25 สิงหาคม 2549 17:41 น. - comment id 520741
............. อะไรนะ ไม่ได้ยิน .... ช่วย พูด ดัง ๆ หน่อยจิ.... ...................... ปล. ดูภาพแล้ว>>>> ....เดินท่ามกลางความทุกข์... แต่ ทางที่เดินสวยจัง ...สวยอย่างไร ทุกข์แค่ไหน ใจอยากจะเดิน............ไป
25 สิงหาคม 2549 13:18 น. - comment id 601290
แวะมารับก่อนเพื่อนเยยง่ะงับ อิอิ ขอบคุณงับ
25 สิงหาคม 2549 13:35 น. - comment id 601299
ท่วมท้นทนน้ำตา บางเวลาทนน้ำคำ ถ้อยฝนหล่นย่ำย้ำ กระหน่ำใจกระหน่ำทรวง รินรสบทกลอนนิด ชุบชีวิตเหมือนห่วงหวง ปอกเปลือกคำหลอกลวง พาลุล่วงถึงดวงดาว หวานคำล้ำที่รัก ที่เธอถักถ้อยร้อยพราว หวานชื่นกลืนห้วงหาว แม้ฟ้าพราวยังหลบอาย เพียงกรองถ้อยถ่องลึก ยังรู้สึกตรึกความหมาย ซึ้งเอยเคยเดียวดาย บัดนี้คล้ายเหงาคลายแล้ว. สวัสดีค่ะ ... คุณร้อยแปดพันเก้า : )
25 สิงหาคม 2549 13:39 น. - comment id 601300
เพียงคำก็ล้ำลึก ซ่อนสำนึกถึงคุณค่า เพียงคนหนึ่งผ่านมา คำคลายล้าล้างชอกช้ำ ท่วมท้นทนน้ำตา บางเวลาทนน้ำคำ ถ้อยฝนหล่นย่ำย้ำ กระหน่ำใจกระหน่ำทรวง รินรสบทกลอนคิด ชุบชีวิตเหมือนห่วงหวง เปลือกปอกคำหลอกลวง พาลุล่วงถึงดวงดาว หวานคำล้ำที่รัก เธอถักถ้อยเรียงร้อยพราว หวานชื่นกลืนห้วงหาว แม้ฟ้าพราวยังหลบอาย เพียงกรองถ้อยถ่องลึก ยังรู้สึกตรึกความหมาย ซึ้งเอยเคยเดียวดาย บัดนี้คล้ายเหงาคลายแล้ว. สวัสดีค่ะ ... คุณร้อยแปดพันเก้า : )
25 สิงหาคม 2549 22:10 น. - comment id 601343
... เรียกใครว่าที่รักเหรอครับ ^ ^ อยากรู้จัง ...
25 สิงหาคม 2549 23:07 น. - comment id 601356
:) คำว่าที่รัก ฟังแล้วดูดีกว่า คำว่าที่ชัง ตั้งแยะ.. และก็ฟังแล้วไม่เสียวไส้เท่ากับคำว่า ที่ชอบที่ชอบ น่ะ .. ฮา มาโม้จ้า มาโม้ .. วันนี้ไปดูหนังเรื่องการ์ฟิลด์มา สนุกดีจังค่ะ ขำเจ้าโอดี้ ที่ชอบไล่งับหางตัวเอง ขำท่าเต้นของแมวอ้วนด้วยนะ อัลมิตรามีหนังสือการ์ตูน (ลิขสิทธิ์) ชุดของเจ้าแมวการ์ฟิลด์นี้น่าจะสิบเล่มม๊ง ตอนนี้ชื้อแบบเหมาหมดมา (เท่าที่เขาเหลือ) นาน ๆ ก็หยิบมาอ่านซักที ก็ขำนะ มาดเขากวนเหลือเกิน เป็นความสบายใจอย่างหนึ่งหนำซ้ำยังเพลิดเพลินด้วย นี่ ๆๆๆ ..ความลับ .. ด้วยความงก (เป็นเอามาก) อัลมิตราแอบเวฟไส้กรอกและพกน้ำใส่เป้ไปด้วย ดูหนังไป ก็ทานไป .. สบายใจเฉิบ คนในโรงหนังไม่ค่อยแยะ สงสัยหนังเรื่องนี้กำลังคนดูเริ่มซาแล้ว นับตอนที่ยืนขณะที่เขาขึ้นเพลงสรรเสริญพระบารมี ก็น่าจะมีคนไม่เกิน 30 คน/ทั้งโรง .. น้อยเนอะ หนังเรื่องนี้มีความยาวสั้น .. เอ๊ะ ยังไง หมายถึงความยาวของหนังมันสั้น เอาน่า .. ทำเป็นงง สั้นเพราะว่าหนังไม่ยาว . ๕๕๕ อ้ายของคุณนอนป่วยอยู่น่ะ โดนหมอเจาะยาเข้าเส้นไปแล้วหนึ่งเข็ม วันสองวันนี้ คงไม่ได้ย่องมาเช็คเวลาใครต่อใคร ตอนนี้ไข้หวัดใหญ่ระบาดนะ แต่เขาเป็นนกนี่นา ถ้างั้นเขาก็เป็นไข้หวัดนกน่ะสิ !!
26 สิงหาคม 2549 13:48 น. - comment id 601459
เรียกได้ค่ะ \"ที่รัก\" หากแต่เป็น \"ที่รัก\" ของคนอื่น ..... 5 5 5
26 สิงหาคม 2549 21:02 น. - comment id 601513
แอบมาดูพี่พันเก้าก่อนจะมี A F ที่รักของพี่พันเก้าคนไหนนะเนี้ย เห็นมองๆตั้งหลายๆๆอิ อิ อิ บัวแซวพี่ค่ะ โอมเพี้ยง เป่ามนต์ให้พี่ปลอดภัยค่ะ
27 สิงหาคม 2549 23:27 น. - comment id 601774
สู้ สู้ ค่ะแม่น้องเพอ ฝากอวยพรให้คุณนกเดี่ยวที่รักหายป่วยเร็ว ๆ ด้วยนะคะ
28 สิงหาคม 2549 11:57 น. - comment id 601851
....น้องชาย..พี่ชายก็เรียกเธอ..ที่รัก..อิอิ(็Honey monkey) เธอเหมาะแล้วที่จะเป็นที่รัก..พี่ชายยืนยันได้นะ...ขอบคุณคุณออร่าที่ฝากความห่วงใยมาถึง... ...รักษาสุขภาพนะน้องชาย พี่ชายร่วงไปสองวัน..แต่พยาบาล(ทางโทรศัพท์)เขาเก่งเลยหายไว....
29 สิงหาคม 2549 14:55 น. - comment id 602108
ที่(จะ)รักด้านมืดของกันและกัน .............. มีหนุ่มสาวสักกี่คู่ ที่ดูแลรักษาความงดงามในชั่วโมงแรกๆซึ่งเธอและเขาพบเจอกันไว้ได้ โดยไม่เปลี่ยนแปลงไปตามความยาวนานของกาลเวลา หนุ่มสาวบางคู่.. ยิ่งดิ่งลึกลงสู่ความสัมพันธ์ ทว่าพวกเขาเหมือนดิ่งลงสู่ความแปลกหน้าซึ่งกันและกัน บางคู่.. ยิ่งส่องแสงแห่งความรักให้กันและกัน ก็ยิ่งพบเจอหลุมดำ และด้านมืดของความชิงชังรังเกียจ จะว่าไปแล้ว สัมพันธภาพระหว่างมนุษย์ บางครั้งก็ยากเกินกว่าทำความเข้าใจ พูดง่ายๆ ก็คือว่า บางครั้งยิ่งเราพยายามทำความรู้จักกันมากขึ้นเท่าไร แต่ดูเหมือนว่า เราจะพลัดหลงอยู่ในดินแดนแปลกหน้ามากขึ้นเท่านั้น เป็นเพราะอะไร?? หรือว่าแท้จริงแล้ว นั่นคือวิถีปกติของสัมพันธภาพความรู้สึกดีดี ความรู้สึกงดงามในห้วงยามแรกๆ ที่เรามีให้แก่กันนั้นเป็นเพราะเรายังไม่รู้จักกันดีพอ ถ้าเช่นนั้น เราจะค้นหาความรู้จักกันไปเพื่ออะไร?... ในเมื่อยิ่งค้นหายิ่งไกลห่าง ยิ่งสะสมวันเวลาของความสัมพันธ์ เราก็ยิ่งถอยห่างออกจากความรู้สึกสวยสดและงดงามเช่นในห้วงยามแรกๆ ถ้าอย่างนั้น คำถามก็คือว่า.. เพื่อที่จะดำรงไว้ซึ่งมิตรภาพอันงดงาม เราควรรู้จักกันแย่งฉาบฉวยใช่หรือไม่? หากเป็นเช่นนี้จริงๆ โลกและชีวิตก็มิใช่อะไรเลย นอกจากการร่ายรำกับความโดดเดี่ยวและเปลี่ยวเศร้า จะว่าไปแล้ว สัมพันธภาพระหว่างมนุษย์ บางครั้งก็ยากเกินกว่าทำความเข้าใจ อย่างไรก็ตาม โลกไม่เคยหยุดผลิตหนุ่มสาวคู่ใหม่ๆ จากนั้นก็ส่งแต่ละคนตามหาซึ่งกันและกัน หากโชคดี พวกเขาและเธอเหล่านั้นก็จะทะลุทะลวงความแปลกหน้า เพื่อร่วมดิ่งด่ำลงสู่ความงดงามและความรัก โดยที่ความยาวนานของกาลเวลามิอาจทำร้ายพวกเขาได้ หากโชคร้าย... มีหนุ่มสาวสักกี่คู่ ที่ดูแลรักษาความงดงามของชั่วโมงแรกๆ ซึ่งพวกเขาและเธอพบเจอกันไว้ได้ โดยไม่เปลี่ยนแปลงไปตามความยาวนานของเวลา มีหนุ่มสาวสักกี่คู่ ปรารถนาการเรียนรู้ที่จะรักด้านมืดของกันและกัน จากนั้นก็ทะนุถนอมมันไว้ เพื่อจะได้ไม่ลืมคุณค่าของความสว่างซึ่งกาลเวลามอบให้ ณ จุดแรกของสัมพันธภาพ ส่องมาจากภาพยนตร์เรื่อง BEFORE SUNRISE เขียนโดยคุณ ศิริวร แก้วกาญจน์ อ่านจบแล้ว ก็กลับไปดูหนังเรื่องนี้ใหม่อีกรอบ และเก็บรายละเอียดที่เขาเขียนไว้ ดูหนังแล้วย้อนดูตัว ชอบมากครับ อยากจะขออนุญาตท่านที่หยิบยกเรื่องราวจากหนังมาเป็นแรงบันดาลใจ ในงานเขียนของท่าน อยากทำได้แบบนี้บ้าง สักวัน.. เอามาฝากครับ สวัสดีเพื่อนๆครับ ขอบคุณที่เข้ามาทักทายอย่างอบอุ่นเสมอๆ พี่ชายหายป่วยเร็วๆ นะครับ พักผ่อนเยอะๆ นะครับ
12 ตุลาคม 2549 09:30 น. - comment id 614078