หน้าส่วนตัว
กำพุชนารี
โอ้...บุบผามาลีศรีกำพุช
สวยบริสุทธิ์ดุจดาราพราวพร่างฟ้า
งามโดดเด่นเหลือล้ำงามลักขณา
ทั้งกิริยาอ่อนช้อยดั่งพลอยจันทร์
ยามเดินเหินเพลินตาสง่าพริ้ง
อ้อยระวิงแสงสุริยาฟ้าเสกสรร
เบิ่งสีทองส่องประกายฉายพลัน
สำเนียงนั้นแว่วมานามนารี
วิหารคดจรดไว้ในภาพปั้น
ดั่งเทวัญอัปสรตอนแย้มศรี
ดุจหน้านางสดใสใจยินดี
ปลื้มฤดีเคียงข้างระหว่างเธอ
ช่างห่วงใยในเราเมื่อเฝ้าเที่ยว
พาลดเลี้ยวเกี่ยวก้อยคอยห่วงเสมอ
ปากชี้แจงแถลงไขสิ่งได้เจอ
จนละเมอเผลอว่าข้าหนุ่มฉกรรจ์
แม่ดอกเอ๋ยดอกสร้อยพลอยระยิบ
อยากกระซิบฝากรักประจักษ์สวรรค์
เกรงฟ้าดินตราหน้าว่าคนธรรพ์
มิฉนั้นนำสู่สวรรค์ชั้นดาวดึงส์
ซึ้งหอมกายระรินโชยกลิ่นเจ้า
หอมโรมเร้าเฝ้ามองต้องโศกซึ้ง
อกร้อนรุ่มกลุ้มใจยามได้ตรึง
อยากเคล้าคลึงน้องนางกลางกำพุช
มาบัดนี้ต้องพรากจากเจ้าแล้ว
ให้โหยแผ่วแว่วสำเนียงเสียงใสสุด
กระซิบห่วงล่วงไปอย่าได้เร็วรุด
แล้วก็ฉุดประคองเราคอยเฝ้าไป.
*** แก้วประเสริฐ. ***
แก้วประเสริฐ 12 ก.ค. 2549 13:45 น. - ID 91029 
949
9
0
14 กรกฎาคม 2549 11:00 น. - comment id 470509
คุณ อัลมิตรา ขอบคุณครับ ตอนแรกนึกว่าสงสัยจะขึ้นไม่ไหว ซะแล้ว แต่ได้โด๊ปยาไวท๊อป 1 เม็ดเผื่อแรงไว้ก่อน ขึ้นไปถึงก่อนใครคนแรกเลย..อิอิ..ยังนึกในใจว่า ตูเก่งนะ แล้วก็ลงมาพร้อมเจ้าก๊อยมานั่งคอยตั้งนาน เห็นยังไม่กลับ เจ้าก๊อยบ่นหิว เลยเดินกลับ เจ้าก๊อยหายไปหาอะไรทาน ผมเองเดินเล่น สักพักมาพบ คุณยอดกับคุณอ้อยแล้วก๊อยก็ ตามมาร่วมเดินทางไปขึ้นผามออีแดงกันอีก โอ้ยสนุกครับสนุกมาก...ผมตัวคนเดียว ไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลัง นิสัยผมเองนั้น ตั้งแต่หนุ่มๆแล้วล่ะชอบบินเดี่ยวเสมอๆครับ ขอบคุณที่เป็นห่วงครับ ไว้โอกาสหน้าอาจจะ ได้เที่ยวกันอีก
แก้วประเสริฐ.
14 กรกฎาคม 2549 00:59 น. - comment id 490304
เห็นคุณแก้วประเสริฐไปเที่ยวด้วยกันและมีความสุขกลับมา อัลมิตราก็ดีใจค่ะ .. คุณดูแลตัวเองได้ดี และไม่ได้เป็นภาระหนักใจให้กับอัลมิตราเลย ทั้งที่ก่อนหน้า คุณบอกว่า ไม่รู้ว่าจะหายป่วยทันหรือเปล่า กลับกลายเป็นว่า คุณสุขภาพดีมากส่วนอัลมิตรามีร่องรอยบาดเจ็บเล็กน้อย เป็นห่วงอยู่เหมือนกัน ตอนที่เจ้าก้อยบอกว่าลุงแก้วหายไปไหนไม่รู้ ว่าจะเขกหัวเจ้าก้อยอยู่เชียว เพราะกำชับแล้วให้ตามประกบ อัลมิตราไปถึงที่หมายช้ากว่าคนอื่น ๆ ..พักเหนื่อยเป็นระยะ ๆ เส้นทางตอนเดินลงมาเหยียบหลังงูไปด้วยความไม่ตั้งใจ ไม่รู้ว่ามันออกมาจากพงหญ้าตั้งแต่เมื่อไหร่ พอน้องตะวันบอกว่า งู งู .. อัลมิตราก็เต้นแร๊ฟสามจังหวะ พร้อมกับกรี๊ดสนั่น ปรากฏว่า งูตัวนั้น โดยกระทืบไปหลายอั๊ก ไม่ได้ตั้งใจ... ก็บอกแล้วไม่ได้ตั้งใจ น้องตะวันกับน้องเดือนบอกว่า หางมันบิดเกลียวเลย คงเจ็บ .. ตอนนั้นอัลมิตราไม่ทันเห็นค่ะ หลับหูหลับตากระโดดอย่างเดียว ตอนทานอาหารด้านล่าง ยังโดนเด็ก ๆ ล้อไม่เลิกเลยค่ะ นึก ๆ แล้วก็ขำ เหมือนกัน สนุกดีนะคะ .. ไว้ไปเที่ยวกันอีกนะ
12 กรกฎาคม 2549 14:01 น. - comment id 589788
แหม..พบไกด์สาวชาวกัมพูชา แท้ ๆ ยังลงจากเขาพระวิหาร มาก่อนใครเลยลุงแก้วของเรานี่
12 กรกฎาคม 2549 14:11 น. - comment id 589789
ใช้ศัพท์ได้จ๊าบแท้....กำพุชนารี.... ปีนเขาเหนื่อยไหมครับ....ส่วนมนต์กวีแทบคลาน..อิอิ
12 กรกฎาคม 2549 16:23 น. - comment id 589803
หลานเคยไปที่ที่คุณลุถ่ายรูปสาวมาแล้วสี่ครั้งค่ะ เจอกำพุชมานพด้วยค่ะ
12 กรกฎาคม 2549 20:58 น. - comment id 589834
คิดตั้งนาน*กำพุชนารี* เป็นไกด์สาวนี้เอง สวยนะคะ
12 กรกฎาคม 2549 23:23 น. - comment id 589849
ป๋า อั่นแน่ ไปหลงเสน่ห์ นางอัปสร ซะแล้ว กลับมาก็เพ้อเชียว ว่างๆจะไปขอฝึกเปตองด้วยคนครับป๋า
13 กรกฎาคม 2549 09:02 น. - comment id 589888
สวัสดีค่ะ คุณแก้วฯ เพ้อ!!! ไปพบช้างงามในป่าเหรอ? คะ คิดถึงเสมอ...รักษาสุขภาพด้วยนะคะ...
13 กรกฎาคม 2549 10:38 น. - comment id 589942
13 กรกฎาคม 2549 10:41 น. - comment id 589943
13 กรกฎาคม 2549 10:43 น. - comment id 589944
13 กรกฎาคม 2549 10:46 น. - comment id 589946
13 กรกฎาคม 2549 10:53 น. - comment id 589949
13 กรกฎาคม 2549 10:56 น. - comment id 589950
13 กรกฎาคม 2549 12:34 น. - comment id 589978
สวัสดีค่ะ..ลุงแก้ว..นิ้วกระต่ายยังเขียวอยู่เลยขอบคุณน่ะค่ะ..สำหรับยาหม่อง...มาถึงบ้านเชียวสะ หวังว่าจะได้ร้องเพลงคู่กับลุงอีกน่ะค่ะ
13 กรกฎาคม 2549 12:36 น. - comment id 589990
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
