ดวงดาวสกาวฝัน

โอ้นั่น ! ดวงดาวสกาวฝัน
มีเจ้าอยู่ที่ตรงนั้น ! หรือไม่
แววแสงส่องจากฟากฟ้าไกลกว่าไกล
อยู่สูงเกินเอื้อมมือไปไขว่คว้ามา
เจ้าที่ข้ารักสุดห้วงแห่งดวงจิต
เจ้าที่ข้าเฝ้าครุ่นคิดคะนึงหา
เจ้าที่ข้าบอกรักมั่นและศรัทธา
เจ้าที่ข้าหมายยึดมั่นจวบวันตาย
เจ้าที่เคยบอกข้าว่าคิดถึง
เจ้าที่เคยบอกคำนึงถึงมิหน่าย
เจ้าที่เคยบอกรักมั่นมิเสื่อมคลาย
เจ้าที่เคยบอกแม้ตายไม่จากกัน
เจ้าที่ทำข้างมงายในรักแท้
เจ้าที่ทำข้าอ่อนแอเอาแต่ฝัน
เจ้าที่ทำข้าหลงใหลไปวันวัน
เจ้าที่ทำข้ามุ่งมั่นฝันร่วมทาง
แท้เจ้าเพียงบอกไปตามใจเจ้า
ขณะรู้สึกเงียบเหงาและอ้างว้าง
เมื่อเวลาผ่านพ้นไปไฟรักจาง
เจ้าจึงร้างรักจากข้ามิอาลัย
เจ้าจึงจากข้าไปไม่บอกกล่าว
ทิ้งเรื่องราวทุกอย่างวางลงไว้
ทิ้งข้าอยู่อย่างเจ็บร้าวหนาวหัวใจ
ทิ้งข้าให้เคว้งคว้างไร้ทางเดิน
ข้าจึงได้ติดตามถามหาเจ้า
ข้าจึงเฝ้าวาดหวังแม้ห่างเหิน
แม้ทางไกลก็ยังหมายไปเผชิญ
อาจบังเอิญได้ประสบได้พบพาน
จักอ้อนวอนเจ้าให้อยู่เป็นคู่หมาย
มิอยากอยู่อย่างเดียวดายใจฟุ้งซ่าน
มิอยากอยู่อย่างเดียวดายไปชั่วกาล
อยากเคียงคู่เจ้าตราบนานนิรันดร์ไป
จึงเพ้อพร่ำถามดวงดาวสกาวฝัน
เจ้าอยู่ที่ตรงนั้น ! หรือไม่
ข้าดั้นด้นค้นหาเหนื่อยล้าใจ
มิพบเจ้า ณ แห่งใดในโลกา.
เกรียงไกร หัวบุญศาล
เวลา ๒๓.๓๒ นาฬิกา
๑๒ กรกฎาคม ๒๕๔๙