"เราเลิกกัน" เป็นคำที่เธอตอบ ฉันช้ำชอกด้วยคำที่สรรหา ดีเกินไปยิ่งนอกสายตา ไม่มีค่าคู่ควรเธอ เดินร่วมเคียงข้างกรุ่น หอมลมุนใจพร่ำเพ้อ ปล่อยใจแรกพบเจอ เพราะเธอมีความหมาย ตอนนี้มันก็จบ อยากลบภาพให้สลาย ไร้เธอเคียงข้างกาย ดั่งสายนทีฝัน "เราเลิกกัน" เธอย้ำขึ้นอีกหน ฉันสุดทนห้ามจิตคิดฝ่าฝัน จบแล้วแค่คำมั่น ที่คั่นกลางสองใจ
18 สิงหาคม 2549 18:07 น. - comment id 598967
เศร้าจังเยยง่ะงับ ไม่เจอกันนานมาทีก้อเศร้าเสียและ เป็นแรงใจให้และกันงับ
18 สิงหาคม 2549 18:17 น. - comment id 598974
MomMamSan นั้นสิเนอะ แต่เรื่องราวมันย่อมเดินต่อไปตามกาลเวลาจริงม่ะ เป็นกำลังใจให้ด้วยขอรับ
18 สิงหาคม 2549 20:30 น. - comment id 599035
เป็น กำลัง ใจ ให้ เนอะ แฮะ ๆ ลืมทักทาย
18 สิงหาคม 2549 21:08 น. - comment id 599041
ชอบคับ เขียนดีนะคับ จะติดตามอ่านนะคับ
18 สิงหาคม 2549 22:12 น. - comment id 599067
..มัย?เธอใจร้ายจัง.. .. เรนขอเป็นกำลังใจ.. อย่าเศร้านะคะ..
19 สิงหาคม 2549 12:51 น. - comment id 599197
จบอย่างไรบางครั้งความเป้นเพื่อนยังมีต่อกันค่ะ...
20 สิงหาคม 2549 09:43 น. - comment id 599359
ไม่จริง ??????? เดะแต่งกลอนเพราะจัง เก่งๆๆๆๆ สู้ๆนะ เค้าเป็นกำลังใจให้น้า ยิ้มๆ
21 สิงหาคม 2549 17:57 น. - comment id 599877
....\\\\(*.*)/.....\\\\(*.*)/นางฟ้า ...แสนซน\\\\(*.*)/...\\\\(*.*)/...... ภาพสวยจัง อาบูไซยาบ ขอบคุณขอรับ เรนเอง.. เช่นกัน กระต่ายใต้เงาจันทร์ นั้นสินะ ลูกกวาดสีฟ้า จริงอ่ะ ยิ้มด้วย