เมื่อเคลือบแคลงในไมตรีที่ยื่นให้ ยอมลาไกลลาลับมิกลับหลัง เมื่อต่างใจต่างช้ำเหลือกำลัง ต่างผิดหวังยามค้นตัวตนจริง เมื่อต่างฝ่ายซึ้งใจในมิตรภาพ ว่าได้อาบพิษยาน่ากลัวยิ่ง ต้องรีบตัดเยื่อใยไม่ประวิง ทำใจนิ่งยอมลาไกลไม่กล้ำกลาย เมื่อหมดสิ้นสิ่งดีดีที่หยิบยื่น ขอรับคืนสิ่งให้ไปไร้ความหมาย ไม่เรียกร้องอะไรให้มายมาย แค่ตัดสายสัมพันธ์วันเรรวน ขอสมัครยอมแพ้จบแค่นี้ รู้สึกดีมีให้จะไม่หวน ต่างฝ่ายต่างสบายคล้ายหลุดตรวน ขออย่าครวญอาลัยในมิตรเทียม
7 กันยายน 2549 17:31 น. - comment id 604246
แค่ภาพลวงมารยาทาทาบไว้ ต่างใส่ไคล้สาดโคลนโยนความผิด ลืมมองตนค้นนัยใช้ความคิด ต่างยึดติดอัตตาว่าตัวดี ไม่มีใครว่าตัวเองผิดหรอกค่ะ ต่างคนต่างไปตามทางของตัวเองดีกว่า
7 กันยายน 2549 17:43 น. - comment id 604255
มิตรภาพคราบมายาไร้ค่าหนัก ใจประจักษ์เมื่อถูกแทงแช่งหักหลัง ให้ทุกสิ่งทุกอย่างใจจริงมิชิงชัง แต่หัวใจต้องผิดหวังเพราะพลั้งไป... ผิดถูกอย่างไร ใจเรารู้... เราเป็นอีกคนที่ยอมหันหลังให้ แม้ตัวเองจะถูกหรือผิด...(หากใครจะว่าเห็นแก่ตัวช่างหัวมัน) ขอเพียงไม่ยุ่งยาก หรือจะว่าขี้ขลาดเพราะหวาดกลัวก็ยอมรับ บางเรื่องราวไม่น่าจะยาวนานอย่างนี้ เพราะใจไม่สงบหรือไร ไม่เข้าใจ...(พอได้แล้ว)...
7 กันยายน 2549 20:58 น. - comment id 604320
แพ้ชนะอยู่ที่ใจจริงไหมน้อง หากใจตรองรู้ดีมีเหตุผล ก็ไม่ต้องคิดมากไปใฝ่กังวล เพราะทุกคนมีเหตุผลแตกต่างกัน สวัสดีจ๊ะน้องใบไม้สีชมพู เหตุผลคนเราแตกต่างกัน การกระทำของคนเราก็แตกต่างกัน จริงไหมค่ะ บางอย่าง บางเรื่อง เป็นเรื่องที่คนหนึ่งคิด คนหนึ่งยอมรับได้ แต่บางอย่าง บางเรื่องเป็นเรื่องที่คนหนึ่งไม่คิด และเป็นเรื่องที่คนหนึ่งยอมรับไม่ได้ ฉะนั้นไม่จำเป็นต้องยอมแพ้หรอกค่ะ เพราะสิ่งเหล่านั้นถือเป็นความคิดเห็นส่วนบุคคลมากกว่า และที่สำคัญ อย่ายอมแพ้ หากแน่ใจว่าไม่ใช่ผู้กระทำผิดนะค่ะ (แต่งกลอนเก่งจัง ชื่นชมในผลงานนะค่ะ)
7 กันยายน 2549 21:50 น. - comment id 604332
ขอยอมแพ้กับความรักที่มักง่าย ขอห่างไกลกับหัวใจร้ายพิษสง ขอจากไปด้วยหัวใจทรนง ขอสาปส่งรักร้อยเล่ห์เพทุบาย..
8 กันยายน 2549 08:05 น. - comment id 604399
อยู่ไหนก็สุขได้ถ้าใจเราดี
8 กันยายน 2549 13:20 น. - comment id 604491
ร้อยเสน่หามิเทียบเท่าหนึ่งเข้าใจ
4 พฤศจิกายน 2549 13:14 น. - comment id 623376