหมาะสม เหตุระทมทนระย่อต่อคำถาม ต้องหวั่นไหวคำนินทามาคุกคาม คงต่ำทรามในสายตามหาชน จำยอมรับหากเดินหนีจากชีวิต เธอไม่ผิดยินดีมีเหตุผล ปลีกปัญหาคาใจไม่ทุกข์ทน ทิ้งให้คนไกลตาก้มหน้าตรม คงจะลืม"เรา"สิ้นไม่ผินมอง เลิกประคองเลิกคบจบความขม ความสัมพันธ์ลืมเลือนเหมือนสายลม ต้องเลิกล้มโครงการสานหัวใจ....
พฤหัส กฤษชยรักษ์ 18 ต.ค. 2549 09:41 น. - ID 94052 
3335
3
0
18 ตุลาคม 2549 09:46 น. - comment id 616325
แค่หัวใจเธอนั้นได้พบทุกข์ อย่าตัดสุขสิ้นลงไม่สดใส เพียงแค่รอให้ทุกข์นั้นผ่านไป สุขสดใสจะคืนสู่ใจเธอ ขอให้เธอเก็บรักในส่วนลึก เป็นผลึกก้นใจไม่ให้เผลอ หากเธอรักแล้วทุกข์ทุกคราวเจอ ขอให้เธอผ่านทุกข์ไปด้วยดี
18 ตุลาคม 2549 10:00 น. - comment id 616347
คงเป็นแค่ปลาไหล ในสายตามหาชน แก้ใหม่แบบนี้ไม่ได้เหรอคะ อิอิ
18 ตุลาคม 2549 12:45 น. - comment id 616470
น่าเห็นใจค่ะ....ตัดกันทำไมค่ะ.. เอาไว้เป็นกำลังใจให้กันดีกว่า...เน๊อะ.... คุณค่าอยู่ที่คนจะมองค่ะ...
18 ตุลาคม 2549 14:46 น. - comment id 616543
ตัดใจรัก..มาเป็นเพื่อนกันก็ได้นิ ไม่น่าจะหลีกหนีไปไกลแบบนั้น
18 ตุลาคม 2549 16:56 น. - comment id 616625
สวัสดีค่ะ คุณพฤหัส กฤษชยรักษ์ คอยคิดถึงคนไกลใจจึงทุกข์ แต่ก็สุข...อิ่มเอมเปรมปรีดิ์ยิ่ง หวังเพียงได้ห่วงใยด้วยใจจริง แม้น้องหญิง...ต้องช้ำอย่างกล้ำกลืน... ความรู้สึกส่วนลึกในใจน้อง ทุกทุกห้อง...พี่ครองใช่ใครอื่น แม้ต้องทนหม่นหมองร้องสะอื้น ทุกวันคืน...ยังห่วงหาไม่ลาเลือน... มหาชนคนพูดพิสูจน์ได้ ขอคนไกล...แน่วแน่อย่าแชเชือน เพียงได้ยินเสียงนกกาพาสะเทือน ใยจึงเหมือน...มิแน่นหนักในรักเรา... รู้สึกเสียใจคนไกลใยตัดพ้อ คล้ายต่อว่าหทัยพลอยหงอยเหงา เริ่มทดท้อหมดกำลังนั่งซึมเศร้า หรือตัวเขา...รักไม่จริงจึงทิ้งไป.... หากอยากเลิกโครงการตามประสงค์ บอกตามตรง...หัวใจฉันหวั่นไหว หากเธอคิดตัดเยื่อมิเหลือใย ขอทำใจ...ยอมรับกับความจริง...
18 ตุลาคม 2549 18:25 น. - comment id 616645
เอาเพลงมาฝาก...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
