ระยิบพราวราวเพชรหรือไรนั่น ช่างชวนฝันสะท้อนจิตยามคิดถึง เวิ้งน้ำใสไหวหวานซ่านใจตรึง ผลิวาวซึ้งยามยิ้มพริ้มแววดาว ฤๅเบื้องหน้าคือจักรวาลโอฬารฝัน เทียมพิมานแมนสวรรค์ชั้นห้วงหาว ฉันควานค้นคนของใจไขเรื่องราว ในห้วงฝันใสสกาวพร่างพราวทิพย์ ซ่อนซับโลกทั้งใบไว้ในนั้น ซุกทุกฝันลายเลื่อมใกล้เอื้อมหยิบ เวิ้งเวลาช่องว่างช่างไกลลิบ ยังกระพริบดาวฝันนั้นจากใจ ดั่งดวงแก้วแววกระจ่างอันพร่างภพ คว้าจุดจบควานค้น ณ หนไหน ฉันแสวงแสงสว่างจากข้างใน หวังคำใดสื่อออกมาจากตาเธอ ระยิบพราวราวเพชรหรือไรหนอ น้ำตาคลอคิดรำพึงถึงเสมอ พลิกภาพถ่ายสายตาเริ่มพร่าเบลอ ยังหลงเผลอควานดาวในวาวตา.
แดดเช้า 26 ส.ค. 2549 14:39 น. - ID 92437 
1791
6
0
26 สิงหาคม 2549 14:47 น. - comment id 601465
มีคนบอกว่า \"แววตาคือหน้าต่างของหัวใจ\" ค่ะ
26 สิงหาคม 2549 15:57 น. - comment id 601474
อิอิ
26 สิงหาคม 2549 16:08 น. - comment id 601475
นัยน์ตาวาวด้วยดำกฤษณา ฉายออกมาระรื่นหื่นกระหาย กลับหลงผิดคิดว่าดาวพราวพราย ใกล้จะตายไม่รู้ตัวน่ากลัวจัง.. อิอิไปเห็นที่ไหนมาล่ะ
26 สิงหาคม 2549 16:38 น. - comment id 601486
กลอนอันนี้ดีแฮะ มีสัมผัสในเยอะนี่เอง :)
26 สิงหาคม 2549 20:15 น. - comment id 601505
ดวงตาพี่กำลังแวววาวๆ มะใช่ไรหรอกเด็กๆเป็นตาแดงเกือบ 10 คน มาให้หยอดตาจนครุจะติดไปกะเด้กอ๊ะป่าวเนี้ย
26 สิงหาคม 2549 20:54 น. - comment id 601511
นั่นซี ไปเห็นที่ไหนมาล่ะ
26 สิงหาคม 2549 22:11 น. - comment id 601539
พี่สาววววววววววววววววววววววววววว อิอิอิอิออิ ตาดวงโตจัง ดาวเข้าไปอยู่ในนั้นได้
26 สิงหาคม 2549 23:06 น. - comment id 601560
มาส่งสายตาค่ะ
26 สิงหาคม 2549 23:44 น. - comment id 601572
จากวันนั้นถึงวันนี้สิบปีกว่า ตาที่พบสบตามาประสาน ตาที่สบยิ่งท้อทรมาน ไม่เคยพบแววหวานสงสารตา...
26 สิงหาคม 2549 23:52 น. - comment id 601575
แววตาสื่อความในเกือบทุกอย่างเลยนะค่ะ บางที่เรายิ้ม ยังยิ้มแค่ปากเลยเนาะ ตาไม่ได้ยิ้มด้วย
27 สิงหาคม 2549 09:39 น. - comment id 601603
..บางทีเรนก็มี..แววตาที่แสนน่ากลัว.. ทุกครั้งที่ถูกจ้อง.. ก็มองไปที่อื่น.. ตาคู่นั้น..จ้องมากวนทั้งคืน.. หลับก็ตื่น..ลืมตัว..กลัวตา..ใคร!.... เรนขออนุญาตแจมนะคะ.. บทกวีไพเราะจัง..
.. ซาแว้ปป..
27 สิงหาคม 2549 10:51 น. - comment id 601629
...รู้สึกจะเคยเห็นเหมือนกันค่ะ...แววดาวในวาวตา......งานงาม...ภาพสวย...สื่อความหมายได้ดีมากค่ะ...มาทักทายกันนะคะ..คิดถึงค่ะ..
27 สิงหาคม 2549 10:53 น. - comment id 601631
สวัสดค่ะ พี่แดดเช้า
28 สิงหาคม 2549 11:34 น. - comment id 601846
จริงๆด้วยดิ เพราะมากเล้ยยยยย อาเจ้
28 สิงหาคม 2549 12:19 น. - comment id 601865
มองไปมองมาคงไม่เจอขี้ตานะ
28 สิงหาคม 2549 15:54 น. - comment id 601912
สวัสดีค่ะ .... คุณลิลลี่สีขาว \"แววตาคือหน้าต่างของหัวใจ\" ท่าจะจริงค่ะ ... คุณลิลลี่ เคยเห็นแววตาใครบางคนพูดได้ ... เขาเก่งนะ เขาไม่ต้องใช้คำพูดเลย แววตาเขาสื่อสิ่งที่เขาคิดออกมาโดยไม่มีการเสแสร้งอำพรางเลย แต่คนๆ นั้นหายไปไหนไม่รู้แล้วจินะ คิดถึงเขาอยู่เหมือนกัน ... ลึกสุดใจ คุณฤกษ์ สงสัยจะเห็นแววตาของตัวเองมั้ง ... เพราะมีคนบอกแดดเช้าว่า แววตามีประกายใสๆ ตาข้างในสวยมาก ตามีแววเจิดจ้า อิอิ เขียนกลอนชิ้นนี้ ยังคิดถึงคำพูดนั้นอยู่เลยเนี่ย ... นัยน์ตาสวย ถึงจะไม่หวานเยิ้มก็เถอะ มีประกายตาเจิดจ้าก็พอใจแล้ว ดีกว่า คนแววตาทื่อๆ เนาะ พี่ม้าลาย กว่าจะเขียนชิ้นนี้ได้นะ ... คิดนานเลยแหละ ไม่เคยเขียนกลอนไหนยากเท่านี้มาก่อนเลย ทุกทีก็จะลวกๆ ไม่ค่อยประดิดประดอยเท่าชิ้นนี้เลย อีกหน่อยจะค่อยๆ ประดิดประดอยอย่างนี้ดีกว่า พิถีพิถันดีกว่า ... จะได้แววดาวในวาวกลอน คริ คริ พี่ไรไก่ ก็ต้องแลบลิ้นปลิ้นตาใส่เด็กๆ แบร่ๆ จะได้ไม่ติดตาแดงนะ พี่ไรไก่ต้องใส่แว่นกันเชื้อโรคหน่อยดิ ช่วยได้เหมือนกันนะคะ พี่แจม ไว้มาสบตาแดดเช้าดิ ... จะได้รู้ว่า ไปเห็นมาจากไหน อิอิ น้องหลิว ภายในนัยน์ตาของใครบางคน ... เราสามารถค้นเจอจักรวาลทั้งระบบในนั้นเลยนะ คุณเฌอมาลย์ ระวังหลงไปในโลกแห่งนัยน์ตานะ ... โลกที่มีความเพริศแพร้วราวแววดาว หากยังไม่สิ้นลมหายใจ ยังคงมีความหวัง แววตานั้นย่อมยังคงเจิดจ้าเปล่งประกาย คุณกุหลาบขาว กับใครบางคน ... ยิ่งค้นแววความในใจจากแววตา ยิ่งเห็นความว่างเปล่าเนาะ อ้างว้าง ... เดียวดาย จัง ยิ่งควานหาความหวังในแววตา ยิ่งเวิ้งว้างห่างไกล น้องเล็ก พี่รุ่ง ... บางทีปากไม่ยิ้ม แต่ตายิ้มนะคะ พี่พยายามยิ้มน้อยๆ ค่ะ ... แต่ถ้ามีความยินดี แววตาจะเปล่งประกายแทนการยิ้ม น้องเรน ขอบคุณค่ะ ... แววตาคนบางคนหวานจนน่ากลัว กลัวใจตัวเองค่ะ ... จึงต้องหลบตาเขาซะเรื่อยเลย อาย ... จัง!!! พี่ราชิกา ค่ะ ... ขอบคุณค่ะ จริงๆ นะคะ บางคนเรารู้สึกแปลกหน้ากับเขา แต่ทำไมแววตาของเขาทำให้เรารู้สึกคุ้นเคย จนรู้สึกว่า เรากับเขาคุ้นเคยกันมานาน ราวกับชาติปางไหนไม่รู้ จริงๆ นะคะ ... น้องบัว ไม่เห็นแววตาบัว แต่ก็เห็นหัวใจใสสว่างในใจบัว ที่สื่อออกมาได้โดยมิต้องสบตา พี่มอมแมม แทงยู ฮะ ... กลอนนี้น่ะ ตั้งใจเขียนจริงๆ คุณไอซ์ ถ้าได้สบตาใครบางคนในทุกครั้งที่ตื่น ... แม้เขาจะมีขี้ตาเขลอะอยู่บ้าง ก็คงอบอุ่นใจมิใช่น้อย เพราะเขาได้อยู่กับเราทั้งคืนแล้วไง อิอิ หลายครั้งหลายหนที่รู้สึกว่า ดวงดาวเหมือนประกายตา และบางทีก็คิดว่า เราคิดถึงใครสักคน ถ้าเราเอารูปถ่ายเขามาดูแล้วควานหาคำตอบอะไรในแววตาเขา เราคงรู้สึกน้ำตาคลอด้วยความเจ็บปวด ดาวน้ำตาก็พร่างลงมาแทนแววดาวในวาวตาของคนในรูปถ่ายเนาะ ความทรงจำนี่ช่างเจ็บปวดจริงๆ ... ยิ่งความทรงจำอันพร่าเบลอด้วยแล้ว ... ยิ่งเลือนลางหม่นมัว ขอบคุณทุกท่านที่มาเยือนกันค่ะ : )
28 กันยายน 2552 15:26 น. - comment id 1043716
ใครสักคนเขารออยู่
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
