ทุกถ้อยคำจำได้หมดทั้งสิ้น ยังได้ยิน แว่วๆในใจนี้ คำคิดถึง ว่าห่วงหา ที่เคยมี มาเดี๋ยวนี้ ยังมีไหม ในใจเธอ ที่รัก...ทุกคำยังตราตรึง เธอบอกฉัน ว่าเป็นหนึ่งในใจเสมอ ไม่เคยคิด ไม่เคยห่างจากใจเธอ เธอหลอกฉัน หรือเปล่าเธอ อยากรู้จัง เราอาจอยู่ กันไกล คนละขอบฟ้า แต่เธอรู้ไหมหล่ะ ว่าสำหรับใจฉัน เธอไม่เคย ห่างไกล ในความรู้สึกถึงกัน ใจดวงนี้ ยังคงผูกพัน ไม่ผันแปร ฉันไม่รู้ ไม่มีเหตุผลใด ในคำตอบ ว่าใจชอบเธอเพราะอะไร...ถ้าจะถาม รู้แต่ว่าใจฉันนี้เฝ้าติดตาม คอยทวงถาม ทุกข์สุขเธอ เสมอเลย หรือเพราะคำว่า" รัก " ที่เธอให้ ทำให้ฉัน อยู่ได้ ไม่เมินเฉย ถึงเธอทุกข์ ฉันเฝ้าห่วง...ไม่เคยเมินเลย ฉันจะคอย ส่งใจช่วยไปดูแล หากวันนี้ เธอเปลี่ยนใจ ไปจากฉัน ช่วยกลับมา บอกกันก่อนจะได้ไหม แม้จะเศร้า เหงาจิตสักเพียงใด มีอะไร ขอให้บอก อย่าหลอกให้ฉันรอ
30 กรกฎาคม 2549 16:21 น. - comment id 593886
สิ่งเหล่านี้คล้ายๆกับท้องฟ้าและทะเลแหละครับ ยากที่จะค้นหาแก่นแท้ได้เจอะเจอ แก้วประเสริฐ.
30 กรกฎาคม 2549 17:30 น. - comment id 593893
จริงค่ะ คุณประเสริฐ รู้ทั้งรู้แต่ใจใยเฝ้าคิด ขอบคุณที่แวะมานะคะ
30 กรกฎาคม 2549 18:11 น. - comment id 593899
การรอคอยนี่ ทรมาน อ่ะนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
30 กรกฎาคม 2549 19:51 น. - comment id 593915
ความสำคัญในการเขียนบทกลอน การบังคับคำให้อยู่ในแผนผังตามประเภทของกลอนนั้นๆจะทำให้กลอนบทนั้นๆมีชีวิตชีวาขึ้นนะครับ
30 กรกฎาคม 2549 19:53 น. - comment id 593916
ดีค่ะ แต่งได้ดีมากๆๆๆนะค่ะ
31 กรกฎาคม 2549 02:21 น. - comment id 593966
ยังรักและห่วงเสมอไม่เคยเปลี่ยนแปลงครับ
21 สิงหาคม 2549 19:39 น. - comment id 599920
แบบนี้แหละครับ กว่าจะชัดเจน ความรู้สึกก็โศกจนเกินเยียวยาแล้ว
23 สิงหาคม 2549 17:49 น. - comment id 600821
ทำยังงัยละคะ ที่จะให้เค้ารู้ว่าหัวใจของเราคิดยังงัย ทำยังงัยละคะที่จะทำให้ความรู้สึกของเราทั้งสองเป็นเหมือนเดิม ทำยังงัย ทำยังงัย