เพิ่งเข้าใจอาการที่หวั่นหวั่น พอเจอเธอใจสั่นแถมหวั่นไหว ตัวเบาหวิวที่ปลิวคือหัวใจ เขินเอียงอายก้มหน้าแดงทุกที จากคนที่ที่ห้าวแสนเก่งกล้า พอเธอมาฉันต้องหันหน้าหนี เพราะประหม่ามือสั่นฉันน่ะสิ อยากบอกทีแต่ไม่กล้า...ว่ารักเธอ.
20 สิงหาคม 2549 22:38 น. - comment id 599599
เรนชอบกินเฉาก๊วย..หน้ามอ. เคยไปรอมามี้ที่โต๊ะหลัง.. มีเฉาก๊วยถ้วยใหญ่อาหร่อยจัง.. มามี้ยังไม่มา..น้ำตาก็เริ่มคลอ.. ..ใจสั่นสั่นโกรธโกรธโทษลมฟ้า.. ฝนก็มาฟ้าก็ร้อง..ดังก้องหอ.. โห้ยยงัยร่าตาแดงแกล้งตัดพ้อ.. หลอกให้รอกินเฉาก๊วย..ถ้วยโตโต.. .. แว้ปป..
21 สิงหาคม 2549 17:49 น. - comment id 599872
... สวัสดีครับ ...
21 สิงหาคม 2549 19:46 น. - comment id 599924
มัวแต่ประหม่าใจสั่น คงนานวัน กว่าจะรู้ใจหญิง หรือต้องรอให้มีใครมาช่วงชิง มัวแต่นิ่ง ไม่กล้าเอ่ย เชยเจงๆๆๆ
21 สิงหาคม 2549 22:12 น. - comment id 599969
อันของสูงแม้ปองต้องจิต ถึงแม้นคิดปีนป่ายยังไม่ได้ แต่ขอลองอย่างมากก็แค่ตาย ลูกผู้ชายไว้ลายJ-Press เอย
26 สิงหาคม 2549 22:10 น. - comment id 601538
ขอบคุณทุกท่านครับผมที่แวะมา