ที่ท้องฟ้าจุดเทียนของท้องฟ้า ในใจจุดเทียนจ้าไว้ส่องแสง ที่ท้องฟ้ามีหมู่ดาวอันเรืองแรง ในจึงแจ้งด้วยแสงดวงจากสรวงดาว จากแดนฟ้ามีน้ำค้างมาพร่างพื้น ใจฉ่ำชื้นด้วยน้ำค้างจากกลางหาว จากแดนฝันมีความฝันอันเพริศพราว ใจจึงกร้าวด้วยฝันอันยาวไกล ฉันเห็นฝันของบางคนตกหล่นหาย ตกกระจายเกลื่อนกล่นอยู่หนไหน สัมผัสค่าสัมผัสคำ...สัมผัสใจ จึงเข้าใกล้ค่าแห่งจิตนิจนิรันดร์ เพราะชีวิตใช่มีแค่ชีวิต ฟ้ามีฝนคนมีสิทธิ์จะคิดฝัน ตราบใดแสงจันทร์ยังจ้าคู่ตะวัน รุ้งความฝันจักทอทาบอิ่มอาบใจ ห้ามทุกปรากฏการณ์ห้ามปรากฎ ห้ามให้งดห้ามให้เกิดพอห้ามได้ แต่ห้ามจินตนาการห้ามหัวใจ คงห้ามได้ถ้าชีวิต...ได้ปลิดแล้ว!
14 กรกฎาคม 2549 13:25 น. - comment id 445477
คนเรามีฝันกันทุกคน แต่เดินไปไม่ถึงฝัน เพราะบางอย่างที่เกินจะ ฝ่าฟันดั้นด้นไปได้ แต่ฝันคือฝันยังคงติดในจินตนาการ
14 กรกฎาคม 2549 11:45 น. - comment id 459529
ชอบสองวรรคสุดท้ายค่ะ พี่จันทร์เพ็ญ แต่ห้ามจินตนาการห้ามหัวใจ คงห้ามได้ถ้าชีวิต...ได้ปลิดแล้ว! สวัสดีค่ะ ... พี่เพ็ญ : )
14 กรกฎาคม 2549 15:55 น. - comment id 590054
จินตนาของความฝันคือความสุขของคนเราค่ะ ฝันได้ จินตนาการได้ หากไม่ทำให้ใคร เดือดร้อน
14 กรกฎาคม 2549 19:05 น. - comment id 590078
... อืม กว้างมากๆ ครับ เวิ้งจินตนาการเนี่ย ไม่มีขอบเขตเลย เผลอเข้าไปไม่ดูตาม้าตาเรือก็หลงหาทางออกมาไม่ได้ เลยนะ ว่าไหมครับ ...
15 กรกฎาคม 2549 16:27 น. - comment id 590160
ยังยอดเยี่ยมเช่ยเคย คนที่เก็บงานคุณว้เสพย์คงอิ่มใจ