ความบังเอิญ.ไร้สัมผัส
ศิลป์กีรติ ว่าโร๊ะ
เธอเป็นใครวันหนึ่งกับความมหัศจรรย์
ผ่านเข้ามาในชีวิตฉันและก็ผ่านไป
เพียงแค่การเดินทางมาพบพาน
กันเพียงครั้งด้วยความบังเอิญ
ก็เหมือนคนทั่วไปที่เดินทางสวนกัน
หลังจากนั้นก็ลืมเลือนผ่านเลย
ไม่อยากให้เป็นแบบนั้นเลยให้ตายเหอะ
แต่ฉันก็ไม่มีปัญญามากไปกว่านี้
ยากไปหรือกับการที่คน คนหนึ่ง
จะรู้จักกับคนอีกคนหนึ่งไว้
ด้วยความรู้สึกดี ด้วยมิตรภาพ
อย่างปลื้มใจ ประทับใจเธอ
แต่ฉันก็สมควรเข้าใจในความจริง
ว่าการไว้ใจใครสักคนหนึ่ง
ใช่ว่าจะเป็นเรื่องง่ายดายนัก
กับคนแปลกหน้าที่เจอกันครั้งแรก
สุดท้ายได้เพียงเสียดาย เสียดาย
ได้แค่หวังว่ามีโอกาศเจอกันอีกครั้ง
หากฟากฟ้าเบื้องบนลิฃิตเอาไว้
บุพเพฯอาจนำทางเรามาเจอกันอีก
แต่ความน่าจะเป็นมันช่างเล็กน้อยเหลือเกิน.ริบหรี่เหลือเกิน.น่าเศร้า