ฟ้าแลบ...แอบมองช่องหน้าต่าง แสงสว่าง...ลอดผ่านพาลหวั่นไหว คิดถึง...ฝากฝนบอกคนไกล วอนให้...รับรักฉันสักที ฟ้าแลบ..แปลบใจเขาไม่รัก เจ็บหนัก...ปางตายมิหน่ายหนี คิดถึง...ยิ่งเพิ่มเติมทวี คนดี..ไม่สนยังทนรอ ฟ้าแลบ..แสบใจกลัวไกลหมาง เลือนราง...แต่เรายังเฝ้าขอ คิดถึง...ฝากลมพรมพะนอ ฝากพ้อ...กับฝนถึงคนรัก ฟ้าแลบ...แทบตายสายฟ้าฟาด กลัวพลาด...รักหวานอาการหนัก คิดถึง..ห่วงใยไกลยิ่งนัก ผูกสมัคร...ฝากไจไปผูกพัน
30 สิงหาคม 2549 10:38 น. - comment id 602293
ฟ้าร้อง...ก้องไปในไพรกว้าง อ้างว้าง...เปลี่ยวเปล่าเศร้านักหนา คิดอีกที...พระพิรุณท่านกรุณา พสุธา...ชุ่มฉ่ำยามฝนโปรย ต่างคน ต่างความคิด ต่างมุมมองค่ะ
30 สิงหาคม 2549 10:42 น. - comment id 602297
คิดถึงมากค่ะ ไม่ถึงกับต้องตายจริงไหมคะ
30 สิงหาคม 2549 10:43 น. - comment id 602299
ฟ้าแลบแทบตายสายฟ้าฟาด กลัวพลาดโดนใจใกล้วิถี ร่ำร้องบอกว่าเวลานี้ คงมีเพียงเธอเสมอไป กลัวฟ้าจัง
30 สิงหาคม 2549 13:52 น. - comment id 602349
ฟ้าแลบ ก็ยังทำให้หัวใจสุนทรีย์ได้นะ คุณคนบ้านบัว เก่งจริงๆ เลย วันนี้แวะมาเยี่ยม ลืมเอาร่มมาด้วย ไม่รู้ฝนจะตกหรือเปล่า...
30 สิงหาคม 2549 14:42 น. - comment id 602362
เข้ามาปักตะไคร้ให้ฝนหยุดค่ะ สวัสดีค่ะ คุณคนบ้านเดียวกัน หุ หุ หุ ล้อเล่นค่ะ ผ่านมาทักทายนะค่ะ