อโยธยายิ่งฟ้า ยังสลาย ปรักปรังพังทะลาย กลายกร่อน คงงามดั่งพิมาย แมนสรวง ชะลอ ประดิษฐ์ลายอันอ่อน สลวย เกินแปลง ผิวชนตระหนัก อยุธยาปรัก เพราะขาดความสมัคร สมาน หากยังคงข้ามกาล อาจจะเกินวิมาน ดุจจะชิงสถาน สวรรค์ บัดดลดูดั่งอัน จะพ่ายคืนแพ้วัน สาปส่งลงชั่วกัลป์ สมัย สถานโบราณราย หากหลับสดับกาย สำผัสโสตกระสาย สดับ จะยินสำเนียงกรับ ประณีตโคลงกลอนขับ ทะยอยลำนำรับ สลอน ยากจะกู้นคร ถิเหลือเพียงบัญชร ถิรากไทรไซร้ชอน หลักเสาเลาล้มนอน สลด ม้าก้านกล้วย)
25 มกราคม 2545 02:13 น. - comment id 32015
อ่านกลอนแล้วอยากกินโรตีสายไหมจังเลยจ้า
25 มกราคม 2545 05:13 น. - comment id 32022
แงๆๆๆๆๆ....ได้รับแต่กลอน โรตีสายไหมไม่เห็นได้เลยง่ะ
25 มกราคม 2545 16:29 น. - comment id 32080
ได้ยังไงล่ะพี่ซื้อมาฝากแต่กลับกินะเอง แต่กลอนน่ะขอปรบมือดังๆ 3 ที
25 มกราคม 2545 19:46 น. - comment id 32102
อยากทราบว่าการแต่งแบบนี้เรียกว่าใช้กลอนแบบไหนน่ะครับ เพราะดีครับ
25 มกราคม 2545 21:49 น. - comment id 32128
เค้าเรียกว่า ลิลิตไงครับ เป็นโคลงห้าแบบเปิด คือ คำท้ายของบทจะสำผัสกันกับบทตัดของบทก่อน และนิยมให้ใช้ตัดบทที่เป็นกลสำผัสอักษรกันและกันในแต่ละบทตัด