แอ็ปเปิ้ล

3 กันยายน 2549 19:47 น. - comment id 603205

แม้ปลายมีดอันคมกริบกรีดเลือดเนื้อ
อาจมีเหลือเพียงแผลเก่าแก้ไม่หาย
แต่อักษร คำคมเจ็บ หากกรีดใจ
เจ็บทั้งนอก ทั้งภายใน ไม่หายเลย  อิอิ


คำคมบทจะซาบซึ้งก็หวิวไหวคะ บทจะเจ็บคมคำก็แทบจะกรีดใจให้แดดิ้นเชียวนะคะ
ต้องไม่ปล่อยหัวใจให้หวั่นไหว คะ แต่ไม่รู้จะทำได้บ้างไหม อิอิ

สวัสดีคะพี่สาว แวะมาทักทายด้วยรักและคิดถึงเช่นเคย
สบายดีป่ะคะ ไม่มีคำคมใด ๆ มีแต่ความจริงใจที่สื่อออกมา รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ 

ตะวันจะลับขอบฟ้า

3 กันยายน 2549 20:06 น. - comment id 603212

คำพูดมีทั้งดีไม่ดีนะค่ะ เราต้องเป็นคนแยกแยะเอง

แต่ว่าคำทุกคำมีความหมาย เราน่าจะเก็บมาคิดบ้างก็ดีนะค่ะ

ไม่ใช่ปล่อยเลยตามเลย เราจะดูเหมือนคนที่ไม่ฟังใคร

ยึดความรู้สึกและมาคิดตัวเองเป็นหลัก

มันจะดูไม่ดีในสายตาของคนอื่นนะค่ะ

แม่มดใจร้าย

3 กันยายน 2549 20:39 น. - comment id 603221

คำอักษรเหมือนมีดกรีดใจเจ้า
ยังไม่เท่าคำคมของคนไหน
ที่เที่ยวเร่ฝากรักอยู่เรื่อยไป
เหมือนมีดกรีดกลางใจให้ช้ำทรวง

ไรไก่

3 กันยายน 2549 20:40 น. - comment id 603223

สวัสดีค่ะคุณตูน
คมอักษรนี้บาดลึกถึงหัวใจเลยนะคะ
ใช้อะไรรักษาแผลไม่รู้จักหาย..ต่อให้กาลเวลาผ่านไปสักเท่าใดแผลนั้นยังคงอยู่สะกิดนิดหน่อยเลือดยิ้มออกมา..
แผลผิวกายง่ายนักยามรักษา
หมั่นทายาเช้าเย็นก้เห็นผล.
ใกล้สอบปลายภาพแล้วเนาะ
สบายดีนะคะ...คิดถึงค่ะ

White rose

3 กันยายน 2549 21:11 น. - comment id 603237

คมใบมีดกรีดเชือดจนเลือดสาด
คมคำวาดได้เห็นรสบทอักษร
คมฝีปากสะกิดใจให้ร้าวรอน
คมคำสอนพระธรรมชี้นำใจ

คนบนเกาะ

3 กันยายน 2549 21:59 น. - comment id 603245

คำสามคำ  คมเสมือน  เฉือนใจสิ้น
เป็นชิ้นชิ้น  โดนเชือดขาด  เป็นบาดแผล
คมอักษร  เธอให้ไว้  โดยไม่แคร์
คนที่แย่  คือฉันนี่  ที่เศร้าตรม

เราเลิกกัน  สามคำนี้  ที่ทำให้
เวลาฉัน  กลืนน้ำลาย  มันช่างขม
เราเลิกกัน  สามคำนั้น  เป็นคำคม  
ทำให้ผม   ใกล้ด่าวดิ้น  แทบสิ้นใจ...

อัสสุ

3 กันยายน 2549 23:35 น. - comment id 603268

ที่บ้านก็เอาตัวหนังสือฟานผัก

ปาดเนื้อครับ 

ราชิกา

4 กันยายน 2549 01:48 น. - comment id 603293

..คมอักษร...ต้องพินิจพิจารณาให้ดี...ภาษา..สามารถสื่ออะไร?...ได้มาก...อยู่ที่การคิดของเราด้วยจ๊ะ...

..น้องตูน..สบายดีมั้ยคะ..คิดถึงมากจ๊ะ..

แมงกุ๊ดจี่

4 กันยายน 2549 08:07 น. - comment id 603305

คมอักษร...
ต่างคนต่างความคิด  ข้อความเดียวกันอาจทำให้มองได้หลากหลายแง่...
แม้นคมเพียงไหน?   ถ้าไม่ใส่ใจ
ไม่มีวันจะบาดได้....

พี่หญิงสบายดีนะคะ   เรียนจบแล้วคงไม่เหนื่อยแล้ว...
รักษาสุขภาพนะคะ....

แก้วประเสริฐ

4 กันยายน 2549 11:44 น. - comment id 603349

      อันมีดคมหั่นเนื้อแล้วเถือหนัง
จนเลือดหลั่งยังอยู่มิสู้ถอย
แต่อักษรเจือไว้ต้องใจลอย
น้ำตาปรอยรอยช้ำสุดจำทน.

       แก้วประเสริฐ.

กวีปกรณ์

4 กันยายน 2549 12:15 น. - comment id 603353

สวัสดีคับ มาขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมคับ

อ่านคอเม้นหลายคนกลับสะดุดกับ คุณ อัสสุ สงสัยผมคงต้องเอาคมคำ ไปใช้อย่างนั้นบ้าจะได้ไม่ไร้ประโยชน์เสียทีเดียว

รู้สึกว่าจะแต่งดีกว่าผมอีกนะ

เง่อยยย อายเจงงงง
เพราะดูมีสองแง่ คุณแต่งได้ดีเองตะหากคับ
ม่ายเกี่ยวกับเล้ย

ไปเรียนก่อนนะคับ รักษาสุขภาพกันนะคับ เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย อิอิ

กระต่ายใต้เงาจันทร์

4 กันยายน 2549 12:25 น. - comment id 603355

เพราะอักษรเคลื่อนไหวตามใจนึก
เคยลองฝึกปรือเขียนเพียรฝึกฝน
เริ่มเรียนรู้ใครสอนเป็นบางคน
หวังเห็นผลตอบแทนความหวังดี

ดอกบัว

4 กันยายน 2549 13:29 น. - comment id 603372

คิดถึงเสมอเพื่อน
คำแท้ๆ

555555555

4 กันยายน 2549 16:05 น. - comment id 603406

วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์

4 กันยายน 2549 16:56 น. - comment id 603415

ชอบกลอนนี้มากๆเลยครับ

dark side of mind

4 กันยายน 2549 18:09 น. - comment id 603427

ต้องหมั่นลับ ปัญญา ให้คมยิ่งกว่าครับ

คมไหน..ก็ไม่หวั่น..

-:-` นางฟ้า...แสนซน -:-`

4 กันยายน 2549 20:07 น. - comment id 603458

ใส่เสื้อเกราะ เข้ามาอ่านจิค่ะ

จะได้ไม่บาดเจ็บ ... 

ตัวหนังสือ ..สัมผัสได้ด้วยตา

รับรู้ด้วยใจ คิดได้ด้วยสมอง ...

             อะไร ดี ๆ เก็บไป ...เป็นกำลังใจ

อะไรที่ไม่ดี มองผ่านไปสิค่ะ อย่าคิดมาก ..

 โลกนี้มีทั้ง คนดี และไม่ดี เลือกบริโภคเอาค่ะ

            

ผู้หญิงไร้เงา

4 กันยายน 2549 21:06 น. - comment id 603481

ถึง       คุณแอ็ปเปิ้ล

         แม้ปลายมีดกรีดใจแค่ได้แผล
        เฝ้าดูแลเช้าเย็นก็เห็นผล
        แต่อักษรกลอนกานสานกมล
        อยากหลุดพ้นบ่วงรัดที่มัดใจ

*-*สวัสดีจ๊ะแอ็ปเปิ้ล  พี่ยินดีนะที่ได้พบน้องบ่อย ๆ  ซึ่งอาจเพราะไม่ได้เจอกันนานแล้วก็ได้  แต่จริง ๆ อยากจะบอกนะ  ไกลแต่ตัว  ใช่หัวใจ  เพราะหทัย  เฝ้าให้เธอ   (เขียนแบบนี้  น้องเราจะหวั่นไหวกับคำพูดของเราไหมหนอ  อิอิ  รักและคิดถึงเสมอนะจ๊ะ  ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยเช่นกัน  พี่เป็นห่วงเราเสมอ*-*

ถึง         คุณตะวันจะลับขอบฟ้า

            คนที่เตือนเพื่อนพ้องและน้องพี่
             คือคนที่รักจริงยิ่งกว่าไหน
             แถมให้ถือเป็นเพื่อนตายให้ไว้ใจ
             เพราะเขาคงห่วงใยเขาถึงเตือน

*-*เพราะคำทุกคำมีความหมายเสมอ  ฉะนั้นหากเพื่อนหรือใครเตือน  แสดงว่า  เขาห่วงใยเรา  ผู้หญิงไร้เงาเชื่ออย่างนั้นนะ  แต่สำหรับกลอนบทนี้  ผู้หญิงไร้เงาเพียงอยากจะสื่อว่า  อักษรมันคมมาก  หากไปบาดใจใครเขา  นั่นหมายถึงเรื่องระหว่างความรักหนุ่มสาวที่รักมอบให้กันแค่ตัวอักษร  มิได้มาจากบรรทัดฐานแห่งความเป็นจริง  จึงมีโอกาสที่จะเจ็บ  และเจ็บได้ง่าย  ยังไงหละค่ะ  อิอิ*-*

ถึง         คุณแม่มดใจร้าย

             แม้เคยฝากรักใครตั้งหลายครั้ง
             แต่ก็ยังไม่กล้าจะมาเผย
            ให้กับแม่มดใจร้ายได้ชิดเชย
            เพราะกลัวเอ่ยคำว่ารักปักในทรวง

            จะทำให้คุณบาดเจ็บเพราะเก็บไว้
            ดวงหทัยมั่นคงตรงแหนหวง
            ทั้งที่เราเฝ้าให้ใช่หลอกลวง
            ใจทั้งดวงให้เพื่อนกันทุกวันเลย

*-*คำว่ารักจากเธอ  ความหมายคืออะไร  เคยมีคนถามผู้หญิงไร้เงาเสมอ  และตอบแบบไม่ต้องคิดเลย  คำว่ารักที่ให้ไป  ความหมายคือเป็นเพื่อนกัน  (อ้อ  แล้วอย่าคิดว่าผู้หญิงไร้เงาเป็นทอม  หรือดี้นะค่ะ  เพราะไม่งั้นมีหวัง)  มีคนเสียใจแน่เลย อิอิ (แซวเล่นน่า  อย่าคิดมากเลย  อิอิ)*-*

ถึง           คุณไรไก่

               แผลทางกายหายง่ายไม่ลำบาก
               เจ็บหลากหลายรักษาได้ให้เห็นผล
               แต่แผลใจยากนักปักกมล
               หนีไม่พ้นความเจ็บช้ำนองน้ำตา

*-*สวัสดีค่ะคุณไรไก่  ตอนนี้ ตูนสบายดีนะค่ะ   แถมสบายใจมากเลยด้วยค่ะ เพราะเพิ่งสอบจบผ่านไปหมาด ๆ  แต่ขอบอก  ตอนก่อนสอบเครียดมากเลยค่ะ  แต่ตอนนี้โยได้ทุกวัน  เราคงได้พบกันมากขึ้น  คิดถึงคุณเสมอนะค่ะ*-*

ถึง         คุณ White rose

             คมในฝักคือสิ่งหนึ่งซึ่งอยากเผย
             คมคำเอ่ยคือสิ่งดีที่สื่อสาร
             คมทุกอย่างมีดีร้าย..ให้ประมาณ
             คมจะผ่านหรือไม่ให้ลับคม

*-*ของทุกอย่างมีคมเสมอ  แม้แต่ดอกไม้งาม  หนามก็ยิ่งคม  จริงไหมค่ะ  อิอิ*-*

ถึง          คุณคนบนเกาะ
              
              คมอักษร  ใช่ทำให้  ใจเธอเศร้า
              หากเธอเฝ้า  เข้าใจ  กับใครเขา
              ยิ่งกว่านั้น  อาจรู้ได้  คล้ายทำเนา
               จะรู้จัก   คอยเฝ้า  และเข้าใจ

 ================================
             
              เราเลิกกัน
              แม้นตัวฉันจะเคยบอกเธออย่างนี้
              แต่รู้ไหมคนที่เอ่ยออกไปเจ็บไปทั้งใจแล้วคนดี
              เพราะความห่วงใยยังมากมีและยังมอบให้คนดีคือเธอ

*-*อยู่เกาะไหนค่ะ  ใช่เกาะหนู  เกาะแมวหรือเปล่า  แต่ยังไงอย่าอยู่เกาะเดียวกับผู้หญิงไร้เงาน๊า  น่าน  อยากรู้แล้วหละซิ   ว่าผู้หญิงไร้เงาอยู่เกาะไหน  ก็เกาะพ่อเกาะแม่ยังไงหละค่ะ อิอิ*-*

ถึง             คุณอัสสุ

                 มุกเยอะจังอย่างนี้เห็นที่ว่า
                 คงไม่ต้องแวะหามุกดาหาร
                 เพราะเยอะมากแล้วใช่ไหมให้ประมาณ
                  มีกี่ล้านบอกได้ไหมได้ไปปล้น  อิอิ

*-*นั่นแน่  บอกมาซะดี ๆ  พี่จะได้รีบไปปล้น  อิอิ*-*

ถึง          คุณราชิกา

             คมอักษรย้อนความลุกลามทั่ว
             จนให้กลัวยิ่งนักอยากรักษา
             แต่เหมือนว่ายุ่งยากลำบากพา
             เพราะทุกคราคมอักษรเฝ้าหลอกใจ

*-*แล้วแต่มุมมองของใครของคนนั้นจริง ๆ ค่ะพี่  แต่สำหรับน้องแล้ว  บอกตามตรง  ไม่ชอบคมอักษรเลย  กลั๊ว กลัว อิอิ  คิดถึงพี่มากนะค่ะ  และที่สำคัญห่วงใยไม่เคยจืดจางค่ะ  ดูแลรักษาสุขภาพด้วยน๊า  อ้อ  เจ้านางจ๋า  จะมีข่าวดีหรือยังหละจ๊ะ  ลูกแมวรออยู่น๊า  อิอิ*-*

ถึง         คุณแมงกุ๊ดจี่

              เป็นคำถูกที่ถูกต้องแล้วน้องเจ้า
              ด้วยพี่เฝ้าจะสื่อสารผ่านเสนอ
               เพราะไม่อยากให้ใครใฝ่ละเมอ
               ไปหลงเพ้อตัวอักษรจนอ่อนใจ

*-* แม้นคมเพียงไหน? ถ้าไม่ใส่ใจ  ไม่มีวันจะบาดได้  พี่อยากให้ทุกคนเป็นอย่างเรานะ  เพราะไม่อยากให้ใครบาดเจ็บ   คิดถึงน้องมะกรูดเสมอจ๊ะ  (ใกล้จะไปสอบแล้วซิ  พี่ขอให้เราทำข้อสอบได้คะแนนดี ๆ นะ  เอาใจช่วยเต็มทีเลยจ้า)*-*

ถึง             คุณแก้วประเสริฐ

                 อักษรนั้นจะคมไหม..หากใคร่รู้
                 พินิจดูที่ใจให้สับสน
                 แสดงว่าคมเหลือหลายในคำคม
                  แต่หากชมแล้วยิ้มได้..ก็ไม่คม

*-*มิตรภาพไม่มีคม  มีแต่ความสุขสม  ยามชมเชย   ขอบคุณสำหรับมิตรภาพที่ดี  ที่มอบให้กันเสมอนะค่ะ*-*

ถึง             คุณกวีปกรณ์

                คุณไม่ต้องถ่อมตนคนก็เห็น
                เพราะกลอนเน้นเนื้อหาภาษาสวย
                จึงขอบคุณมากมายคล้ายอำนวย
                ที่ได้ช่วยให้กลอนนี้มีขึ้นมา

*-*เขินได้ไม่เป็นไร  แต่ห้ามลอยนะ   เพราะขี้เกียจดึง  อิอิ  เอาเป็นว่า  อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ๆ ยังไงอย่าเปลี่ยนใจบ่อย ๆ ตามอากาศนะจ๊ะ  อิอิ *-*

ถึง             คุณกระต่ายใต้เงาจันทร์

                 เพราะอักษรย้อนตามมากความหมาย
                 ทั้งหญิงชายสื่อสารผ่านเสนอ
                 เหมือนสิ่งต่างห่างไกลใฝ่ละเมอ
                  แถมหลงเพ้อต่างความลุกลามใจ

*-*บางครั้งการสื่อความ   กับนิยามความเป็นไปมันต่างกันมากนะค่ะ  เคยรู้สึกไหมเวลาอ่านกลอนรัก  คุณจะมีความสุข  แต่บางครั้ง  คนแต่งกลอน  มิได้มีความรักสักกะนิด  แถมบางครั้งยังกำลังเศร้าระทม   แต่ไม่อยากเขียนอะไรให้มันต้องขื่นขมตรมหัวใจ  เลยเขียนสิ่งต่าง  เพื่อให้ห่างจากความรู้สึกจริง  นั่นคือความหมายหนึ่ง  ที่อยากเขียน  อยากให้คน  เข้าใจในมุมมองที่แตกต่าง  ไม่อยากให้มองอะไรข้างเดียว  เหมือนดั่งตัวอักษร  ที่บางครั้งสื่อไปเหมือนใช่  เหมือนให้กับใคร  ทั้งที่จริง ๆ แล้ว ผู้สื่อไม่ได้คิดอะไรสักกะนิดนะค่ะ  อิอิ*-*

ถึง               คุณบัว

                   คำแท้แท้คำนี้ช่างดีนัก
                   แถมยังรักปักใจพาให้หลง
                   เพื่อนคือคำคำเดียวโน้มเหนี่ยวตรง
                   ให้เรานั้น  มั่นคง  ตรงเพื่อนเกลอ

*-* เพื่อน  คือสิ่งที่มีค่า  และมีความหมายที่สุดสำหรับเราเสมอ  และสิ่งที่ผ่าน  เวลาที่เราช้ำ  เราได้เห็นแล้วว่า  เพื่อนแท้  มีค่าเพียงไร  ขอบคุณนะ  สำหรับความอบอุ่น  ขอบคุณนะ ..สำหรับความห่วงใย  ขอบคุณนะ  สำหรับกำลังใจ  และขอบคุณนะสำหรับคำที่ให้เพื่อน  (สัญญาจะดูแลรักษา  เพื่อน  ด้วยหัวใจ*-*

ถึง          คุณ555555555

              ดีใจนะค่ะที่ยังเห็นคุณมีความสุขอยู่  ยังไงก็หัวเราะให้บ่อย ๆ นะค่ะ  ก่อนที่จะไม่ได้หัวเราะอีก  อิอิ (แซวเล่นนะค่ะ  อย่าคิดมากซิ  เอ๊ะ  หรือควรคิดให้มาก ๆ กันหละเนี่ย  อิอิ)  

ถึง         คุณdark side of mind
 
            คมในฝัก..คือคุณค่า..ที่น่าสน
            คมคำคน..คือคุณค่า..น่าค้นหา
            คมอักษร..มีดีร้ายให้นำพา
             คมปัญญา..มากมีค่าเวลาคม

*-*ปัญหาแพ้ปัญญาเสมอ  ฉะนั้นถูกต้องแล้วครับ  อิอิ  สบายดีไหม  ไม่เจอกันตั้งนาน  ว่าง ๆ ก็ไปนั่งร้านเดิมบ้างนะจ๊ะ  จะได้เจอกัน  อิอิ*-*

ถึง      คุณนางฟ้าแสนซน

          จะเลือกบริโภคเพื่อโชคลาภ
          ได้เต็มคราบเต็มกำเสนอ
          ให้ได้พบสุขสันต์ฝันละเมอ
          เพื่อได้เจอสิ่งที่หวังและตั้งใจ

ความคิดของคุณน่ารักจัง  ชอบนะค่ะ  ขอบคุณสำหรับการแวะมาทักทายกัน  ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ  และหวังว่าเราคงมีโอกาสได้จ๊ะเอ๋กันบ้างนะค่ะ  อิอิ

ผู้หญิงไร้เงา

5 กันยายน 2549 08:04 น. - comment id 603545

ถึง    คุณวิสกี้ เลอ ฟองเบียร์ 

         ขออภัยอย่างยิ่งจริงจริงนะ
        ไม่รู้เลยรู้ไหมหละว่าลืมตอบ
         แต่บอกไว้ในใจยังชื่นชอบ
         กับคำตอบที่เจ้านั้นเขียนกันมา

*-*สวัสดีตอนเช้าจ๊ะน้องชาย  พี่ต้องขอโทษด้วยที่เมื่อคืนมองผ่านคอมเม้นท์น้องไป  แต่ยังไง  พี่ไม่เคยลืมเรานะ   น้องกี้  น้องชายที่แสนน่ารัก  ว่าง ๆ ไปต่อกลอนกันกลางทะเลอีกนะ  อิอิ  คิดถึงจ๊ะ*-*

มาดามมด

5 กันยายน 2549 09:25 น. - comment id 603547

.........ฝีมือ  พัฒนาไปมากเลยนะคะ
เยี่ยมไปเลย

คนบนเกาะ

5 กันยายน 2549 10:37 น. - comment id 603558

แด่ผู้หญิง  ที่ไร้เงา  ใช่เราฟ้อง
เธอลองตรอง  ชายอกหัก  รักเป็นแผล
เรารักเขา  แต่เขานั้น  ไม่หันแล
ชายผู้แพ้  ทำอย่างไร  ไหนบอกที...

โอ้เจ้า...ศศิธร

6 กันยายน 2549 00:47 น. - comment id 603712

%36พี่\'เรไร\'แนะนำให้งดแต่งกลอนช่วงนี้
เลยไม่มีคำหวานไหนแต่งไว้ให้
รอฝึกปรือวิทยายุทธ์ให้เร้าใจ
แล้วจะได้ประลอง\'คม\'ดูกัน

คุณ\'ผู้หญิงไร้เงา\'เชือดเฉือนเก่ง
รอวันเฮงแล้วจะส่งบทกลอนให้
ในฐานะศิษย์น้องอยู่ห่างไกล
วันนี้เพียงคารวะพี่สามจอกจ้า

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

6 กันยายน 2549 09:54 น. - comment id 603768

คมเคียว เกี่ยวก้อย เลือดสาด
มีดบาด คมกรีด เกิดแผล
คมคำ จำฝัง ดวงแด
คมเนตร เธอแล บาดใจ

คมธรรม นำตัด นิวรณ์
ถ่ายถอน พยาบาท รักใคร่
ฟุ้งซ่าน ลังเล เหไกล
เหลือเพียง คนไร้ เงาบัง....

ตัดอะไรก็ตัดได้หมดเหลือเธอคนเดียว ตัดไม่ขาด อิอิ

ผู้หญิงไร้เงา

6 กันยายน 2549 19:35 น. - comment id 603960

ถึง      คุณมาดามมด

          แสนคิดถึงรู้บ้างไหมยามไม่เห็น
          และขอเน้นความห่วงหาเพื่อนยาเอ๋ย
          ความเก่าก่อนในตอนเก่าเราชิดเชย
          ขอเปิดเผยยังมั่นคงซื่อตรงไหน

*-*คิดถึงนะค่ะ  ไม่เจอกันนานเลย  และขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้แก่กันค่ะ*-*

ถึง        คุณคนบนเกาะ

           ถึงผู้ชาย  ผู้แพ้  ที่แลหา
           วิธีพา   ให้ใจ  ไม่เศร้าหมอง
           ให้คิดไว้  ว่าไม่ช้ำ  ตามทำนอง
            แล้วลองมอง  หาสาวใหม่  ใครสักคน

*-*มีเพลง  วิธีร้าย ๆ ของใครก็ไม่รู้  เค้าบอกว่า  ถ้าจะให้ลืมรักเก่า  ต้องหารักใหม่ค่ะ อิอิ*-*

ถึง       คุณโอ้เจ้า...ศศิธร

           ต้องเชื่ออคำเขากล่าวและเล่าขาน
           หากจะสานความฝันหมั่นหรรษา
           กับกลอนกานสานแต่งแห่งอุรา
            เพราะเขามากมายวิธีตำรามี

            ส่วนตัวเราเอาใจช่วยด้วยอยากเห็น
            นักกลอนเด่นมีตำราในครานี้
            เอาเป็นว่าแล้วจะรอหนอคนดี
            แต่งให้พี่ดูเมื่อไหร่จะไปเยือน

*-*ขอเป็นกำลังใจให้แล้วกันนะค่ะ  ขอให้คุณเป็นนักเขียนกลอนแนวหน้าของเมืองไทย  สมหวังดั่งที่ตั้งใจแล้วกันค่ะ*-*

ถึง       คุณฤกษ์    ชัยพฤกษ์

          คมมีด     กรีดแล  เป็นแผลกว้าง
          คมเคียว เกี่ยวบ้าง  แผลกว้างใหญ่
          คมคำ      นำมา   พาหทัย
          คมให้    บาดใจ  ซะทุกที

         คมคาย  หลายเหลือ  เมื่อแลเห็น
         คมเน้น  เหลือหลาย  ชายผู้นี้
         คมจริง  บาดใจ  ในฤดี
         คมนี้  เห็นที   มีหลายคม
         
*-*คุณฤกษ์ค่ะ  ลองไปร้องเพลง  \"ตัดให้ขาดเลยชับ ๆ ๆ\"  ดูบ้างก็ได้นะค่ะ เผื่อจะได้ขาดสักที  อิอิ*-*

ลักษมณ์

7 กันยายน 2549 01:28 น. - comment id 604113

:]

ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)

7 กันยายน 2549 14:51 น. - comment id 604204

ไม่ตัดแน่ อยากกินข้าวสามกษัตริย์ง่ะ คงจะหอมกลิ่นไฟมีรสมันของข้าวกรุบและก็ลื่นคอดีจากน้ำข้าวเปียก เราเชื่อว่า น้ำต้มผักก็คงหวาน อิอิ

ผู้หญิงไร้เงา

7 กันยายน 2549 16:28 น. - comment id 604239

ถึง      คุณลักษมณ์

           ขอบคุณสำหรับดอกกุหลาบและรอยยิ้มที่มอบให้กันเสมอ ๆ 

ถึง     คุณฤกษ์  ชัยพฤกษ์

         จะกินได้กี่วันพี่ฤกษ์จ๋า
         รีบเปลี่ยนใจเถิดหนาอย่าว่าฉัน
         กลัวน้ำต้มผักขมผสมกัน
         จะทำให้รักนั้นเกิดผันแปร  อิอิ

*-*กลัวคุณจะผอมลงทุกวัน ๆ ถ้ากินข้าวกับอาหารแบบนี้  ฉะนั้นเปลี่ยนใจเถอะจ๊ะ  ผู้หญิงไร้เงาอนุญาต อิอิ*-*