เจ็บแรก ถูกตรานามว่าเป็นหญิง ช้างเท้ากลังประวิงให้เป็นแม่บ้านปานใดไหว มีทั้งงานนอก งานในบ้านอยู่ในใจ แล้วก็ต้องอุ้มท้องแบก เอียงข้างนอน สองมืออุ้มแบกลูก เลี้ยงเติบใหญ่ ให้น้ำนม ลูกเป็นอาหาร ไม่หวั่นไหว เฝ้าทะนุถถอม ออมเก็บเงินให้ลูกไว้ เพื่อเป็นไปตามวิถี ทุนการเรียน กว่าเก้าเดือน กว่าจะโตแม่แบกรับ ไม่มีกลับคำพูดว่าจะทิ้งลูกไปไหน อยู่อย่างเสียสละ ภักดีลูกให้ชื่นใจ อยากจะได้อะไรให้ลูกดี ขอเพียงให้ลูกได้เติบใหญ่ มีน้ำใจเมตตากรุณาที่สั่งสอน ให้อดทนเรียนหนังสือแม้นไม่มี ก้หาให้จนดี เป็นมิ่งขวัญ ลูก แก้วตา น้ำตาแม่แม้นจะไหลไม่ให้รู้ ต้องอดสูดูแล ดุจรักที่สุด เอามาหลอม ใส่มือแม่มาประครองให้ลูก เดิน ได้ มีปีกแรง บินไปได้ ให้แข็งแกร่ง ช่วยประครอง แม้นกายนั้นเกิดเป็นหญิง แต่ชีวิตจริงนั้นแกร่งยิ่งกว่าชาย สองมือทุกวันพลัน รักลูกห่วงหวงไม่น่าอาย แสนเสียดาย ที่ต้องเจ็บ อยู่คนเดียว............................
ทรายกะทะเล 3 ส.ค. 2549 20:59 น. - ID 91705 
957
1
0
5 สิงหาคม 2549 10:15 น. - comment id 595228
ฮ่าๆๆๆแสดงว่ากลัวแล้วซิน๊ะ ฮึๆๆเห็นบอกว่า ไม่กลัวนี่ไง
แก้วประเสริฐ.
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
