ในคืนมืดมิดมักซ่อนแสงหมู่ดาว ในความเหน็บหนาวมักซ่อนไออบอุ่น ในความอ้างว้างมักต้องการใครสักคน ในความสับสบนั้นยังมีคนเข้าใจ
13 ตุลาคม 2549 15:22 น. - comment id 611826
ในคืนนี้ความอ้างว้างแวะเวียนหา หมู่ดาราก็เคลื่อนคล้อยพาหลบหนี หมู่นกกาคอยกลับรังตะวันหลิบหลี แต่ที่นี้คืนแสนเศร้าเหงาเหลือเกิน
13 ตุลาคม 2549 08:47 น. - comment id 614452
...ในค่ำคืน...ฟ้ามืดดาวพราวแสง ใจอ่อนแรง...มีกำลังใจก้าวไปต่อ เห็นดาราทอแสงพราว...คราวทดท้อ... แสงนวลตาพราวลออ...ก่อฝันไกล... มาแบบงง ๆ นามปากกาคุณ...ทำให้คิดถึงใครคนหนึ่ง...