http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4125.html ดึกดื่น.... จันทร์เพ็ญดายเดียวพูนดวง... ในนิ่งงัน ฝันงามเงียบ ดวงหลับตาแลเห็น แม่น้ำสีน้ำเงินเข้ม *สายธารแห่งสวรรค์สรวง* มีร่างหนึ่งในชุดขาวราวนางฟ้า เรือนผม.. ประดับประดาด้วยดวงดาวดารารายระยิบระยับ กำลังท่องสายน้ำแสนสวยใสไหลฉ่ำเย็น.. จน..เห็นกรวดทราย สะท้อนวะวาววับ รับ... สายแสงจันทราราวเพชรพลอย...พราวพราย ในท่ามฟ้ามืด จันทร์ค่อยๆผันดวงลอยคว้างเหนือขุนเขา แจ่ม กระจ่าง พร่างแสง....ไปทั่วท้องทุ่งนา จับ.. ระย้ารวงข้าวกล้าสุกปลั่ง...ดั่งมณีดวงทอง...แห่งผืนดิน..! .................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song973.html เงาลำธาร..! เอนร่างลงตรงริมลำธารหวาน แดดลอดผ่านเรียวไผ่ไหวลู่ น้ำค้างพร่างยอดหญ้าไหวพรู ซู่ซู่ไผ่ไหวไกวกิ่งรับ... สายน้ำฉ่ำฉ่ำระริกระริน สายถวิลหวนไปไม่คืนกลับ ใบไม้ควะคว้างซ้อนทับ เปิดใจรับสองดวงใจในวันนี้.. ช้อนนัยน์ตาดูดอกไม้ชายตลิ่ง จับใจนิ่งทิ้งทุกข์สุขแทนที่ ยิ้มหวานหวานกระซิบริมหูนะคนดี จูบเรียวแก้มนี้เคียงกันฝันครองใจ... โลกสงบเงียบงามตามใจฝัน ไร้ใครหยันเย้ยเยาะให้หวั่นไหว มีดอกไม้ สายธาร เสียงนกไพร มีเพียงใจซึ้งใจในผูกพัน.. กุมมือมั่นกันแนบแน่นเท่าแรงรัก หยุดใจพักหลับตาตามหาขวัญ เงาลำธารหวานดอกไม้ร่ายมนต์จันทร์ จิตวิญญาณละมุนฝันหลอมรวมกันเป็นหนึ่งเดียว! หลับตาฝันไกลไปพร้อมกันนะคนดี ทุกดวงใจในร่มรักเรือนไทย... อ้าว..หนึ่ง..สอง สาม...! ภาพลำธารสายหวาน... ที่ทอดตัวคดเคี้ยวเป็นโตรกธาร ซอนเซาะ ไปตาม โขดแก่งหิน ระรินระริกไหล...เอื่อยเอื่อย...ช้าช้า...... ห่มด้วยผืนฟ้าสดกระจ่างใสสีเงินเข้ม เต็มฟ้าคราม... มวลหมู่นกไพร ..โผผิน ผีเสื้อ ภมร บินว่อนดอมดมเกสรหวาน หอมอวลของมวลหมู่บุบผชาติ.. ราวป่า..กำลังสะพรั่ง สีสดส้มแสดแรงร้อน ดวงดอกโดดเด่น แดงเหลืองละออช่อชั้นชมพูพราว ราวกับถูกสาดสีด้วยฝีแปรงเอกของจิตรกรชื่อก้องว่า..ธรรมชาติไพร... ริมเงาไม้ เงาสายธาร ใต้ต้นหวานหวานชมพูพันทิพย์ บนหินงาม .. ดอกสักร่วงพราวราวสายฝนสีทอง ปลิดปลิวโปรยละล่องละลิ่วปลิวควะคว้าง...ควะ คว้าง มาห่มร่างงามของหญิงสาว สวยเก๋ นอนสยายผมราวภาพนางใจในฝัน...ฝันดี เคียงกันนี้มี... ชายหนุ่มผิวคล้ำ ร่างเพรียว กระชับ ผิวสีทองแดง..ด้วยแดดโลมไล้ร่าง... กุมมือกันแนบแน่น ... เท่าแรงรักแรงใจในจิตวิญญาณ ที่กำลังหลอมละลายกลายเป็นหนึ่งเดียว เกี่ยวก้อยกันฝันไกลไปในโลกเงียบงามเงียบงัน! กับดวงตาสวรรค์ ที่กำลังแย้มยิ้มยินดี เอื้อขวัญโปรยพร..! http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4125.html กว๊านพะเยา โอ้ธารสวรรค์ กว๊านพะเยา ธารรักเราครวญคร่ำ ลมโชย พริ้วฉ่ำ ในวังน้ำวน พร่างพรมมนต์รักมา ดูราวสายชล ธารสวยตระการ อยู่ในนิทรา แว่วเพลงรัก ของปักษา ร้องอำลาคืนรัง โน่นทิวทุ่งลิบ รวงทิพย์ เรืองรอง ราวสีทองเปลวปลั่ง ธาราไหลหลั่ง ใสราวน้ำวัง ขังน้ำตาแห่งดาว ห้วงน้ำลึกนัก ห้วงรักลึกกว่าหลายเท่า แม้นรัก ไม่จริงกับเรา อายกว๊านพะเยา หลายเท่าเอย โน่นทิวทุ่งลิบ รวงทิพย์ เรืองรอง ราวสีทองเปลวปลั่ง ธาราไหลหลั่ง ใสราวน้ำวัง ขังน้ำตาแห่งดาว ห้วงน้ำลึกนัก ห้วงรักลึกกว่าหลายเท่า แม้นรัก ไม่จริงกับเรา อายกว๊านพะเยา หลายเท่าเอย...
7 ตุลาคม 2549 00:42 น. - comment id 612767
สายลำธาร ช่างงามพราวพร่างดั่งเช่นใจเธอ ผู้นวลน่มลุ่มลึก อ่อนโยน ที่รักแห่งดวงใจตลอดกาล อาจพรากไกล แต่ใจดวงน้อยย่อมรักรู้ตลอดกาล อยู่ทุกหนแห่ง แต่โชคของ นางแห่งรัตนโกสินทร์ ยังได้พบรักแท้ รักที่รอมาแสนนาน รักผู้โอบอุ้ม อ้อยอิ่ง แล อบอุ่น ดุจได้พักใจไปตลอดกาลนานนิรันดร์ มาเพื่อทดแทนรักแห่งใจดวงน้อยที่อยู่ห่างไกล ให้คลายเหงา จะว่าโชคร้าย ก็กลายเป็นดี จะว่าเป็นกรรม ก็เป็นบุญ โลกย่อมเป็นเช่นนั้นเอง แต่ในที่สุด ใจทุกดวงจะหลอมรวมกันในใจเธอทุกหนแห่ง ด้วยบุญกุศลที่เพียรสร้างมานานแสนนาน จักได้พบความสมบูรณ์แห่งชีวิตในบั้นปลาย เธอ หญิงงามแห่งรัตนโกสินทร์
7 ตุลาคม 2549 07:36 น. - comment id 612772
หลับตาฝันไปไกลกว่าที่พี่พุดเขียนอีกนะคะเนี่ย อิอิ