ความรู้สึกสับสนมันล้นปรี่ ไม่มีที่เก็บกักรักเอาไว้ เกินซุกซ่อนรับรู้อยู่ข้างใน เกินหวั่นไหวสุดทนแล้วคนดี ต้องร้อนรุ่มดวงใจดุจไฟเผา มันรุมเร้าใจแทบขาดมิอาจหนี อยากจะขอเวลาสักนาที ขอวันนี้ได้เอ่ยเผยออกมา เพราะเธอมีความหมายกว่าใครอื่น ทุกวันคืนใจเหงาเฝ้าโหยหา คิดถึงเธอทุกทีที่หลับตา อยากบอกว่าทุกวัน.....ฉันรักเธอ
15 สิงหาคม 2549 09:58 น. - comment id 597593
ดาริกาผกามาศฉลาดล้ำ ต้องเพลี่ยงพล้ำต่อรักมาหักสิ้น หัวใจน้อยละห้อยหาเป็นอาจิน มองพื้นดินสิ้นฟ้ามาเอ็นดู.....ฮ่าๆๆๆ แก้วประเสริฐ.
15 สิงหาคม 2549 10:49 น. - comment id 597615
โปรดหลับตาทุกทีแล้วมีฉัน จะร่วมฝันร่วมสร้างไม่ห่างเห ดาริกาแสนสวยอย่ารวนเร หลงสเน่ห์สาวสวยเจ้าดาริกา
16 สิงหาคม 2549 09:08 น. - comment id 597836
บางที่การเก็บไว้มันก็ทรมานนะค่ะ แต่ก็กลัว กลัวว่าถ้าพูดไปแล้เขาไม่รู้สึกแบบเรา มิตรภาพต่างๆจะห่างหายไป แย่จังนะค่ะ
16 สิงหาคม 2549 21:02 น. - comment id 598136
เยียมมมมมมม มาก
19 สิงหาคม 2549 10:31 น. - comment id 599152
แวะเอากำลังใจมากฝากค่ะ
6 กันยายน 2549 13:39 น. - comment id 603842
อก เอยโอ้อกช้ำ ข้างใน หัก แหลกแตกยับไป ใจสิ้น เพราะ คนใจร้ายทำเจ้า อกช้ำ รวยริน ใคร ฤารักษาสิ้น บ่ใช้ เวลา ให้ แม้นเจ็บซ้ำย้ำ รอยแผล เวลา ผ่านสมานใจแล จึ่งหาย รักษา ดาวช้ำให้เปล่ง แสงประกาย ใจ อื่นเพียงช่วยได้ ให้ชื่น ดั่งเดิม
16 กันยายน 2549 16:22 น. - comment id 606669
รัก แน่ใจอย่างนั้น เก็บไว้ สักกี่วัน เขารู้ได้ เปิดใจ ให้พองาม เถิดทรามวัย ริจะรัก ริให้ไป เพียงพอควร