แรงฤทธิ์พิศวาสสาดถลา คลื่นคำนึงไหลหลั่งล้นอุรา เพียงจะพาจิตเคลิ้มทุกโมงยาม สุดซาบซ่านหวั่นไหวใจพลั้งเผลอ แอบละเมอถึงนุชเกินสุดห้าม ก่ออารมณ์สุนทรีย์รี่หลั่งลาม ต่างทาบทามด้วยรสบทพิไล ถึงฟ้าหม่นมืดมัวทั่วทุกแห่ง ใจยังแจ้งว่าส่องผุดผ่องใส ด้วยรสรักกักสุมชุ่มฤทัย บันดาลให้สุขชื่นความขื่นคลาย เห็นผกาก็เหมือนจะเลื่อนล่อง สยายกลีบใยยองผึ่งพองผาย โปรยประทิ่นกลิ่นกรุ่นก่อกำจาย แล้วรำร่ายเริงร้องฉลองกาล ยามแลมวลหมู่นกผกโผผิน ตระบึงบินพร้อมคู่เคียงผสาน สำเนียงเกี้ยวกล่อมทั่วทั้งพนานต์ ก็ลุฤกษ์เบิกบานสำราญใจ หอบความเศร้าโทมนัสสลัดทิ้ง ถ้วนทุกสิ่งล้วนปรากฏความสดใส นี่หรือฤทธิ์รสรักถักทรวงใน บ่มเพาะให้หฤหรรษ์ทุกวันเอย
18 สิงหาคม 2549 08:32 น. - comment id 598653
ความรักมีอานุภาพที่อัศจรรย์ค่ะ มีอำนาจมากกว่าที่เคยคิดไว้ค่ะ
18 สิงหาคม 2549 17:58 น. - comment id 598961
ฤทธิ์เยอะนะครับ อิอิ อยากได้บ้างอ่ะ แบ่งให้อัสสุด้วย อิอิ ใครบางคนคงไม่ว่านะ
18 สิงหาคม 2549 17:59 น. - comment id 598962
เพิ่งเห็นบทกลอนนี้เป็นบทแรกครับ เพราะมาก
19 สิงหาคม 2549 12:08 น. - comment id 599169
ขอบคุณนะจ๊ะ คุณเพียงพลิ้ว และคุณอัสสุ