ทะเลรัญจวน พายุคลั่งดังพิโรธเฝ้าโลดแล่น ปั่นป่วนแกนแขวนสินธุคุกรุ่น ฉวัดเฉวียนเวียนตวัดพัดวิจุณ เหมือนรักวุ่นขุ่นแค้นแน่นอุรา ลมห้วงรักหนักจิตจนคิดมาก สิ่งมาพรากยากยิ่งระวิงหา แสนรัญจวนป่วนฤทัยนัยนา ปลาบวิญญาณ์ดวงจิตติดระทม ทะเลงามยามเรียบเปรียบใจเจ้า ทำไมร้าวเศร้าสร้อยพลอยขื่นขม สิ่งแตกแยกแทรกไว้จนได้ตรม ลมเอ๋ยลมบ่มนักพรากจากใจ ต่อแต่นี้มีใครพิไลรัก ล้วนนำชักพักไว้ไม่ผ่องใส โอ้ดวงจิตติดพายุคุกรุ่นไป สิ่งสร้างไว้คอยวันอันรัญจวน นับวันนี้มีใครที่ไหนเล่า จะคอยเฝ้าพะนอพ้อสิ่งหวน แม้นยากนักรักถึงกึ่งเย้ายวน มิอาจทวนล้วนลับกลับรำพึง ทะเลเอ๋ยทะเลใจใยอ้างว้าง ลอยเคว้งคว้างฤาลับกลับคิดถึง วิจิตรกาลผ่านเก่าเฝ้าตราตรึง เหลือสิ่งซึ้งลงห้วงแห่งดวงใจ. *** แก้วประเสริฐ. ***
19 กรกฎาคม 2549 18:49 น. - comment id 590773
กาต่ายถึงภุผาลงแก้วลงทะเลสะแร๊ะ มองทะเลชวนให้ใจคิดถึง ภาพยังซึ้งติดกายใจหอมหวล มองทะเลแล้วให้ใจรัญจวน จากจะหวนกลับคืนผืนทะเล
19 กรกฎาคม 2549 12:04 น. - comment id 591162
สวัสดีค่ะ คุณแก้วฯ ปั่นปวนเลยเหรอ?... รักษาสุขภาพนะคะ
19 กรกฎาคม 2549 12:08 น. - comment id 591167
ทะเลใจ ก็คือ ทะเลใจ ... หลากหลายอารมณ์ ... บางทีก็มีคลื่นใต้ทะเลที่สารถทำลายล้างทุกสิ่งทุกอย่างได้ บางที ก็มีคลื่นกระทบฝั่งเบาเบา หน้าเดินเล่นริมชายหาด .. หรือบางทีก็สงบนิ่งจนดูเคว้งคว้าง ... ทะเลใจ .... ก็คือ ทะเลใจ ที่ไม่สามารถมีใครหยั่งรู้ได้ว่า ... วินาทีข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น .. ... จริงไม๊คะพ่อแก้ว ..
19 กรกฎาคม 2549 12:55 น. - comment id 591185
เห็นทะเลไม่เคยรัญจวนสักครั้งแต่พอเห็นสาว ๆ แต่งชุดอาบน้ำลงทะเลแล้วอดรัญจวนไม่ได้ อิอิ
19 กรกฎาคม 2549 13:03 น. - comment id 591189
ว้าเหว่ในทะเลอารมณ์ ขื่นขมดวงจิตเผลอคิดหนัก โหยหาอาลัยใครคนรัก เจ็บหนักปานใดใคร่จะทน
19 กรกฎาคม 2549 14:20 น. - comment id 591217
เพราะไม่มีรักจริงมาสิงสู่ ทนอดสูสับสนจนไขว้เขว เหมือนปล่อยใจเคว้งคว้างกลางทะเล กะเท่เร่เศร้าสลดดังรถเอียง
19 กรกฎาคม 2549 16:26 น. - comment id 591237
แล้วจะเกิดสึนามิไหมคะ แวะมาอ่านค่ะ...
19 กรกฎาคม 2549 18:02 น. - comment id 591268
เวลาไปทะเลตอนใกล้ค่ำนะครับ รู้สึกว้าเว่มากกกกกกก เป้นอย่างลุงแก้วว่าเลยครับ
19 กรกฎาคม 2549 21:59 น. - comment id 591314
ทะเลสวยนะคะ แต่บางครั้งความสวยก็แฝงอันตรายไว้ข้างใน
19 กรกฎาคม 2549 22:42 น. - comment id 591376
สวัสดีคะลุงแก้ว มาแบบรีบ ๆๆ นะคะ ไปก่อนนะคะ รักษาสุขภาพเด้อ...........
19 กรกฎาคม 2549 22:44 น. - comment id 591379
อยากไปทะเลอีกจังลุงแก้ว
20 กรกฎาคม 2549 08:52 น. - comment id 591429
คุณ แมงกุ๊ดจี่ ไม่หรอกครับผมเองไม่เคยคิดเลยเรื่องยุ่งยาก ถึงแม้จะเกิดก็ปล่อยวางเสียครับ จะว่าปลงก็ปลง จะว่าไม่ปลงก็ไม่ปลงคือเฉยๆครับ ขอบคุณที่ ห่วงใยเสมอมาครับ ไปอิสานคราวนี้นึกว่าจะได้ พบเสียดายจัง แก้วประเสริฐ.
20 กรกฎาคม 2549 08:59 น. - comment id 591431
คุณ ทะเลใจ พ่อเองก็หลากหลายอารมณ์เหมือนกันแหละจ๊ะ มิฉนั้นคงเขียนกลอนหรือแต่งเรื่องสั้นไม่ได้ คงต้องซ้ำๆกันแหละ แต่ว่าบางครั้งบางสิ่งก็มี อารมณ์เดียวเหมือนกันนะ อยากจะฝากอะไร บางอย่างไว้ว่า ไม่มีใครสามารถบังคับได้ หาก ว่าสิ่งนั้นจะเกิดย่อมเกิดได้เสมอ ดั่งคำเขาว่า เท็จคือจริง.....จริงคือเท็จ นั่นแหละ ขอให้มีความสุขนะ ยังรักและคิดถึงเสมอไม่เคย ลืมไปจากใจได้จ๊ะ ดังพวงมาลัยที่มอบให้พ่อ เอาถวายพระบนหิ้ง พึ่งเอาออกเพราะมัน หมดสภาพหลุดลุ่ยไปหมด รักษาเนื้อรักษาตัว อยู่เย็นเป็นสุขนะ แก้วประเสริฐ.
20 กรกฎาคม 2549 09:00 น. - comment id 591432
คุณ ฤกษ์ อย่าว่าแต่คนหนุ่มๆเลย คนแก่ๆอย่างผมก็เป็น ครับ เพราะโลกียธรรมยังตัดไม่ขาด พอตัดปุ๊บงอก เกิดขึ้นปั๊บทันทีครับ แก้วประเสริฐ.
20 กรกฎาคม 2549 09:04 น. - comment id 591434
คุณ เพียงพลิ้ว ความรักจากสมรยากถอนถอด ตรึงตลอดขั้วหทัยใจวาบหวาม นอนยืนนั่งเช้าเย็นมิเห็นงาม ทวีความชอกช้ำระกำทรวง อันไข้อื่นหมื่นไข้หวังหายขาด ไข้นลาฏเรื่องรักมันหนักหน่วง โอสถใดในโลกานำมาตวง แม้นจากสรวงอย่าพึงหายจากไข้ใจ...อิอิ นิยามความรักอันอมตะครับ แก้วประเสริฐ.
20 กรกฎาคม 2549 09:08 น. - comment id 591436
คุณ มนต์กวี สับสนทนดูแม้จะกู่รัก หัวใจหักมักยากจนหวั่นไหว ดั่งทะเลเห่ห้อมล้อมน้ำใจ ยังหันเหป่วนไปคล้ายฤทัยเรา.. แก้วประเสริฐ.
20 กรกฎาคม 2549 09:10 น. - comment id 591438
คุณ ชมพูคา แว่วกระซิบมาว่าเมืองไทยคงจะยังไม่เกิดครับ แต่ตอนนี้ที่อินโดนิเซียเจอเข้าแล้วแต่ไม่หนัก หนาสาหัสเหมือนลูกแรก แต่ก็เล่นเอางอม พระรามไปเหมือนกันครับ ขอบคุณ แก้วประเสริฐ.
20 กรกฎาคม 2549 09:13 น. - comment id 591440
คุณ อัสสุ ใช่แล้วครับผมเองทะเลเที่ยวมามากพอประมาณ แต่ทะเลให้อะไรต่ออะไรหลายอย่างแต่เฉพาะผม นะครับ ทะเลมักให้อารมณ์เศร้ามากกว่าสุขครับ ผิดกับป่าเขาลำเนาไพรให้ความสุขมากกว่าความ เศร้าครับ ฉนั้นผมเองมักนิยมด้านนี้มากครับ แก้วประเสริฐ.
20 กรกฎาคม 2549 09:19 น. - comment id 591441
คุณ ไร่ไก่ ครับทะเลก็คือทะเล คำเขาว่า คืบก็ทะเล ศอกวาก็ทะเล จะหาความแน่นอนอะไรมิได้ ย่อมเกิดขึ้นได้เสมอโดยมิคาดคิดครับ แก้วประเสริฐ.
20 กรกฎาคม 2549 09:21 น. - comment id 591442
คุณ แสงไร้เงา ครับขอบคุณมากครับ ที่อุตส่าห์รักและคิดถึง รีบมาอ่านผลงานผม ขอให้โชคดีมีชัยนะครับ แก้วประเสริฐ.
20 กรกฎาคม 2549 09:16 น. - comment id 591444
คุณ กระต่าย อย่างที่ผมแจ้งไว้กับคุณอัสสุข้างบนแหละครับ มองทะเลเห่ใจให้เศร้าสร้อย พอนับร้อยหวังไว้ให้สุขสันต์ ยังกำหนดลึกลึกตรึกเหงาพลัน ทั้งความฝันกระจ่างต้องร้างโรย. แก้วประเสริฐ.
20 กรกฎาคม 2549 09:24 น. - comment id 591447
คุณ ร้อยฝัน จ๊ะผมเองก็รำลึกเสมอถึงงานครั้งแรกที่ผมไป เฉพาะในชมรมนี้ครับ ฝันนั้นยังตราตรึงรำลึกถึง อัธยาสัยน้ำใจไมตรียิ่งๆเสมอ ถึงแม้ว่าทะเลคือ สถานที่ผมชอบระบายอารมณ์เศร้าไว้ก็ตามแต่ บางครั้งความเศร้าผมก็เกิดจากทะเลเหมือนกัน แต่ทะเลหรือก็ให้อะไรๆต่ออะไรผมมากเสมอ แก้วประเสริฐ.