ก่อนนั้นเราเคยเคียงเพียงสอง ร่วมประคอง...ความรักสลักมั่น ทุกข์ยากเย็นแสนเข็ญจะฝ่าฝัน ร่วมสานฝันไปถึงซึ่งปลายทาง... แต่วันนี้ไร้แม้นเงาเขาเคียง หลงเหลือเพียงฉันกับฝันร้าง ถูกปล่อยไว้บนถนนที่ว่าง ถูกทิ้งขว้างไร้เยื่อใยไม่เหลียวแล... หัวใจอดทนแม้นหม่นเศร้า เขาทิ้งเราหัวใจใยแยแส ดีแล้วล่ะหัวใจไม่โดนรังแก คนแย่แย่...ปล่อยไป...ไปไกลไกล...
23 สิงหาคม 2549 17:22 น. - comment id 600807
ปล่อยกันง่ายๆได้ยังไง เจ็บน้า เวลาที่ใครบอกให้ไปไกลๆน่ะ ไม่อยากไปไหนหรอก แต่ไล่แล้วก็จะไป อิอิ ไม่เสียดายเวลา เมื่อไม่เห็นค่าของกัน
23 สิงหาคม 2549 17:42 น. - comment id 600816
ใจร้ายจัง....... อย่าเสียดายเวลาที่เสียไปเพราะเวลาข้างหน้ามีค่ามากกว่านั้น
23 สิงหาคม 2549 21:13 น. - comment id 600897
ยื้อก็เสียเวลาเปล่า ปล่อยไปเถอะค่ะ
25 สิงหาคม 2549 07:55 น. - comment id 601224
อ่านแล้วเศร้าใจตัวเองน่ะสิ โดนใจเต็มๆๆ