http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song556.html (อุทยานดอกไม้) ในเส้นทางอ้างว้างบนทางฝัน เธอเคียงฉันเกี่ยวเก็บดอกไม้หวาน โลกของเราที่เงียบเหงาด้วยร้าวราน พลันตระการด้วยพลังแห่งความรัก ใจของเราหลอมรวมสอดประสาน เรียนรู้รานรู้เศร้าหนาวเหน็บนัก ลมหายใจปัจจุบันเพื่อเธอนะที่รัก กี่ภพภักดิ์พิสวาทมิคลาดคลา กำไรบุญได้พบกันในวันนี้ ได้เพียรพลีชีวีใหม่เริ่มอุษา ก่อนวันสิ้นลมหายใจไปกับตะวันลา ใจดวงเหว่ว้าแสนอิ่มเอมเกษมนิรันดร์ จัดใจเราเงียบงามแจ่มจรัส พบทางลัดสู่เส้นทางไสวสวรรค์ ดั่งมณีเพชรโชติช่วงตราบชั่วกัลป์ ใจดวงขวัญ...แพร้วพร่างสว่างบุญ.....แล้ว...... (นะ...เจ้าแก้วตา... เจ้าจอมใจ.!!) ................... วันนี้.. ฟ้าสีฟ้า..แสนสดสว่างกระจ่างแจ่ม... นอนนิ่งนิ่งในกระท่อมแฝกฝันฝากหอม ที่.. ยังให้ หอม หอม หอมหญ้าแฝก นอนดูใบไผ่ พลิกพลิ้วเสียดส่ายคล้ายดั่งดนตรีทุ่ง ริมคุ้งโค้งน้ำลำประโดง ที่ยังมียกยอ มีนวลละออของดวงดอกผักบุ้งกลีบบางม่วงละมุน และ... ยังมี... เขียวชะอุ่ม เขียวไพรเขียวตองของผักในท้องร่องท้ายสวน เลยพาให้แสนคิดถึงเรียวรุ้ง ดงตาล และ...ข้าวนาหว่านยามวสันต์มา จน.. ต้องพาตัวไปนั่งฝัน ฝัน ฝัน ริมฝั่งเจ้าพระยา ไป... กราบพระพุทธสิริไสยาสน์สีทองสุกปลั่งองค์โต แล้ว.. แวะ ซื้อ ซื้อ ซื้อ ต้นไม้มามากมาย อย่างลีลาวดีพันธุ์ใหม่ ดอกใหญ่กว่าเดิม ที่แสนสวยไสว หลายสีสัน มีทั้งดอกแดง ชมพูในต้นเดียวกัน มีขาวอัศจรรย์ที่มนกลีบหยักริ้วนั้น พลันกลายเป็นสีชมพู ดูแสนน่ารักดี ได้เข็มแดง เข็มขาว พราว พุดซ้อน มะลิ ได้กล้วยไม้คัทลียา ได้ไม้น้ำ ไม้แขวน ได้เบิร์ดออฟพาราไดช์แทบทุกสี ที่.. หวังมาพลีเพาะปลูกริมรั้วหลังบ้าน ยามมีงานจะได้ใช้ประโยชน์ได้ ได้นำมาจัดแต่งสอดแซม แกมด้วยดวงดอกไม้รายรอบบ้านวิมานไพรวิมานดิน และ.. ที่สำคัญได้จัดจิตให้ใส จัดใจดวง...ให้แสนเบิกบาน ปานประหนึ่งดั่งบัวน้อยลอยชูช่อรออรุณ เสมือน... ได้ความโอบเอื้ออ่อนหวาน ความงาม ความเย็น ความหอมกรุ่น ที่... เปรียบประดุจดั่ง.. *กำไรบุญ*เพิ่มละมุนนวล..ในเนื้อใจ..เสียนี่กระไรมี! .............................. http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song556.html อุทยานดอกไม้ ชมผกาจำปาจำปี กุหลาบราตรี พะยอมอังกาบทั้งกรรณิการ์ ลำดวนนมแมว ซ่อนกลิ่นยี่โถชงโคมณฑา สายหยุดเฟื่องฟ้า ช-บาและสร้อยทอง บานบุรียี่สุ่นขจร ประดู่พุดซ้อน พลับพลึงหงอนไก่พิกุลควรปอง งามทานตะวัน รักเร่กาหลงประยงค์พวงทอง บานชื่นสุขสอง พุท-ธชาติสะอาดแซม พิศ พวง ชมพู กระดังงาเลื้อยเคียงคู่ ดูสดสวยแฉล้ม รสสุคนธ์ บุญนาค นางแย้ม สารภีที่ถูกใจ งามอุบลปนจันทร์กะพ้อ ผีเสื้อแตกกอ พร้อมเล็บมือนางพุดตาลกล้วยไม้ ดาวเรืองอัญชัญ ยี่หุบมะลิวัลย์แลวิไล ชูช่อไสว เร้าใจในอุทยาน พิศ พวง ชมพู กระดังงาเลื้อยเคียงคู่ ดูสดสวยแฉล้ม รสสุคนธ์ บุญนาค นางแย้ม สารภีที่ถูกใจ งามอุบลปนจันทร์กะพ้อ ผีเสื้อแตกกอ พร้อมเล็บมือนางพุดตาลกล้วยไม้ ดาวเรืองอัญชัญ ยี่หุบมะลิวัลย์แลวิไล ชูช่อไสว เร้าใจในอุทยาน...
3 กันยายน 2549 19:46 น. - comment id 603203
อุทยานแห่งใจใสกระจ่าง อยู่ตรงกลางทางแสนสุขทุกวีถี ช่างงดงามยิ่งนักปักชีวี ดวงฤดีแสนสุขใจเมื่อได้ชม ภาพสวย กลอนงามค่ะพี่ ชอบจัง
3 กันยายน 2549 19:47 น. - comment id 603204
บุญเหนือโลกย์ลบโศกราน! http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song72.html (หนึ่งในร้อย) ............... บุญเหนือบุญคือการรู้จักตนเอง ไร้บทเพลงบรรเลงทุกข์สุขฤาเหงา บุญเหนือบุญใช่วิมานฝันสวรรค์เงา บุญของเราหยุดคิดได้ไร้เศร้าใจ.. บุญอยู่ไหนถามใครอยู่ในนี้ ที่จิตดีจิตว่างกระจ่างใส บุญแบบนี้เรียกว่านิพพานใจ อย่าสงสัยรอแสนชาติคลาดค้นพบ.. ที่เราทุกข์นักหนาเพราะความคิด หลงยึดติดยึดมั่นกิเลสกลบ สร้างบุญญาบารมีเลิกคิดลบ ก็จะพบใจว่างกระจ่างงาม... หากแสนยากหยุดคิดติดฟุ้งซ่าน อุปาทานมากมายคล้ายขวากหนาม ลองหยุดนิ่งรู้หายใจในทุกยาม เฝ้าติดตามปราณพรูรู้เท่าทัน.. สั้นหรือยาวเคล้าหยาบฤาละเอียด ค่อยมาเบียดความคิดจิตเพ้อฝัน พบมหัศจรรย์ว่างวางพร่างปิติพลัน ไร้สวรรค์ฤานรกตกต้องใจ.. รจนาภาษาเรียบง่ายจึ้ตรงจุด สู่วิมุตติหลุดพ้นกว่าคำไหน ตายก่อนตายหยุดคิดได้สว่างใจ ไม่วาบไหวหวั่นหวามตามโลกย์รัก.. หลวงพ่อเทียนนำทางธรรมสั้นกระชับ รู้รำงับจับอิริยาบถให้รู้จัก ความเคลื่อนไหวช้าช้าพาจิตพัก หยุดทุกข์หนักทุกข์หนาพาพบธรรม.. คือ.กุศโลบายให้จิตจ่อ เพียรอย่าท้อรู้ฝึกทุกคืนค่ำ ยามใดเหงาเหว่ว้าวิบากกรรม จงเพียรทำไร้น้ำตาหาใครมาปลอบใจ.. เพราะผู้ใดไหนเล่าจะช่วยเจ้า หลุดพ้นเศร้าดายเดียวยามวูบไหว เจ้าต้องอยู่กับเงาร้าวเปล่าเปลี่ยวใจ ตราบสิ้นลมหายใจใครไปด้วยช่วยบอกที.. มาลำพังไปลำพังอย่าเขลาโง่ จงรีบโผล่บัวพ้นน้ำงามศักดิ์ศรี ฝึกหยุดคิดนิมิตหมายนะคนดี นิพพานที่นี่เดี่ยวนี้สิพบว่างกระจ่างใจ.. ณ..โลกนี้นาทีนี้ใช่โลกหน้า เลิกเหว่ว้าลืมทางพรางหวั่นไหว ไม่มีเขาเราอยู่ได้นะดวงใจ เพราะจิตใสสิ้นทุกข์ได้ไร้ตัวตน... ตามรอยธรรมรอยทองของพระพุทธ เพียรรู้หยุดเลิกคิดได้ไร้สับสน มองเข้าไปในจิตวิญญาณบ้านแห่งตน สร้างกมลใสว่างพร่างแสงเพชรอัญมณี..! ....... ชีวิต คำสอน และปฏิปทาของ*หลวงพ่อเทียน*นั้น เป็นตำนานที่เล่าขานได้ เฉกเช่นพระอาจารย์เซนผู้ยิ่งใหญ่แต่ครั้งโบราณกาล นับเป็นโชคดีหนักหนาที่เรามีโอกาสได้ยินได้ฟัง หรือกระทั่งพบเห็นท่านด้วยตนเอง ทั้งด้วยตาเนื้อ(มังสจักษุ)และตาใน(ปัญญาจักขุ) ทำให้มีความเชื่อมั่นกำลังใจ และ มีชีวิตชีวาในการการปฎิบัติทางจิต ชนิดที่ไม่ต้อเชื่อหรือพึ่งพิงผู้อื่น นอกจากลงมือทำด้วยตัวเอง เห็นตัวเองในตัวเอง และเข้าใจตัวเองอย่างถ่องแท้ ชึ่งเป็นจุดเน้นประการเดียวของท่าน ในยุคโลกาภิวัฒน์และจิตใจของผู้คนพินาศย่อยยับ และยุ่งเหยิงด้วยความครุ่นคิดกังวล จนเป็นวิกฤติทั้งทางเศรษฐกิจและสังคมไปค่อนโลกเช่นนี้ คำสอนของหลวงพ่อเป็นแสงสว่างนำทาง เทคนิควิธีฝึกจิตใจอย่างได้ผลดียิ่งของหลวงพ่อ เป็นเครื่องมือเดินทางไปบนหนทางสู่ความสิ้นทุกข์ ที่พระบรมศาสดาสัมมาพุทธเจ้าได้ทรงแสดงไว้ดีแล้ว ผู้น้อมใจลงศึกษาด้วยความถ่อมตนว่าตนยังไม่รู้จักตน ยังมีโอกาส .. *มองตน บอกตนได้ ใช้ตนเป็น เห็นตนชัด..* และ ขจัดมายาภาพของตัวตนได้อย่างแน่นอน *คำนำ..จากหนังสือ*หลวงพ่อเทียน* พุดพัดชา..ศรัทธาในคำสอน ของหลวงพ่อเทียน และ.... มีปาฎิหารย์หลายสิ่ง พลันพึงบังเกิดกับชีวิตนิดน้อยนี้ ที่ได้เกิดมาพบพระพุทธศาสนา.. พบยอดพระรัตนตรัย ที่เป็นดั่งสร้อยธรรมคอยกางกั้นปกป้องคุ้มครองให้จิตใสใจดวงดี ไม่รานร้าวเศร้าชีวีนาน ทุกเรื่องราวเศร้าสุขทุกข์ร้อนร้าย คล้ายแค่พบพายุวิบากกรรม มาพัดผ่านมากระทบเพียงชั่วครู่ ให้จิตภายใน..รำลึกรู้สึกตัว ลบลืม ที่ถือว่าแสนมีโชค ให้ได้พบร่มธรรมร่มทอง มายึดมั่นในทุกพระธรรมคำสั่งสอน ที่ใช่เพียงอ่าน หากทุกคืนค่ำ พุดเพียรฝึกเจริญสติด้วยอิริยาบถความเคลื่อนไหว ที่พุด..อยากพลีใจ ขอมอบธรรมล้ำค่านี้ มาวางพลีบรรณาการแด่ทุกดวงใจ ให้ลองเพียรพยายามดู และ... อาจจะค้นพบบางสิ่ง ที่มหัศจรรย์จิตเกินคำบรรยายค่ะ ......... ......... เมื่อเรามีเวลาว่าง จะเดินจงกรมสลับกับการนั่งสร้างจังหวะก็ได้ การฝึกสติแบบนี้ทีแรกต้องนั่งอย่างนี้ นั่งพับเพียบก็ได้ นั่งเหยียดขาก็ได้ นั่งขัดสมาธิก็ได้ นั่งเก้าอี้ห้อยเท้าอยู่ก็ได้.. ........... ............ เอามือวางไว้ที่ขาทั้งสองข้าง.....คว่ำไว้ พลิกมือขวาตะแคงขึ้น...ทำช้าช้า...ให้รู้สึก ยกมือขวาขึ้นครึ่งตัว...ให้รู้สึก..มันหยุดก็ให้รู้สึก เอามือขวามาที่สะดือ...ให้รู้สึก พลิกมือซ้ายตะแคงขึ้น...ทำช้าช้า...ให้รู้สึก ยกมือซ้ายขึ้นครึ่งตัว...ให้รู้สึก..มันหยุดก็ให้รู้สึก เอามือซ้ายมาที่สะดือ...ให้รู้สึก เลื่อนมือขวาขึ้นหน้าอก...ให้รู้สึก เอามือขวาออกตรงข้าง...ให้รู้สึก ลดมือขวาลงที่ขาขวา ตะแคงไว้...ให้รู้สึก คว่ำมือขวาลงที่ขาขวา...ให้รู้สึก เลื่อนมือซ้ายขึ้นหน้าอก...ให้รู้สึก เอามือซ้ายออกตรงข้าง...ให้รู้สึก ลดมือซ้ายลงที่ขาซ้าย ตะแคงไว้...ให้รู้สึก คว่ำมือซ้ายลงที่ขาซ้าย...ให้รู้สึก... ......... ....... และ... หวังจิตให้ทุกดวงใจลองฝึกนะคะ เป็นการเจริญสติค่ะ และจะหยุดคิดได้.. หากทำนานๆเข้า โดยนำไปใช้ในชีวิตประจำวัน ให้มีสติในทุกอิริยาบถ ไม่ว่าจะนั่งนอนยืนเดินหรือทำอะไร ให้จิตจับในกิริยานั้น คือให้รู้สึกตัวตลอดเวลา และ ไม่ช้านาน เราก็จะค้นพบความว่างกระจ่างใจค่ะ แล้ว ความทุกข์จากความคิดใด ก็จะมิหมายมากลายกล้ำ ทำให้เราช้ำใจเศร้าใจทุกข์ใจได้นานเลย ลองดูนะคะ... .............. http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song72.html หนึ่งในร้อย พราว แพรว อันดวงแก้วแวว-วาว สด สี งาม หลายหลากมากนาม นิยม นิล-กาฬ มุกดา บุษรา คัมคม น่า ชม ว่างาม เหมาะสม ดี เพชรน้ำหนึ่ง งามซึ้ง จึงเป็น ยอดมณี ผ่อง แผ้วสดสีเพชรดี มีหนึ่งในร้อยดวง ความ ดี คนเรานี่ ดีใด ดี น้ำ ใจที่ให้แก่คน ทั้งปวง อภัย รู้แต่ให้ไปไม่หวง เจ็บ ทรวง หน่วงใจให้รู้ ทัน รู้ กลืน กล้ำ เลิศล้ำ ความเป็น ยอดคน ชื่น ชอบตอบ ผล ร้อยคน มีหนึ่งเท่านั้นเอย รู้ กลืนกล้ำ เลิศล้ำ ความเป็น ยอดคน ชื่น ชอบตอบผล ร้อยคน มีหนึ่ง เท่านั้นเอง...
3 กันยายน 2549 19:56 น. - comment id 603209
ฝากให้นายดอกข้าวด้วยรักนะ 21 เม.ย. 48 ขอตอบ ดอกข้าวเจ้าจอมใจ..จอมสงสัยก่อนเลยค่ะ รับอรุณแสนงามนี้ พี่พุด..รจนาบทกลอน เรื่อง บุญเหนือบุญ..บุญเหนือโลกย์ลบโศกราน* เพราะคำถามขี้สงสัยของดอกข้าวนี่แหละ ดอกข้าว.. อย่ามัวสงสัยสิ่งนั้นสิ่งนี้ ทั้งในอนันกาลจักรวาลเวิ้งเลยค่ะ จงหาคำตอบ..ทุกเรื่องราวที่ตัวเองค่ะ หากอยากพบนิพพานที่นี่และเดี๋ยวนี้ ตราบใด..ที่ดอกข้าวไม่ทดลองศึกษาและ ฝึกปฎิบัติด้วยตัวเอง ก็ยังคงไปไม่ถึงไหน และ.. รวมทั้ง..นักปราชญ์ผู้ฉลาดสามารถรจนา อ้างดินฟ้ามหาสมุทร ยกเวิ้งฝันสวรรค์มาทั้งสิ้นทั้งปวง.. ก็คือแค่ภาพมายาให้ยิ่งหลงวนค้นหาสัจจธรรมคือคำสอนแท้แท้ในพระพุทธศาสนาไม่พบ เพราะแม้นแต่พระพุทธองค์ ท่านยังต้องแสวงหาเพื่อค้นพบด้วยตัวเอง หากทว่าเราโชคดีนักแล้ว ที่มีทางลัดตัดสั้น ที่พระพุทธองค์ได้ทรงแผ้วถางไว้แล้ว เพียงเพียรค้นหาภายในตัวตนเราเอง หยุดคิดให้ได้ หยุดอุปาทานที่มากระทบทุกทางไม่ว่า ทางไหน จมูกลิ้นกายใจก็จะไม่เสียเวลา จง..ใช้เวลานาทีกับตัวเอง..มองตัวเอง พิจารณาตัวเอง ใช้ตัวเองให้เป็น ในทางให้จิตวางว่างกระจ่างจากกิเลสที่มากที่สุดเป็นพอ ส่วนบุญ วัด ที่ไหนจะมีแนวทางผิดอย่างไร เราไปแก้ไขที่คนอื่นสิ่งอื่นไม่ได้ เพราะ..มนุษย์มากมีมากมายต่างความเชื่อ ต่างความคิดเห็น วัดสำนักถึงผุดพร่างราวดอกเห็ด เอาว่า.. อย่ามัวเสียเวลาไปสร้างภาพรกเรื้อ อ้างดินฟ้ามหาสมุทรโกฎิอสงไขยกัลป์ อดีตอัน ลาเลยล่วงลับแล้ว.. จงทำปัจจุบันเกษมทุกลมหายใจ ให้สร้างสรร ไร้โหยไห้หวนหา ไม่คิดถึงกาลภายหน้านอกจากทำตัวเราให้ดีที่สุด ในทุกนาทีแห่งลมหายใจที่มีอยู่ แล้วอนาคตก็จะดีเองทั้งต่อโลกและผองชน จงศึกษาแนวธรรมใดของพระอริยสงฆ์องค์ ใดก็ได้ที่เหมาะกับจริตตัวเอง ที่คิดว่าดี ก็ลองนำมาปฎิบัติทันที หากจิตใสสว่างสงบสยบกิเลสได้ ก็ใช่เลย..นั่นเหมาะกับเราที่สุดแล้ว กลับไปอ่านเรื่องบุญนะอีกที.. บุญคือทุกนาทีที่เรามีจิตว่างใส ไม่..คิดไกลไปนอกโลกมากจนไกลตัวไง พี่พุด ไม่ยกทุกคำของพระธรรมหลวงพ่อเทียน ที่พี่พุดคิดว่าแสนล้ำค่าที่ไมม่วกวนเสียเวลา มาทั้งดุ้นมาสอนดอกข้าวนะ เอาตามเข้าใจนะ หากสนใจก็ไขว่คว้าหามาศึกษาและสำคัญสุด ต้องฝึกปฎิบัติพิสูจน์ทดสอบด้วยตัวเอง.. เคยได้ยินคำนี้ไม้ยคะ ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด พาตัวไม่รอด พี่พุด..เองก็ยังต้องเตือนตนทุกวี่วันเลยค่ะ รักนะนายดอกข้าวเจ้าจอมขี้สงสัย เสมือนแม้นพระอานนท์เลย รักนะ ฝากให้นายดอกข้าว 21 เม.ย. 48
3 กันยายน 2549 20:05 น. - comment id 603211
สูดลมหายใจเข้าปอดฟอดใหญ่ ด้วยกลิ่นไอดอกไม้หอมกรุ่นนัก แถมยังมีกลิ่นไอแห่งความรัก ตรึงตราแนบประจักษ์กลางหัวใจ พี่พุดคะ แม้เวลาผ่านไปนานเพียงใด ก็ยังคงอักษรแห่งความงดงามละมุนละไมไม่เปลี่ยนแปลง เป็นเช่นไรบ้างคะ ไม่ได้แวะมาบ่อยๆ แต่อยากให้รู้ว่าไม่เคยลืมเลือน ทุกอักษร ทุกถ้อยคำ ทุกภาษาที่สื่อ ยังงดงามเสมอ คิดถึงพี่พุดคะ อ่านแล้วมีความสุขจังอุทยานแห่งใจ ที่ตรงนี้คงมีดอกไม้มากมายหลากหลายพันธุ์นะคะ ขออยู่นาน ๆ สูดความหอมของดอกไม้และความรักไปพร้อม ๆ กันนะคะ อิอิ
3 กันยายน 2549 20:47 น. - comment id 603228
ด้วยซึ้งใจในน้ำใจน้ำคำ แด่..... น้องสาวแสนดีสองดวงใจที่แสนรัก มานานนัก แล้วค่ะ น้องผู้หญิงไร้เงา.... หากคือเงาใจเงาจริง ที่พี่พุดฝากฝังตราจำรอยซึ้ง ไว้ในบึ้งใจพี่พุดไปตราบชั่วกาลแล้วค่ะ ด้วยความรักขอบคุณที่ให้พลังใจกำลังใจพี่พุด เสมอมา นาน...หลายปีค่ะ และ คือ..ตำนาน ในโลกฝัน บรรณพิภพนี้ ที่พี่พุด... ได้พบ ได้รับ และได้รักน้องคนดีค่ะ .............. และ.. แด่ น้องแอ็ปเปิ้ล.....สดหวานฉ่ำระร่ำริน ด้วยแรงน้ำคำน้ำใจ ให้น้ำนัยน์ตาพี่พุดเอ่อใสออกมาราว หยาดเพชรพราวด้วยซึมซึ้งยิ่งนักแล้วค่ะ คนดี คิดถึงน้องและพันดาวมากมายค่ะ รอ...รอ รอ อ่านงานคู่ขวัญมาปันใจ มาพลีรัก มาถักถ้อยสร้อยโซ่อักษรา แสนหวานแสนงาม มา พลีกำนัลแด่เรา มิ่งมิตรน้องพี่ ในเรือนไทยร่มรัก เรือนภักดิ์พลีมานานปีมานานวันนะคะ พี่พุดกำลังจะพรากลาเรือนรักไปสักอาทิตย์ สองอาทิตย์ หรืออาจจะนานกว่านั้นนะคะ ดั่งนวลนางนกไพร เหินบินไปด้วยหยาดน้ำตาไหลริน ด้วยยังถวิลรักอาลัย ร่มไม้ชายคา และ ทุกผู้ที่ในจิตใสในดวงจินต์ยังถวิลรอ การ *หวนคืนเรือนมาให้รับขวัญ อีกคราครั้งนะคะ.* และ ด้วยตื้นตันใจ...เดียวดายใจค่ะ..
4 กันยายน 2549 08:07 น. - comment id 603306
สวัสดีค่ะ แวะมาเที่ยวอุทยานใจพี่พุดค่ะ...
4 กันยายน 2549 12:28 น. - comment id 603357
แวะมาอุทยานพี่พุดพักเหนื่อยค่ะ คิดถึงพี่พุดและบทกลอน เสียงเพลง ทุกครั้งยามที่ออ่นล้าและอ่อนแอค่ะ
4 กันยายน 2549 12:38 น. - comment id 603360
4 กันยายน 2549 18:11 น. - comment id 603429
ชื่อเรื่องเข้าท่าจังครับ.. มาเยี่ยมคุณพุด..สวัสดีครับ
4 กันยายน 2549 19:12 น. - comment id 603439
พี่พุดค่ะบัวชอบเพลงนี้มากค่ะ อุทยานดอกไม้ บัวเปิดฟังทุกวันเลยค่ะ อย่างกะพี่พุดรู้ว่าบัวฟังมานานแล้ว ถึงเอามาลงค่ะ พีพุดสบายดีนะค่ะ ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ
4 กันยายน 2549 20:26 น. - comment id 603466
สดชื่น .....เหมือนเดินอยู่ในสวนหลังบ้าน... เลยจิค่ะ เอา ดอกไม้ มาฝาก ให้คุณพุดนะ