สายฝนหล่นล่วงเลยเหมือนเคยผ่าน ตลอดวานม่านเมฆเสกฟ้าหม่น จากชุ่มฉ่ำกลายชื้นแฉะและมืดมน หนาวเกินทนสะท้านกายคล้ายแกล้งกัน ตลอดคืนคร่ำครวญใจป่วนแปลก เหงาซึมแทรกแหวกจิตคิดไหวหวั่น ต้องทนเหน็บหนาวหนักสักกี่วัน สายฝนครั้นค่อยซาเหว่ว้าคลาย คลี่ผ้าหุ้มคลุมร่างพลางกอดหมอน เพิ่งผ่านค่อนคืนช้ำย้ำใจหาย ทุกนาทีที่พ้นทนวุ่นวาย แต่สุดท้ายสายฝนยังหล่นริน อุ่นเพียงกายหมายใจได้อุ่นด้วย ใครจักช่วยคลี่คลายหายโศกสิ้น หมุนเวลาพาผ่านพ้นฝนเมฆิน คลายครึ้มจินต์ครึ้มใจไกลกังวล ข่มตาหลับกลับยิ่งได้ยินเสียง ครืนครืนเปรี้ยงกระหน่ำซ้ำแทรกฝน กายก็สั่นจิตยิ่งหวั่นพรั่นในอนธ์ โปรดเถิดฟ้าพาพ้นคืนหม่นใจ
31 กรกฎาคม 2549 21:35 น. - comment id 594157
อัลมิตราชอบนะ บรรยากาศฝนตก ยิ่งยามค่ำคืนด้วยแล้ว รู้สึกดี.. แต่สภาวะที่อัลมิตรา คนอื่นอาจไม่ชอบก็ได้ ยิ่งตอนนี้ ฝนตกน้ำท่วม ใครต่อใครอาจไม่นึกชอบเลย ถ้าน้ำไม่ท่วม .. ก็จะให้ความรู้สึกอีกอย่าง ความรู้สึกที่อบอุ่นใต้ผ้าผวย ความรู้สึกที่เหมือนสงบส่วนตัว มีหยาดฝนเป็นม่านละอองกั้นตัวตนกับโลกภายนอก .. ไม่รู้ว่าจะถ่ายทอดให้เข้าใจได้แค่ไหน .. เขียนเหมือนน้ำท่วมทุ่งเลยแฮะ อัลมิตรา ..
1 สิงหาคม 2549 00:05 น. - comment id 594203
ละลองฝนโปรยปรายสยายม่าน ฤดูกาลย่ำสู่ฤดูฝน คงเหน็บหนาวร้าวรอนสะท้อนกมล คิดถึงคนเคยพร่ำคำสัญญา
1 สิงหาคม 2549 09:05 น. - comment id 594238
ตกทั้งคืนเลยหละ...ชอบฝนตกนะ..แต่ไม่อยากให้น้ำท่วม...
1 สิงหาคม 2549 15:13 น. - comment id 594330
กลอนไพเราะมากเลยค่ะ เหมาะกับบรรยากาศฝนๆ
1 สิงหาคม 2549 16:04 น. - comment id 594364
สวัสดีค่ะ อ่านแล้วเหงาจังค่ะ... ไพเราะ ซ่อนลึกความรู้สึกเหงา...
1 สิงหาคม 2549 18:09 น. - comment id 594397
แปลกจังเลยนะค่ะ เวลาฝนตกคุณกรกลับนอนไม่หลับ ตรงกันข้าม ฉันกลับนอนหลับ ไม่อยากจะตื่นเลย แวะมาทักทายค่ะ
1 สิงหาคม 2549 22:45 น. - comment id 594425
แต่งเพราะจังเลยนะ ขอโทษด้วย กินจุ ระวังอ้วนนนนนนนนะ อิอิอิอิ แต่กรคงไม่เป็นไรหรอก เพราะกร อ้วนขาวๆ มิใช่ อ้วนดำๆ กลอนเพราะมากๆๆ ชอบกร ผิด ชอบกลอนนะ วันหลังจะมาอ่านนะคร๊าบ