..๏ หากโลกมีที่ว่างให้วางเท้า ไยเปลี่ยวเปล่าวุ่นวายคล้ายสับสน ฤๅระหว่างความลวงบ่วงเล่ห์กล ทั้งหมดผลพิสูจน์พูดไม่จริง หากโลกมีที่ว่างให้วางเท้า ไยตัวเราด้อยค่ากว่าทุกสิ่ง ปราศที่พึ่งพำนักแหล่งพักพิง ถูกทอดทิ้งอับจนไร้คนแล หากโลกมีที่ว่างให้วางเท้า ความโศกเศร้าปวดร้าวราวกระแส คงไม่ต้องซุกไว้ในดวงแด จนย่ำแย่แอบสะอื้นทุกคืนวัน หากโลกมีที่ว่างให้วางเท้า ซึ่งเว้นเราท่วมทุกข์มิสุขสันต์ โลกแบ่งแยกดีร้ายอย่างไรกัน จึงผกผันเปลี่ยนแปรไม่แน่นอน หากโลกมีที่ว่างให้วางเท้า และตัวเราเลอะเลือนเสมือนก่อน คงหลงเชื่อวางใจไม่นิวรณ์ เฉกละครตบตาคิดว่าจริง หากโลกมีที่ว่างให้วางเท้า แม้นจิตเขลาหลงคำพร่ำทุกสิ่ง ถาม ..สงครามทั้งปวงสุดท้วงติง ไยโลกนิ่งมิรักษาคุณค่าเดิม ? ๚ะ๛
อัลมิตรา 23 ส.ค. 2549 10:19 น. - ID 92337 
1621
5
0
23 สิงหาคม 2549 11:19 น. - comment id 600578
หากโลกเหลือที่ว่างให้วางเท้า ความโศกเศร้าคงไม่มีให้เห็น โลกนี้ก็คงดีกว่าที่เป็น ไม่ต้องเข่นต้องฆ่า...หาที่ยืน
23 สิงหาคม 2549 11:44 น. - comment id 600585
แตกต่างทางความคิด..ยังเป็นมิตรกันได้.. :)
23 สิงหาคม 2549 12:06 น. - comment id 600599
ช้อปเปอร์ที่วางเท้ายังมีอยู่..แต่ไฟเลี้ยวซ้ายหักยังไม่ได้เปลี่ยน.... ...งั้นเด๋วเขียน..ฤๅโลกนี้มีที่ว่างให้วางใจ..ดีมะ...เช้านี้ไม่ได้เตือนให้ทานยา...ลืมทานใช่ไหม????
23 สิงหาคม 2549 12:13 น. - comment id 600607
คานทองคานเงินครับ คานทองคานเงิน..ฮ่าๆๆๆ
แก้วประเสริฐ.
23 สิงหาคม 2549 12:23 น. - comment id 600627
หากโลกยังมีที่ว่างให้วางเท้า จะซึมเศร้าเหงาไยให้หม่นหมอง โลกทั้งใบไม่มีแค่หนึ่งเข้าครอบครอง หนึ่งสมองสองมือยืนหยัดตน โลกมีที่ว่างให้เฉพาะคนแข็งแกร่งเท่านั้นจริงหรือ
23 สิงหาคม 2549 15:46 น. - comment id 600708
คนเราต่างมองกันคนละมุมค่ะ..ถ้ามองมุมเดียวกัน โลกจะเอียงค่ะ...
23 สิงหาคม 2549 15:55 น. - comment id 600717
คนเรามองต่างมุมค่ะ ปัญหาต่าง ๆ จึงเกิดขึ้นให้เราเห็น แต่ในความขัดแย้งก็มีความผูกพันอยู่นะ.. สวัสดีค่ะ.....คุณสบายดีนะค่ะ... miss you..
23 สิงหาคม 2549 16:11 น. - comment id 600731
วันนี้โลกคงมีที่ว่างให้วางไมค์ได้นะ .. เพราะคนรักเกะเปื่อยมาหลายวัน .. ไม่หายซักที .. ไว้คราวหน้าจะไปแก้ตัวนะ .. วันนี้ม่ายไหวอ่ะ .. ปล. ฝากร้องเพลงนี้ด้วย http://www.maama.com/music/view.php?id=00668
23 สิงหาคม 2549 21:28 น. - comment id 600903
25 สิงหาคม 2549 00:21 น. - comment id 601166
ความง่วงเริ่มครอบงำ .. อัลมิตราตั้งใจว่าจะตอบคอมเม้นท์เพื่อนให้จบเสียก่อนค่อยเข้านอนในค่ำคืนนี้ แต่อย่างไรก็ตาม .. อัลมิตราควรกล่าวถึงคุณร้อยแปดพันเก้าที่เขียนกลอนชุด \" โลกมีที่ว่างให้วางเท้า \" ในชุดกลอนดังกล่าว ให้ความรู้สึกที่เหมือนไม่เต็มอิ่ม อัลมิตราไม่ได้หมายถึง คุณร้อยแปดพันเก้าเขียนไม่ดี อัลมิตราหมายถึง อัลมิตราอ่านกลอนของคุณร้อยแปดพันเก้าแล้ว สิ่งที่อัลมิตราคิด มันพรั่งพรู ออกมาเอง เหมือนถูกยั่วยุ กระตุ้นให้เขียน ซึ่งอาการแบบนี้ น้อยครั้งนักที่จะเป็น ..ไม่บ่อยครั้งเลยที่อัลมิตราเลือกทำ ดังนั้นบทกลอนที่อัลมิตราเขียนในกระทู้นี้ หากจะบอกว่า.. เกิดจากผลพวงทางอ้อมของคุณร้อยแปดพันเก้า ก็คงไม่ผิดนัก เพราะสิ่งที่คั่งค้างอยู่ในใจของอัลมิตรา ได้ถูกระบายออกมา เหมือนมีคนไขกุญแจความลับ มันช่วยทำให้หัวใจที่รู้สึกอึดอัด,เหนื่อยล้าได้ผ่อนคลายอารมณ์ด้วยตัวอักษร เช่นนี้ที่เรียกกันว่า ช่วยกันผลักดัน ช่วยกันสานต่อ เกื้อกูลความรู้สึกในวรรณศิลป์ต่อกัน และไม่ใช่เพียงแต่คุณร้อยแปดพันเก้า ที่อัลมิตราหยิบยกมากล่าวถึง ยังมีอีกหลายคน ที่เป็นดั่งสหายอักษร .. ถ้ามองในทัศนะคติที่ดี อัลมิตราพบว่า ตัวเองโชคดี ที่มีพันธมิตรทางอักษรอยู่รอบตัว ....... คุณนครา .. ใช่ค่ะ คุณคิดเหมือนอัลมิตราเลย บทสุดท้ายอัลมิตราก็อยากจะสื่อเช่นนั้น คุณกุ้งหนามแดง .. ก็แค่ความคิดนี่นา เราต่างเติบต่อก่อร่างฐานสมองต่างกัน คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. ถ้าไม่เขียนมาล่ะ น่าดู จะลักหมวกกันน๊อคไปซ่อนเสียดีมั๊ย คุณแก้วประเสริฐ .. อะไรหว่า คานทองคานเงิน คานไม่มี มีแต่ไม้หน้าจั่ว กับไม้หน้าสามค่ะ คุณไรไก่ .. อืมม ถ้าพื้นที่ถูกจำกัดให้เฉพาะบางคน ไยเราต้องเกิด เนอะ คุณกุหลาบขาว .. ฮา มุขเด็ดแท้ คุณลิลลี่ขาว .. อัลมิตราเคยอ่านการ์ตูน เขาบอกว่า ถ้ามนุษย์ยุคหินไม่มีความขัดแย้ง เราคงต้องอาศัยอยู่ในถ้ำ และในความขัดแย้งทางความคิด นั่นล่ะ ที่ทำให้เกิดวิวัฒนาการ มันลึกซึ้งนะ ที่คิดตาม เหมือนฟังน้าต๋อยเซ็มเบ้ พูดถึงวิชาการอย่างไงอย่างงั้นเลยค่ะ คุณกีกี้ .. ปีกฟ้าไม่ได้เลือกเพลงนี้น่ะ สงสัยกลัวอาถรรพ์ของโรงแรมสยองขวัญมั๊ง เลือกมาแต่ละเพลง วัยรุ่นยังอายเลย นึก ๆ แล้วก็ขำ .. ปีกฟ้าเป็นโรคไมโครโฟนริสซึ่ม คุณเฌอมาลย์ .. ขอบคุณมากค่ะ สำหรับดอกไม้และอีกหนึ่งกอด เย้ !! ... จบภาระกิจ ได้นอนซะที
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
