. โซเซซึมซดเหล้า รื่นริน ดึกดื่นดื่มกลืนกิน กลับแกล้ม โฉเฉเร่ร่อนบิน ถิ่นทั่ว มั่วเอย ปลื้มปริ่มกรุ้มกริ่มแย้ม หยอกเย้าเคล้าหญิง จมปลักรักรุ่มร้อน หล่อนสาว คิดใคร่ให้เหมือนกาว เกาะเกี้ยว จิตใจใฝ่ฝันราว แรกรัก หนักเอย บากบั่นทุกวันเลี้ยว เที่ยวป้อง้อนาง ลูกเมียละเหี่ยแห้ง โหยหา เปลี่ยวเปล่าเคล้าน้ำตา ตกต้อง ผัวตัวมั่วไม่มา หมกมุ่น วุ่นเอย ทั้งลูกเล็กเด็กร้อง ร่ำให้หิวนม เมียหมองหมางนั่งเศร้า เหงาหงอย จุกเจ่าเฝ้าหวังคอย ค่าข้าว ผัวเที่ยวทั่วเลื่อนลอย เละเทะ ทำเอย เงินหมดอดแสนร้าว สุดช้ำลำเค็ญ วันแล้ววันเล่าช้ำ ซ้ำซาก นมลูกหมดอดอยาก ยิ่งแค้น ไม่เหลือเผื่อมาฝาก ลำบากยากเอย เธอเบื่อบ่นเหมือนแม้น อยากม้วยมรณา เช้าเช้าข่าวขึ้นคาด พาดหัว เธอละโลกหนีผัว ชั่วร้าย อำลาฆ่าลูกตัว ตายหมด สลดเอย แม้นอยู่ดูก็คล้าย นรกแท้ทรมาน
7 สิงหาคม 2549 20:10 น. - comment id 595569
สวัสดีค่ะ พี่โฉบเฉี่ยว พี่หายไปเลยนะค่ะ แต่ก็ยังดีที่พี่มีสิ่งดีมาให้อ่านเสมอเลยนะค่ะ บทนี่ถ้าให้บัวพูดเยอะมากไม่พูดดีกว่าค่ะ พี่สบายดีนะค่ะ
7 สิงหาคม 2549 22:33 น. - comment id 595591
เมาเหล้าเฝ้ารัก ดีกว่าไหมครับ
8 สิงหาคม 2549 05:51 น. - comment id 595619
มาอ่านด้วยความระลึกถึงค่ะ
8 สิงหาคม 2549 07:56 น. - comment id 595634
หายไปนานจังเลยนะคะ กานต์มาอ่านเช่นเคยนะคะ
8 สิงหาคม 2549 11:22 น. - comment id 595728
20 ธันวาคม 2549 10:37 น. - comment id 638232
สวัสดีค่ะคุณโฉบเฉี่ยว สบายดีนะคะไม่ได้อ่านกลอนคุณนานเลยนะคะ