บางเวลารู้สึกเหงาในหัวใจ เมื่อต้องไปเพื่อสิ่งที่ไขว่คว้า จากบ้านที่เคยได้รับไออุ่นมา หยาดน้ำตามันค่อย ค่อยไหล คิดถึงพ่อและแม่อยู่ทุกเวลา เหนื่อยและล้าทุกข์เพียงใดท้อใจ คิดถึงครอบครัว เพื่อนห่างไกล ว่างเมื่อไหร่เฝ้ารอจะกลับไปหา สิ่งหนึ่งยังคงยึดมั่นในหัวใจ ต้องอยู่ไปเพื่อการศึกษา เพื่อบางสิ่ง พ่อแม่เฝ้าโหยหา คือใบปริญญาของลูกชาย อยากจะฝืนใจไม่ให้นึกถึง การรำพึงถึงสิ่งเหล่านั้น ปิดเทอมค่อยพบหน้าละกัน ได้แต่ฝันรอวันจะคืนถิ่น 18 มิถุนายน 2543
12 ตุลาคม 2549 17:27 น. - comment id 614333
..อยู่ในเมืองกรุง ก็คงวุ่นวาย และวกวน มีแต่ผู้คน ก็เหมือนกับคน ไม่รู้จักกัน ชีวิตผกผัน...คิดถึงบ้าน มองไปทางใด ก็มีแต่ตึก สูงสวยงาม แต่ใจคนไม่งาม เหมือนกับคน ที่บ้านเรา ยามนี้ ฉันเหงา...คิดถึงบ้าน ............... ไออุ่นไหน จะอบอุ่นเท่าบ้านเรา ...
12 ตุลาคม 2549 20:20 น. - comment id 614372
คิดถึงสมุดบันทึกเล่มเก่า ถูกเผาไปแล้ว ไม่น่าเลย