หนึ่งหญิงอิงหทัย อธิกวารผ่านจรัสประภัสร์แสง โน้มสิ่งแฝงน้าวหทัยใฝ่คิดถึง วาระกาลหันหวนล้วนรำพึง ซาบซึ้งตรึงห้วงในใสเบิกบาน นิรันดร์คำสอนไว้สู่ใจนัก จตุรพักตร์คือแม่แผ่ไพศาล โอบอุ้มเกื้อเอื้ออาทรทุกวาร แม้จะนานผ่านฟ้าทุกราตรี เปี่ยมเมตตาคราเห็นเย็นสู่จิต เฝ้าพินิจแจงสล้างกระจ่างศรี เบิกหทัยมืดสลายให้เปรมปรีดิ์ ผันชีวีพลีไว้ใจการุน น้อมรำลึกนึกคุณหนุนเหนือเกศ ปัญญาเขตทั่วแคว้นแหนเกื้อหนุน เฝ้าปกคุ้มเกล้าแลแผ่เกื้อกูน เป็นใบบุญอุ่นฤทัยในมุทิตา อุเบกขาไพศาลสราญจิต เป็นข้อคิดฝากไว้ให้หรรษา ทั้งนอกในจารึกตรึกเมตตา โอ้มารดาผ่านฟ้าข้ารำพัน พระคุณแม่ล้ำฟ้ายิ่งกว่าสมุทร ใสพิสุทธิ์ดุจดาวพราวสวรรค์ สมุทรเฉทคำสอนวอนสารพัน เนืองอนันต์สรรค์สร้างมิร้างใจ.... *** แก้วประเสริฐ. ***
4 สิงหาคม 2549 13:03 น. - comment id 595048
กลอนไพเราะมากเลยครับ ลุงแก้ว วันแม่นี้ ขอให้คุณลุงมีความสุขมากๆนะครับ
4 สิงหาคม 2549 14:02 น. - comment id 595068
สวัสดีค่ะ คุณลุงแก้วเพราะมากค่ะ บัวแอบจดลงสมุดไว้นะค่ะ จะเก็บไว้อ่านตอนบัวไปเที่ยวค่ะเพลิน แล้วทำให้มีความสุขดีค่ะบัวจะคิดถึงแม่บัวอยู่เสมอพอบัวอ่านกลอนของคุณลุงแก้ว บัวก็คิดว่าแม่บัวมาแอบอิงหทัยกับบัวตลอดเวลาค่ะลุงแก้ว คุณลุงแก้วรักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ ฝนตกทุกวันเลยค่ะอากาศเย็นนะค่ะ
4 สิงหาคม 2549 14:22 น. - comment id 595079
วันนี้มาแวะชื่นชมงานงามงดแซวป๋าหนึ่งวันเขียนดีครับป๋า
4 สิงหาคม 2549 15:48 น. - comment id 595102
ภาษาสวยจังค่ะลุงแก้ว...กระต่ายน้อยจดเอาไว้พูดวันแม่ช่วงพิธีการตอนเช้าหลานอ่านแล้วอ่านอีกหลายรอบเลยค่ะ
4 สิงหาคม 2549 15:56 น. - comment id 595107
กานต์อยากเขียนถึงแม่ค่ะ แต่เขียนไม่ได้เลยค่ะ
4 สิงหาคม 2549 16:53 น. - comment id 595127
สวัสดีค่ะ คุณแก้วฯ ตั้งท่าเขียนเรื่องสั้น*เรื่องเล่าของแม่* เขียนมะออก จะร้องไห้ ทุกที...
4 สิงหาคม 2549 18:08 น. - comment id 595146
คิดถึงแม่ วันแม่นี้จะไปกราบท่านค่ะ
4 สิงหาคม 2549 20:38 น. - comment id 595157
คุณ วิสกี้ฯ เป็นไงหลานสบายดีหรือ ได้ข่าวว่าก้าวหน้า ไปแยะแล้วดีใจด้วยนา ขอบใจที่ชมนจ๊ะ แก้วประเสริฐ.
4 สิงหาคม 2549 20:41 น. - comment id 595158
คุณ ดอกบัว ตามสบายเลยนะจ๊ะ ขอบใจที่ชมลุง หากสิ่งใดเป็นประโยชน์ตามที่หลานคิดเอาไป เลยจ๊ะลุงอนุญาต จ๊ะอากาศฝนตกเกือบทุกวัน แต่ทางบ้านลุงวันนี้ตกหนักหน่อย ส่วนใหญ่แล้ว จะตกปรอยๆ ทำให้ต้องระวังตัวมากขึ้นจ๊ะ แก้วประเสริฐ.
4 สิงหาคม 2549 20:43 น. - comment id 595159
คุณ ฤกษ์ ฯ ขอบใจมากดีใจจริงๆที่คุณฤกษ์รูปหล่อชมมา ไม่เป็นไรหรอกผมรับได้เสมอๆแสดงถึงความ รักใคร่ที่มีให้ผมครับขอบคุณ แก้วประเสริฐ.
4 สิงหาคม 2549 20:47 น. - comment id 595160
คุณ กระต่ายน้อย ตามสบายเลยจ้า...ขอบใจมากนะที่ได้ ช่วยเผยแพร่งานของลุงนี้ ขอบใจมากจ้า แก้วประเสริฐ.
4 สิงหาคม 2549 20:49 น. - comment id 595161
คุณ เพียงพลิ้ว ฝีมือระดับหลานมีหรือจะเขียนไม่ได้ คงยังนึกไม่ออก หากเขียนก็จะดีกว่าลุง ซะอีกจ๊ะ ขอบใจมากนะ แก้วประเสริฐ.
4 สิงหาคม 2549 20:53 น. - comment id 595163
คุณ แมงกุ๊ดจี่ ครับบางครั้งคนเราพอนึกถึงพระคุณแม่ ก็จะเกิดความฟุ้งซ่านด้วยความรักท่าน จนทำ ให้เราตั้งใจไว้ไม่สามารถทำได้เพราะคำว่า พระคุณที่ล้นพ้นจ๊ะ สักพักพออารมณ์เราเข้าที่ ก็จะเขียนและเขียนได้ดีเสียด้วยนา เชื่อผมเถอะ ขอบใจมากจ๊ะ แก้วประเสริฐ.
4 สิงหาคม 2549 20:57 น. - comment id 595164
คุณ เฌอมาลย์ พ่อแม่คือพระพรหมของลูกๆ การบูชาพ่อแม่ เปรียบเสมือนบูชาพระพรหมเหมือนกัน การทำดีนั้น มนุษย์สัตว์อาจไม่เห็น แต่เทพยาดาฟ้าดิน สิ่งศักดิ์สิทธิ์ย่อมรู้เห็นในการกระทำของเราครับ ฉนั้นดีแล้วล่ะครับขอแสดงความยินดีด้วย จงเจริญๆยิ่งๆขึ้นไปเถอะครับ แก้วประเสริฐ.
4 สิงหาคม 2549 22:51 น. - comment id 595181
ใกล้ถึงวันแม่แล้วนะคะ ทำสิ่งดีๆเพื่อแม่กันเถอะนะคะ
4 สิงหาคม 2549 22:53 น. - comment id 595183
กับสายตาห่วงใยได้เคยพบ และอุ่นซบอกร่ำพร้อมคำขาน กล่อมกมลดลใจไปเนิ่นนาน ดั่งบันดาลชีวิตคิดเกื้อกูล ตราบเท่าฟ้าหล้าโลกโศกสลาย ค่าน้ำนมมากมายไม่สิ้นสูญ ยิ้มของแม่แผ่ล้ำแจ่มจำรูญ เหนือเทิดทูนหัวใจใสกว่าเพชร
5 สิงหาคม 2549 09:47 น. - comment id 595210
คุณ ไรไก่ ครับแม่คือผู้มีคุณคนแรกของปวงมนุษย์และสัตว์ ทั้งหลาย เพราะเหตุใด เพราะเมื่อก่อกำเนิดขึ้นมา ท่านเป็นคนแรกที่ต้องหมั่นรักษาตั้งแต่ในครรภ์ สู้ทุกข์ทรมานอุ้มท้องนานจน 9 เดือนตามวาระบ้าง ก็ถึงบ้างก็เกินเลยไปบ้างไม่มากน้อยกว่านี้ กลัวสิ่ง ที่ก่อกำเนิดจะได้รับอันตราย อดอยากปากแห้งใน สิ่งที่เป็นอันตราย เมื่อคลอดออกมาแล้วก็ยังคอย อุปถัมภ์อุ้มชู จนแม้กระทั่งเติบใหญ่ ถึงแม้เติบใหญ่ ก็ตามบางคนก็ยังไม่พ้นความอุปการะคุณไปได้ ฉะนั้นคุณอันนี้จึงยิ่งใหญ่หลวงนัก หาสิ่งใด จะมาเทียบเปรียบได้มากกว่าคุณของพ่อเสียอีก หากควรที่จะหาโอกาสทดแทนพระคุณท่าน เพียง แค่บำรุงเอาใจใส่ท่านมิให้ต้องเดือดร้อนทางใจ ท่าน ก็สามารถทดแทนพระคุณได้ในบางส่วนครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณผมอาจจพรรณนา มากไปหน่อยก็คงให้อภัยนะครับ แก้วประเสริฐ.
5 สิงหาคม 2549 09:51 น. - comment id 595211
คุณ ปราณรดี พระคุณนี้ยิ่งใหญ่ไพศาลนัก แม้แต่จักวาลยังมิเทียบได้ เลือดกายในร่างนี้ที่ได้ไป มาจากไหนคงแจ้งแห่งใจดี. ขอบคุณครับ เป็นวันหนึ่งที่ควรรำลึกครับ แก้วประเสริฐ.
6 สิงหาคม 2549 14:14 น. - comment id 595292
อยากเขียนถึงแม่ซักบทค่ะคุณแก้ว แต่หาคำมาขึ้นต้นไม่ได้สักที
6 สิงหาคม 2549 18:23 น. - comment id 595314
คุณ ยังเยาว์ ผมว่าหากคุณจะเขียนย่อมได้ เพียงแต่ตั้งใจมาก เกินไป หากทำใจเราให้เป็นปกติ ไม่ตั้งความหวังเกินไปย่อมได้ครับ แก้วประเสริฐ.
6 สิงหาคม 2549 21:54 น. - comment id 595320
พระคุณใดไหนเท่าท่านเฝ้ารัก คอยฟูมฟักลูกน้อยละห้อยหา ห่างแสนไกลหัวใจแห่งมารดา รอลูกยากลับคืนผืนแผ่นดิน....ฯ ..ความรักใดไหนจะเท่า...ความรักของแม่... แวะมาทักทายค่ะ...
6 สิงหาคม 2549 23:01 น. - comment id 595330
คุณ ราชิกา จ้าความรักของแม่แน่วแน่และมั่นคงครับ ยากจะหาใดเหมือนความรักนี่อีกครับแฝดเพื่อนที่รัก แก้วประเสริฐ.