ร่ำสุรา เฮฮากะเพื่อนฝูง.....

ตัวเล็ก

ร่ำสุรา เฮฮากะเพื่อนฝูง....
หลังจากไม่ได้เจอะเจอกันนานโข เพราะต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันทำงานทำการต่างมีภาระหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ ..ไม่รู้เหมือนกันว่าวันนี้มันเป็นโอกาสอะไร รู้แต่ว่ามันเป็นคืนวันศุกร์ที่แสนเงียบเหงาและคิดถึงเพื่อนฝูงเป็นที่สุด ร้าน โอว์เล้ง  ใช่หล่ะ โอว์เล้ง  มังกรโบราญ ร้านของคนสนิทที่รู้จักคุ้นเคยกันมาแสนนาน ร้านนี้มักจะเป็นแหล่งรวมพลคนรักบรรยากาศของการร่ำสุราอย่างพวกเราเสมอ ๆ  เฮ้อ!!!! ถ้าเข้าไปก็คงไม่เจอใครอยู่ดี ไม่ได้นัดใครไว้นี่หว่า .  เอ้ย!!! ไม่เป็นไรน่า เข้าไปนั่งเสพบรรยากาศสักพัก แล้วค่อยกลับบ้าน . ว่าแล้วมือก็ไวอย่างสมองคิด เลี้ยวรถเข้าสู่ถนนที่คุ้นเคย  แค่อึดใจก็พาตัวเองมาถึงร้านเก่า ร้านเดิมๆ ของเหล่าเพื่อนฝูง
ปิดประตูรถ เดินเข้าร้านด้วยความหวังว่าจะเจอะเจอกับเพื่อนฝูงสักคน  เพี้ยง   
เจอเจ้าของร้านเข้ามาทักทายอย่างคนคุ้นเคย 
 ไอ้ไผ่หายหน้าหายตาไปไหนมาวะเนี่ย   
 มันยุ่ง ๆ  อะเฮีย   ช่วงนี้  
 ก๊วนเรานั่งก๊งกันอยู่ 2 คนตั้งแต่หัวค่ำแนะ อยู่โต๊ะประจำนั่นแหละ 
โอ้  ขอบคุณพระเจ้า ..คืนนี้คงเป็นคืนวันศุกร์ที่ไม่เงียบเหงาอีกแล้ว J
 เอ้ย ไปไงมาไงวะ ไอ้ไผ่ ว่าจะไปจุดธูปเรียกหน้าร้านแล้วนะแก 
 เออ ให้มันได้อย่างนี้ดิ  มากันก็ไม่มีชวนกันมั้ง 
 โทรไปบ้านแกเมื่อกี้ ป๊ะ บอกแกยังไม่กลับ โทรเข้ามือถือ แกก็ปิดนี่หว่า 
 เออ ๆ ยังไง ฉันก็มาถึงนี่หล่ะ 
 โซดา น้ำ เหมือนเดิม ใช่มะ ไอ้ไผ่ 
 วันนี้ขอเป็น โค้กเย็น ๆ หล่ะกันวะ  ไม่ค่อยอยากกินเหล้าวะ ช่วงนี้   
 ถึงว่าเมื่อกี้เฮียเล้ง เค้าบอกเหมือนกันว่า แกเปิดเหล้าไว้ขวดกินไปได้นิดเดียว  แต่แกมาทีไร ก็สั่งแต่โค้กมากิน  ฉันสองคนเลยเอามากินหล่ะ 
 เออ กินไปเหอะ บอกเฮียเค้าไว้เหมือนกันว่า ถ้าพวกแกมา ก็ให้เอามากินซะ แล้วให้เฮียเค้าโทรบอกด้วยจะได้มานั่งคุยด้วย 
 เฮ้ย หรือว่า  มีใครห้ามแกกินเหล้าปะวะเนี่ย 
 จะแปลงร่างเป็นนางในฝันของใครหรือไงวะ 
 อย่างฉันเนี่ยนะ จะไปเป็นนางในฝันของใคร แกก็รู้นี่หว่า ใครจะคบฉัน เค้าต้องคบที่ตัวตนของฉัน อย่างนี้แหละ รับได้ก็รับ  รับไม่ได้ก็บาย  
 เฮ้อ !! ฉันว่าแกต้องรีบไปจองหมู่บ้านคานทอง เฟสแรกไว้ก่อนเลยนะเนี่ย 
 เออน่า  มันเรื่องของฉัน 
 อย่าเลยว๊าาาา   ทำเก่งไปเหอะแกอะ . ระวังเหงาตายก่อนได้แต่งนะโว้ย 
 แผ่นดินนี้ถ้าไร้ชายที่พึ่งเชย  ก็อย่ามีคู่เสียเลยจะดีกว่า
 มามุขนี้ อีกแหละ ไอ้ไผ่เอ้ย 
 ไมวะ แกจะปิดตัวเองไปถึงไหน คนเก่าก็เลิกกันไปตั้งแต่ปีมะโว้หล่ะ ยังลืมไม่ได้อีกหรือไงวะ 
 ถ้าฉันคิดจะมีเมื่อไหร่ ฉันจะรายงานพวกแกเป็นคนแรก ๆ เลยดีมะ 
 เอ้ย แกไม่คิดจะมองพวก ๆ เดียวกันอย่างพวกฉันบ้างหรือ 
 มาเวรเลยไอ้นี่  พวกแกอะ ฉันอนุรักษ์ไว้เป็นเพื่อนวุ้ย เลิกคิดจะเป็นอย่างอื่นไปได้เลย 
 ฉันอุตส่าห์รอแกนะไอ้ไผ่ 
 แกอย่ามาฟอร์มกะฉันเลย . ไม่มีใครเอาแกก็บอกเหอะ 
 ไอ้นี่ รู้ทันซะหมด 
 เอ้ย รู้กันยัง ไอ้ข่า จะแต่งงาน 
 จริงอะ   ใครหลงผิดไปกะมันวะ 
 จริงดิวะ  ฉันจะหลอกแกทำป๊ะอะไรหล่ะ ตังค์ก็ไม่ได้   แต่งกะน้องริน เด็ก วิท-ยา อะ แกจำได้มะ
 เอ้ยนี่มันไม่ใช่สเปคมันเลยนี่หว่า อย่างไอ้ข่า มันต้อง เปรี้ยว ๆ เฉียว ๆ อย่างน้องรินอะ ดูเค้าดีงามเกินมันวะ 
  ปากแกเนี่ยนะ ไม่เคยเปลี่ยนจริง ๆ  
 มันว่าหญิงที่เอามาควงเล่น ๆ กะผู้หญิงที่เอามาเป็นแม่ของลูกมันผิดกัน
 เออ ก็ดีใจไปกะมันด้วย ที่เจอคนดี ๆ แต่สงสารน้องเค้าวะ จะทนมันได้ปะวะ
ไอ้ข่า มันได้ยิน สงสัยแกโดนเตะ 
แหม แกก็อย่าไปบอกมันดิ  มันไม่ได้มีหูทิพย์ซะหน่อย  
 แล้วงานการ แกเป็นอย่างไงกันบ้างวะ 
 ก็เรื่อย ๆ วะ  เป็นมนุษย์เงินเดือนนี่หว่า ก็งี้แหละ   แล้วแกหล่ะ ไอ้ไผ่ 
 ฉันหรอ  เออ ก็ดีวะ  แต่ว่าทำอีกซักพัก จะไปทำฟาร์มแล้ววะ 
 ไมวะ ..เงินเดือนตั้งเยอะ ไม่เสียดายหรือไงวะ 
 อยากทำอะไรเป็นของตัวเอง มั้งวะ  เบื่อทำงานทำเงิน ให้คนอื่น เต็มทีหล่ะ กะว่า จะค่อย ๆ ทำไปอะ คงไม่ทำอะไรใหญ่โตหรอก  แล้วก็รับ job ทำไปเรื่อย ๆ ด้วย เดี๋ยวความรู้มันไหลลงคลองหมด
 เออ มีทางเลือกก็ดีวะ  เบื่อเหมือนกัน วัน ๆ แม่งเจอแต่จอ สี่เหลี่ยม ๆ แต่ไม่รู้จะไปทำไร 
 เซ็งจัด ๆ อาจจะไปของานแกทำ 
 เออ  ให้มันเป็นรูปเป็นร่างก่อน ค่อยว่ากัน 
 เอ้ย เดี๋ยวมีนา รวมกลุ่มขึ้นไปรีสอร์ทไอ้ไท กันดีกว่า 
 เออ ดี ๆ จะได้เจอะเจอกันบ้าง  แม่งหายหัวกันไปหมดช่วงนี้ 
 แหม  เค้ามีครอบครัวกันหมดแล้ว อะไรจะอิสระ เสรี เหมือนพวกเราวะ 
..
..
 เอ้ย !!! ไผ่  นักดนตรี เลิกหล่ะ   แกขึ้นไปเดี่ยวกีต้าร์ ร้องเพลงให้ฟังหน่อยดิ  
 เออ   ๆ  ไม่ได้ฟังแก ร้องเพลง เล่นกีต้าร์ นานแล้วว่ะ 
 สนับสนุน เชียวนะแก   อย่าดีกว่าวะ  เดี๋ยวแขกเฮียเค้าหนีหมด 
 เค้าคงชินแกแล้วหล่ะ ฉันว่า  คราวก่อนโต๊ะอื่นมันยังขึ้นไปแจม กีต้าร์ กะแกเลยไม่ใช่หรือ 
 เอาเหอะวะ  วันนี้มีแขกอยู่ไม่กี่โต๊ะ 
 ตาม สบายเลย ไผ่ 
 อะ เฮีย เค้าเปิดช่องให้แกหล่ะ 
 แก อยากฟังเพลงไรหล่ะ 
 เพลงไร ก็ได้วะ ที่แก อยากร้องอะ 
 เอาก็เอาวะ  เฮียขอ นุญาติ นะ 
 เออ  เอาเลย  เผื่อมีแมวมองมาเห็น จะได้มีน้องเป็นนักดนตรีกะเค้าบ้าง  เอากีต้าร์เฮียไปเล่นก็ได้ปะ อยู่หลังเคาร์เตอร์ อะ เข้าไปหยิบเอาเองเลย 
 ขอบคุณเฮีย 
..
.
 ฝีมือ ยังไม่ตกนี่หว่า  ยังเล่นกีต้าร์ อยู่เรื่อย ๆ หรือ วะ 
 อืมม ก็เล่นอะ รักมันนี่หว่า  ถึงไม่มีโอกาสได้ศึกษามันจริงจัง ๆ ก็เหอะวะ  สุขดี เวลาอยู่กะมัน 
 ถ้าตอนนั้นได้เรียนอย่างที่ตั้งใจ ปานนี้คงเป็นนักดนตรี ไปหล่ะ  น่าสงสารฉันปะ 
 สงสารแก สงสาร หมา ดีกว่าวะไผ่ 
 ไอ้นี่ เอาเพื่อนไปเปรียบกะหมาได้ไงวะ 
 ฉันแต่งเพลงไว้ให้พวกแกด้วย  เหมือนสมัยที่ทำค่ายด้วยกันอะ 
 แกก็ทำ demo มาให้พวกฉันฟังบ้างดิ 
 เออ ๆ ไว้ว่าง ๆ ก่อน จะทำไว้เปิดตอนงานศพฉันด้วย 
 ดูมันพูด เดี๋ยวเตะ เปรี้ยงไปนอกร้านโน้นเลย
 แล้วตอนนี้แกยังคิดอยากเขียนหนังสืออยู่อีกเปล่า . 
 ก็แค่คิดวะ  แต่ฝีมือไม่ถึง .. อย่างว่า กะว่าจะเขียน ๆ ไว้รวมเล่มแจกในงานศพเอาให้พวกแกเอาไปไว้หนุนหัวกัน 
 ไอ้นี่  เดี๋ยวพ่อด่าให้ลืมทางกลับบ้านเลย 
.
 งานค่ายของชมรม ติดต่อแกมาบ้างปะวะ ฉันว่าจะไปช่วยน้องมันซะหน่อย
เออ ๆ ก็ว่าจะไป  ดีนะเฟ้ย รู้สึกดีวะ น้องมันยังนึกถึง 
 น้องมันกระซิบ ฉันว่า จะเอาแกเป็นที่เคารพบูชา ในฐานะ ปู่ทวดของค่ายอะ .. 
 น้องมันว่า หรือ แกว่าไอ้ไผ่ 
 ก็ว่าจะไปช่วยมัน ไประลึกถึงบรรยากาศเก่า ๆ 
 แล้วใกล้ ๆ ค่อยว่ากันอีกที ต้องดูงานก่อน แต่อยากไปวะ 
แล้วเรื่องราว หลายต่อหลายเรื่องก็พรั่งพรู ผ่านบรรยากาศของการร่ำสุรา ที่อบอวนไปด้วยมิตรภาพ . นับจาก สี่ทุ่ม  ห้าทุ่ม เที่ยงคืน  ตีสอง 
 เอ้ย แล้วเจอกันใหม่ 
 แกจะให้ฉันขับรถตามส่งแกไหมเนี่ยไอ้ไผ่   ในฐานะที่เป็นหญิง เดี๋ยวจะหาว่าพวกฉันไม่ดูแล 
 ไม่ต้องอะ ..ไม่งั้นฉันต้องขับรถไปส่งแกอีกรอบแน่เลย เป็นห่วงสวัสดิภาพของคนใช้ถนนร่วมกะแกว่ะ  
 แหม แกนี่  ฉันไม่ได้เมา  แค่ มึน ๆ 
 เอ้ย ไผ่ แกกลับเหอะ เดี๋ยวฉันไปส่งมันเอง ..ปล่อยมันกลับคนเดียวเดี๋ยวไปมีเรื่องกะคนเก็บตังค์บนทางด่วงอย่างคราวก่อนอีก  แล้วพรุ่งนี้ฉันค่อยมาเอารถ
เออ  .. งั้นฉันกลับก่อนนะ 
ขับรถดี ๆ นะโว้ย  บอกป๊ะด้วยว่า .. ว่าง ๆ ฉันจะไปขอข้าวเย็นฟรี ๆ กิน 
เออ  แล้วจะบอกป๊ะให้ 
 เฮ้ย !!! 
 อะไรของแกอีกวะ 
 ถามน้องแกด้วยว่าเมื่อไหร่ จะยอมใจอ่อนเป็นแฟนฉันซะที 
 มันฝากบอกฉันมาว่า  ชาติหน้าวะ 
 เออ ๆ ถึงแล้วโทรบอกหน่อยนะโว้ย  จะได้ไม่ต้องห่วง 
 ไม กลัวฉันขับรถชนเสาไฟบนถนนเพชรเกษมหรือไง 
 ก็เพื่อนอย่างแก มันไม่ได้หาได้ง่าย ๆ ตาม 7-11 นี่หว่า ต้องอนุรักษ์ ไว้ก่อน 
 เออ ฉันจะอยู่เป็นมิ่งขวัญ ของพวกแกไปอีกนาน ๆ
 ไปหล่ะ  ถึงบ้านแล้วจะโทรไป 
.
 	ฉันขับรถกลับบ้านด้วยรอยยิ้ม  มิตรภาพของพวกเราไม่ได้เปลี่ยนไปเลยให้ตายเถอะ  นี่แหละน๊าาา ที่เค้าว่า  ความรักของเพื่อนฝูงมันเป็นความรักที่ยั่งยืนเสมอ ..
ด้วยรอยยิ้มเต็มแก้ม
ตัวเล็ก