ลูกเอย... แม่เพิ่งเคยตระหนักรักยิ่งใหญ่ ยามแม่เห็นลูกน้อยเจ้ากลอยใจ เกิดมาในความรักที่ถักทอ แม่ป้อนนมเลี้ยงเจ้าทุกเช้าค่ำ ได้ยินคำเรียก แม่ ยิ่งแน่หนอ นี่คือความจริงแท้ที่แม่รอ ลูกมาก่อทอสายขวัญอันนิ่มนวล ยามทอดตามองลูกปลูกความหวัง แม่ก็นั่งคิดถึงคะนึงหวน วันที่แม่เป็น ลูก ถูกทบทวน ยังอบอวลในอกอุ่นของ คุณยาย ด้วยเส้นทางชีวิตพินิจแล้ว ลูกคือแก้วมณีงามเปี่ยมความหมาย โอละเห่...ลูกแม่...เกิดแต่กาย เป็นสุดสายดวงใจแม่...แท้นิรันดร์
7 สิงหาคม 2549 18:48 น. - comment id 595561
เติบใหญ่ยังเป็นห่วง สิ่งทั้งปวงแม่แนะชี้ หวังลูกเดินทางดี แม่ห่วงใยไม่คลอนแคลน
7 สิงหาคม 2549 23:13 น. - comment id 595598
รักวรรคทองนี้นะคะ ด้วยเส้นทางชีวิตพินิจแล้ว ลูกคือแก้วมณีงามเปี่ยมความหมาย โอละเห่...ลูกแม่...เกิดแต่กาย เป็นสุดสายดวงใจแม่...แท้นิรันดร์ คิดถึงเสมอมาค่ะ ด้วยรัก
8 สิงหาคม 2549 08:33 น. - comment id 595660
งดงามครับ...
8 สิงหาคม 2549 13:25 น. - comment id 595807
แม่อัสสุเพ่งสามสิบกว่าเองครับบบบบ กลับไปบ้านทีไร คนที่ย้ายไปอยู่แถวบ้าน จะถามแม่อัสสุว่า น้องชายหรอ หน้าตาหล่อจัง อัสสุขำมากก คิดในใจ โหหหห เราหน้าแก่ขนาดนั้นเลยหรอ แค่ สิบเก้าเอง อิอิ แสดงว่าแม่อัสสุยังสวย อิอิ