ดอกไม้ในค่ำคืน ผลิตื่นกลางธานี เวียนวาดบาทวิถี ซ่อนสีเป็นสองสาย สายหนึ่งระพึงวาด หมายมาดแห่งดวงกาย สายหนึ่งมิพึงวาย มาดหมายมิคลายคลอน ดอกเอยเจ้าเคยแย้ม ซ่อนแซมแต้มแซมซ้อน ซ่อนเรื่อระรรรรอน ซ่อนสายปลายวิญญาณ์ สายตาจากคราเศร้า ผ่านผ่าวร้าวแววตา เลยลบทบเวลา แสวงหาเพียงค่าครอง ..เลยลบทบเวลา แสวงหา ฤ ค่าครอง
17 ตุลาคม 2549 03:48 น. - comment id 615697
ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นความเห็นอกเห็นใจ เป็นความเข้าใจที่มีให้เสมอ เราต่างมุ่งแสวงหาบางสิ่ง ด้วยหลากหลายวิธีต่างๆ นานา แต่ทว่า ไม่มีสิ่งใด ที่เราจะได้มาโดยไม่เสียไป..
17 ตุลาคม 2549 07:32 น. - comment id 615713
คงทำได้เพียง ทำอย่างไรให้เสียน้อยที่สุดค่ะ
17 ตุลาคม 2549 07:36 น. - comment id 615717
อย่าเสียใจแล้วกันนะคะ
17 ตุลาคม 2549 07:59 น. - comment id 615744
ชอบจังจะ กลอนสวย อ่านแล้วคิดถึง..ชีวิต..กับ..บางอย่าง.. สิ่งที่ได้มา..กับ..สิ่งที่สูญเสีย..คุ่มค่ากันมั้ย...แต่นี่คือชีวิต...เราเลือกบางอย่างไม่ได้...ไม่มีโอกาสเลือกมากกว่า...
17 ตุลาคม 2549 11:07 น. - comment id 615868
อยากได้สิ่งหนึ่งมา ต้องแลกมาด้วยสิ่งหนึ่ง บางดอกราตรีอาจมีทางเลือก บางดอกราตรีอาจกล้ำกลืน
17 ตุลาคม 2549 14:38 น. - comment id 615967
ครับ ได้แล้วเสีย เป็นสัจธรรม
17 ตุลาคม 2549 17:50 น. - comment id 616063
แวะมาอ่านงานบรรเจิด
18 ตุลาคม 2549 09:54 น. - comment id 616337
นั่นคือสัจธรรม...
18 ตุลาคม 2549 11:19 น. - comment id 616425
งานสวยจัง .. ถ้าเขียนในอารมณ์โรมานซ์ .. จะหวานขนาดไหนนะ ..
23 ธันวาคม 2549 12:52 น. - comment id 639083
1 มกราคม 2550 02:32 น. - comment id 642160