ทั้งทั้งที่มันก็ผ่านมานานแสนนาน นานจนฉันเกือบจะลืม ว่าครั้งหนึ่งเคยมีเธอใกล้ใกล้ แต่ใต้ฟ้าคืนนี้ กับหัวใจที่ถูกปลดปล่อยออกไป คำว่ารักของเธอผ่านเข้ามาในหัวใจ อีกครา ฉันเคยสัญญากับตัวเองเอาไว้ ว่าจะไม่ยอมมองขึ้นไปบนฟากฟ้า ตราบใดที่หัวใจยังไม่เข้มแข็งพอจะลืมคำร่ำลา เพราะรู้ว่าแสงจันทร์บนฟ้า จะนำความรู้สึกเก่าเก่ากลับมาได้ทุกวัน แต่คืนนี้...คงจะสายเกินไป มนต์แห่งแสงจันทร์พัดพาความหวั่นไหวมาสู่ฉัน สะกดให้จมลึกลงสู่ห้วงความฝันในวันวาน เหมือนจะแกล้งคนช่างไหวหวั่น ให้โหยหา ร้าวราน ตลอดทั้งคืน ** เขียนตอนที่ฟังเพลง Cant Fight The Moonlight
25 มกราคม 2545 01:13 น. - comment id 32004
เพราะมากเลย เข้ากับบรรยากาศคืนนี้ดีจัง (เหงา) ^_^ ...เจทท์นอนดึกเหมือนกันน๊า ดูแลสุขภาพด้วยจ้า
25 มกราคม 2545 02:10 น. - comment id 32014
ดีจัง... เพราะดีเพลงนี้
25 มกราคม 2545 15:54 น. - comment id 32075
{_ _}~ อ่านะ คนอ่านกลอนของเจทท์ก้อนอนดึกเหมือนกานนิ ^-^'
25 มกราคม 2545 20:55 น. - comment id 32113
ยังคงความรู้สึกดีเช่นเคย เพราะจังเย้ย ^O^