ขอโทษใจ คนไกล ที่ปลายฟ้า ขอโทษมา แทนใจ เกืนไกลฝัน ขอโทษจิตร เฝ้าคิด นิจนิรันดร์ ใจผูกพัน ตรึงอยู่ มิรู้วาย ขอโทษที่ ต้องไกล ไปจากน้อง ใจยังเมียง มองอยู่ ไม่รู้หาย ถึงจากกัน จากไป ไกลแต่กาย แต่หัวใจ ยังอยู่ เคียงคู่ชม อยากจะเอ่ย ขอโทษ อย่าโกรธพี่ ฟังวจี เอื้อนคำ นำสุขสม อย่าค้อนควัก ผลักไส ใจระบบ อกจะตรม หมองไหม้ ใจละลาย ขอโทษที่ ใจรัก อยากจักห้าม ขอโทษยาม ห่างไกล ใจสลาย ขออิงตัก ที่เคยหนุ่น อุ่นใจกาย ขอฝากใจ ไว้ที่หมอน หนุนก่อนนอน......
17 ตุลาคม 2549 23:13 น. - comment id 610789
คุณwhite rose ครับ บาปครับ อย่าใช้ ดีดีที เลยน่าสงสารครับ อยากให้เป็นบ้านมดครับ..ได้มาช่วยกิน น้ำตาลที่หกครับ...
17 ตุลาคม 2549 14:47 น. - comment id 615977
เอ่ยขอโทษ ใจใคร ณ ปลายฟ้า วจีว่า อย่าโกรธ ถือโทษนั่น แล้วฝากใจ มาแทน ของกำนัล ขอโทษนั้น เอ่ยมา ณ คราใด
17 ตุลาคม 2549 15:22 น. - comment id 615991
ยามพี่ไปไกลจากน้องไม่หมองจิต ไม่เคยคิดขุ่นเคืองเรื่องกายห่าง ถึงไม่ใกล้ไกลแค่แต่หนทาง เพียงอย่าร้างจงตระหนักในรักเรา ฝากหมอนงามใบน้อยคอยปลอบขวัญ หนุนทุกวันหลับสลายช่วยคลายเหงา หมอนนิ่มน้องหนุนดีจริงคล้ายอิงเงา ฝากหมอนเฝ้าคนไกลในปลายฟ้า วอนพี่ยาอย่าลืมปลื้มหมอนน้อ อย่าให้รอยคนอื่นมาชื่นหมอน ผู้ให้คงหลั่งน้ำตาด้วยอาวรณ์ อกสะท้อนหมอนนี้มีคนลืม
17 ตุลาคม 2549 15:23 น. - comment id 615993
ยามพี่ไปไกลจากน้องไม่หมองจิต ไม่เคยคิดขุ่นเคืองเรื่องกายห่าง ถึงไม่ใกล้ไกลแค่แต่หนทาง เพียงอย่าร้างจงตระหนักในรักเรา ฝากหมอนงามใบน้อยคอยปลอบขวัญ หนุนทุกวันหลับสลายช่วยคลายเหงา หมอนนิ่มน้องหนุนดีจริงคล้ายอิงเงา ฝากหมอนเฝ้าคนไกลในปลายฟ้า วอนพี่ยาอย่าลืมปลื้มหมอนน้อย อย่าให้รอยคนอื่นมาชื่นหมอน ผู้ให้คงหลั่งน้ำตาด้วยอาวรณ์ อกสะท้อนหมอนนี้มีคนลืม ขอแก้ไขค่ะ ย หายค่ะ อิอิ คุณคนเขียนกลอนคะ แก้ไข คำว่าระบบด้วยค่ะ ใช่ระบมหรือเปล่าน้า คำว่าหนุ่นด้วยค่ะ
17 ตุลาคม 2549 15:34 น. - comment id 615999
น้องกานต์จ๋าหลายตัวเลยจ้ะที่ต้องแก้น่ะ
17 ตุลาคม 2549 15:46 น. - comment id 616007
แว่วเสียงเพลง ขอโทษ อย่าโกรธฉัน เลยเก็บฝัน ร่ายกลอน เมือตอนสาย ว่างจากงาน ฝังเพลงเล่น เย็นสบาย ถึงตอนบ่าย บ่มีงาน ลำคาญใจ ขอขอบคุณ แม่มดสาว พราวเสน่ห์ ส่งคำเก๋ ทักทาย ได้ขานไข ขอขอบคุณ อีกครั้ง จากฝั่งใจ ที่ยังไม่ ลืมกัน นับวันนาน.....
17 ตุลาคม 2549 15:51 น. - comment id 616009
แวะมาสวัสดีค่ะยามเย็น... ปล. วันนี้สองสาวทำอะไรกันค่ะแน่ะ..?
17 ตุลาคม 2549 16:06 น. - comment id 616018
น้องกานต์ ขอบคุณครับน้องกานต์ ต้องขอพระอภัย พิมพ์แล้วมิได้อ่านทวน คราวหน้าจะจดจำ ....แง..แง คุณแม่มด อย่าใจร้ายสิ ขืนแก้เยอะ เยอะ เดี๋ยวโป้...นา... คุณ whitelily สวัสดียามเย็นครับ....
17 ตุลาคม 2549 16:09 น. - comment id 616020
แก้คำกลอนค่ะ คิดว่าแก้อะไรคะคุณคนเขียนกลอนครับ
17 ตุลาคม 2549 16:10 น. - comment id 616022
เข้าไปแก้ไขได้นะคะพี่ ไปหน้าส่วนตัวแล้วคลิ้กสี่เหลี่ยมช่องแรกค่ะ แก้ไขบทกลอนน่ะค่ะ
17 ตุลาคม 2549 16:27 น. - comment id 616041
จะขอโทษ..ไปใย..ให้ใจเศร้า การที่เรา..ห่างไกล..ใช่หนีหน้า เพราะภาระ..หน้าที่..จึงไกลตา แต่ใจน่ะ..อยู่ใกล้กัน..ทุกวันวาน
17 ตุลาคม 2549 17:51 น. - comment id 616065
เหตุใดใจจึงต้องเอ่ยขอโทษ มิเคยโกรธโทษเคืองเรื่องไกลห่าง แค่จากกายให้หวนคิดถึงนวลปราง ตักน้องนางจักเก็บไว้ให้พี่อิง
17 ตุลาคม 2549 19:15 น. - comment id 616087
น้องกานต์ ขอบคุณครับที่แนะให้ครับ . คุณแม่มด ครับ ลูกมดก็เข้าใจเหมือนแม่มด นะครับ...
17 ตุลาคม 2549 19:32 น. - comment id 616093
น้องกานต์ หมอนใบสวย เสียดายนัก จักต้องหนุน คงละมุน อุ่นละไม ฝากใจฝัน จะเก็บหมอน ซ่อนไว้ รวมใจกัน หนุนทุกวัน คงเป็นสุข ทุกราตรี..... หยิบเอาหมอน ใบน้อย ร้อยด้วยรัก บรรจงถัก ผูกโบว์ โชว์แต้มสี ชมพูสวย หวานซึ้ง ตรึงฤดี กลิ่นแก้มมี หอมซึ้ง ติดตรึงทรวง....
17 ตุลาคม 2549 19:38 น. - comment id 616097
คุณWhite rose ครับ ขอบคุณใจ ดวงน้อย คอยใกล้ชิด ฟ้าลิขิต บุญพา มาสมสอง ตัวห่างไกล หัวใจ ยังอยู่ครอง วันหนึ่งต้อง ชิดกัน มั่นสัญญา..... ขอบคุณครับ
17 ตุลาคม 2549 19:46 น. - comment id 616100
คุณหญิงหญ้า ครับ คิดถึงนัก ตักน้อย คอยพี่หนุน คงลมุน อุ่นลมัย ชวนให้ฟัน ฝากดูแล ตักน้อย ไว้คอยกัน ไม่กี่วัน คงกลับ ไปรับนวล.........
17 ตุลาคม 2549 19:49 น. - comment id 616101
หวานซะไม่มี
17 ตุลาคม 2549 20:02 น. - comment id 616102
คุณแม่มด เจ้าเสน่ห์ ครับ ตอนนี้ขอหวานก่อนนะครับ ก่อนน้ำตาลจะแพงกว่านี้ครับ..
17 ตุลาคม 2549 20:11 น. - comment id 616104
งั้นขอแบ่งน้ำตาลมั่งสิ คนยิ่งว่าแม่มดอ่อนหวานอยู่
17 ตุลาคม 2549 20:30 น. - comment id 616109
คุณแม่มดครับ ตกลงเลยครับ เอาซัก กี่ กิโลดีล่ะครับใส่วันละ ช้อนชา ก็พอนะครับ เดี๋ยวหวานจัด...
17 ตุลาคม 2549 20:34 น. - comment id 616111
ขอสามกิโลค่ะ เพราะกินวันละสี่ช้อนชาค่ะ จะได้หวาน มากๆ (จะเป็นเบาหวานก่อนจะหวานมั้ยเนี่ย)
17 ตุลาคม 2549 21:19 น. - comment id 616134
มาบ้านนี้..ก็โดนมดกัดอีกแล้วววว...โอ๊ยยย...
17 ตุลาคม 2549 21:24 น. - comment id 616138
ดีดีที..อยู่ไหน คะ...ช่วยฆ่ามดทีค่ะ... ไม่มี..ดีดีที..ขอ..ทีเอ็นที..ก็ได้ค่ะ...
17 ตุลาคม 2549 21:25 น. - comment id 616139
ขอหลายบ้านจังนะกุหลาบนะ
17 ตุลาคม 2549 22:14 น. - comment id 616168
ขอโทษคน บ้านไกล ที่ไหนหนา ขอเพื่อนยา อย่ากังวล จนไหวหวั่น มีคนไกล ผมรับไว้ ช่วยแบ่งปัน ฝากผมนั้น ไว้ได้ สบายใจ สวัสดีครับเข้ามาทักทายครับ
17 ตุลาคม 2549 23:27 น. - comment id 616184
คุณคนบนเกาะ ครับ ถึงอยู่ไกล คงเบาใจ ไปได้มาก ช่วยลำบาก แทนด้วย ช่วยได้ไหม ฝากดูแล เกื้อหนุน ค้ำจุนใจ ขอบคุณไว้ ล่วงหน้า สัญญากัน..... ขอบคุณครับ
18 ตุลาคม 2549 00:08 น. - comment id 616197
จากกลอนซึ้งตรึงจิตรแล้วเหตุไหน ขอหัวใจขอหนุนตักพักใจเหมือน อีกนั้าตาลหลายโลคอยยั้าเตือน มิแชเชือนขอแบ่งบันสักกิโล ขอหวานด้วยคนดีอะ ไม่ แวะมาแซว นะ
18 ตุลาคม 2549 09:06 น. - comment id 616294
ขอบคุณครับเด็กตรังที่แวะมาแซว.... ดีใจจัง เด็กตรัง มาทายทัก ถามถึงตัก เคยหนุ่น น่าอุ่นไหม และขอแบ่ง น้ำตาล จากบ้านไกล แบ่งให้ได้ ไว้ใช้กัน นั้นพอมี แวะมาแล้ว อย่าไปลับ กลับมาใหม่ มีอะไร มาแบ่งปัน ฉันน้องพี่ หากไปใต้ คราใด เป็นไกด์ที คงเปรมปรี เที่ยวเมืองใต้ ไร้กังวล..........
18 ตุลาคม 2549 12:01 น. - comment id 616454
ไม่เคยโทษ ไม่เคยโกรธ ไม่เคยคิด เพราะรู้สิทธิ์ ว่ามีได้ แค่คิดถึง ได้แต่โทษ ในตัวเอง เศร้าสุดซึ้ง ขอแค่ครึ่ง ของหัวใจ อย่าไกล
18 ตุลาคม 2549 15:18 น. - comment id 616554
คุณกระต่ายใต้เงาจันทร์ ครับ ไม่เคยโกรธ โทษใคร ในชีวิต พรหมลิขิต คงขีดทาง ต้องห่างเหิร อยู่ที่ใจ ต่างหาก ยากเหลือเกิน ต้องเผชิญ คลื่นกรรม ตามลำพัง แต่ดีใจ ได้ใจน้อง ครองข้างพี่ จะกี่เดือน กี่ปี ยังมีหวัง ขอเพียงน้อง มั่นหนัก รักจริงจัง ทุกสิ่งหวัง คงอยู่ใกล้ ไม่ไกลมือ...... ดีใจครับที่ได้รู้จัก.