เคยมั๊ย... นั่งขีดเขียนความในใจแล้วน้ำตาก็ไหลเป็นทาง นอนนิ่งนิ่ง...ฟังเพลงเก่าเก่าแล้วอ้างว้าง เหมือนกับโลกนี้ ไม่เคยมีใครอยู่เคียงข้างสักคน เคยมั๊ย... ทำทีท่าร่าเริงสดใส ทั้งที่ในใจมันสับสน ให้กำลังใจคนอื่นว่าให้เข้มแข็ง อดทน แต่ในใจมืดหม่น ไม่อาจทานทน ความเจ็บปวดเช่นกัน เคยมั๊ย... ที่ต้องกล้ำกลืนยอมรับว่าสิ่งที่เคยคิดว่าทำได้ เป็นเพียงแค่ฝัน ต้องยิ้มให้คนทั้งโลก ว่าฉันสามารถยอมรับมัน แล้วแอบร้องไห้กับตัวเองทุกวัน โดยไม่อาจบอกใคร ฉันไม่อยากจะใส่หน้ากากตบตาคนอื่นอื่น เพียงแต่ฝืน บอกตัวเองว่า ต้องทนให้ได้ ฉันรู้ ว่าสักวัน สิ่งร้ายร้ายทุกอย่างจะจากไป แต่ฉันไม่รู้ว่าหัวใจ จะเข้มแข็งพอจะรอไหว...หรือเปล่า
22 มกราคม 2545 02:48 น. - comment id 31505
ถ่ายทอดความรู้สึกได้ดีจัง...เคยคิดอยากเขียนออกมาอย่างนี้บ้าง แต่เจทท์ก็เขียนออกมาได้ตรงใจมากเลยจ้ะ
22 มกราคม 2545 08:48 น. - comment id 31513
เห็นด้วยกับ mono มากเลยเจทท์ รู้มั้ยว่าทุกวันนี้ เราเป็นอย่างที่เจทท์เขียนมาเลย จนบางทีอึดอัดมาก แล้วก็ไม่รู้ว่าหัวใจจะเข้มแข็งได้อีกเมื่อไร
22 มกราคม 2545 10:07 น. - comment id 31517
.เจทท์เข้มแข็งมากเลยนะ .. ผมยังเชื่อว่าเจทท์ต้องแกร่งได้ตลอดไป อะไรที่ผ่านมันก้ไม่อาจเรียกคืนแล้วล่ะ ทำพรุ่งนี้ของตัวเราเองให้ดีที่สุนะเจทท์ ..จะเป็นกำลังใจให้เช่นเคยนะ ^__^
22 มกราคม 2545 12:56 น. - comment id 31532
ระหว่างที่ร้องไห้ หันมาหากันสักนิดแล้วจะแอบซับน้ำตาให้เช่น กัน สัญญาจ้า
22 มกราคม 2545 17:52 น. - comment id 31600
สู้..อดทน..หาจุดยืนของตัวเองให้ได้..แม้ยามไม่มีใคร..ก้จาเป็นกำลังจัยให้ตัวเอง..+++ ชอบมากเลย ....เป็นกำลังจัยให้เจทท์ ละก้เพื่อน-เพื่อน ทุกคนน๊า..^_^
25 มกราคม 2545 21:11 น. - comment id 32116
เขียนได้ดีมากเลยล่ะเจทท์..โดนจัยจัง