..๏ เห็นจันทร์ลอยอ้อยอิ่งเหนือกิ่งสน ลมเบื้องบนพัดเอื่อยเฉื่อยเฉื่อยฉิว ใบไม้แห้งพลัดต้นร่วงหล่นปลิว ลอยละลิ่วตรงหน้าพาใจรวน กระทบถ้อยบางใครให้ครุ่นคิด โอ้..ดวงจิตเรานั้นสุดผันผวน จันทร์เจ้าเอยงามแท้กลับแปรปรวน ดั่งอกเรากำสรวลยากครวญคำ รำพันพจน์ฝากจันทร์เรานั้นท้อ ชะตาหนอฤๅดลใจในสรรพส่ำ คืนที่จันทร์แจ่มจ้าฝนพร่าพรำ ผู้หนึ่งช้ำลำเค็ญทุกข์เข็ญใจ จันทร์ช่วยเสกฝนรดจนหมดฟ้า เพื่อชะล้างน้ำตาพาสดใส จวบฝนซาฟ้าสางสว่างอำไพ ความโศกเศร้าจะสูญไปโดยไม่คืน ๚ะ๛
อัลมิตรา 11 ก.ค. 2549 23:24 น. - ID 91020 
1121
7
0
14 กรกฎาคม 2549 00:28 น. - comment id 492698
คุณกันเอง .. ขอบคุณสำหรับเค็กวันเกิดค่ะ อัลมิตราชอบทานเค็กนะ ทานแบบไม่ต้องระวังเรื่องความอ้วนจะมาเยือนเลย ดีใจมากที่คุณกันเองให้ความสำคัญในวันนั้น ..ซึ่งอัลมิตราทราบดีถึงความบริสุทธิ์ใจที่คุณกันเองมี บางปีในวันเกิด อัลมิตราไปทำบุญเงียบๆ ลำพัง,บางปีก็อยู่กับคนในครอบครัว,บางปีอยู่กับความสุขส่วนตัว ซึ่งก็แล้วแต่โอกาสจะเอื้ออำนวย ... และในปีนี้ .. ความอบอุ่นในหัวใจในอีกบรรยากาศก็บังเกิด เพื่อนต่างแดน เพื่อนที่โลกใยแก้วนำพามาให้เจอ ขอบคุณที่ระลึกถึงและเป็นห่วง .. อัลมิตรายิ้มนะ ยิ้มอย่างที่บอกกับคุณไว้ในวันนั้น คุณแสงไร้เงา .. ขอบคุณสำหรับดอกไม้ค่ะ แม้เพียงดอกก็นำความชุ่มชื่นให้กับหัวใจเป็นล้นพ้น คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. ขอบคุณค่ะ อัลมิตรายังคงเป็นเช่นเดิม .. ผ่านสิ่งต่างๆมามากมาย เพาะบ่มความรู้สึกไว้แยะพอสมควร เรื่องที่จะเดือดเนื้อร้อนใจกับสิ่งไร้สาระนั้น อัลมิตราคิดว่าป่วยการที่จะรู้สึกรู้สาต่อการณ์นั้น ๆ ... หลายเดือนที่ผ่านมาอัลมิตรามีความสุขกับกะลาแคบ ๆ ของตนเอง .. และหลายวันที่ผ่านมา อัลมิตราก็มีความสุขกับการตระเตรียมสิ่งของบริจาค ซึ่งคงไม่ต้องอ้างประจักษ์พยานใด ๆ เพราะความอิ่มเอมใจเป็นเรื่องส่วนตัวในการรับรู้ สิ่งใดควรเป็นก็ให้เป็นไปตามนั้น สิ่งใดไม่ควรเป็นแต่ถ้าอัลมิตราไม่ไยดีสิ่งนั้นถ้าเป็นไป มันก็ไม่มีค่าอะไรให้อัลมิตราคิดกังวล ทุกอย่างเป็นบทเรียนแห่งชีวิต เส้นทางยังมีอีกมากนักที่ด่านทดสอบเรียงรายให้เผชิญอยู่ ขอบคุณที่เป็นห่วงค่ะ คุณทางแสงดาว .. คิดถึงเช่นกัน (อัลมิตราโมเมป่าวคะ ไม่รู้ล่ะ .. ฮา) อัลมิตราชอบเขียนถึงจันทร์นะคะ เหงา ๆ ก็แหงนมองจันทร์ จันทร์ที่เป็นของฟรี ๆ ชื่นชมได้โดยไม่ต้องเสียตังค์ คุณแดดเช้า .. จันทร์ถูกเมฆบังอาจทำให้หม่นหมองบ้างในช่วงเวลา แต่วัฏจักรแห่งจันทร์ก็ไม่ได้สิ้นสุดลงความเป็นจันทร์ด้วยเมฆที่บดบังนั้น ยังคงวนเวียนขึ้น-แรม ดั่งเดิม .. ขอบคุณสำหรับโคลงสวย ๆ นะคะ เขียนได้งดงามทีเดียว นัยความหมาย อัลมิตราพอจะเข้าใจอยู่..ขอบคุณในความห่วงใยค่ะ คุณแก้วประเสริฐ .. ทุก ๆ เรื่องในโลกนี้ล้วนถูกอุปโลกมาเพื่อให้วนเวียนในระยะหนึ่ง อัลมิตราจำบางประโยคที่คุณสอนได้ดี และรู้สึกดีใจเป็นอย่างยิ่งที่คุณเอาใจใส่ในหัวใจของอัลมิตรา คุณเป็นคนที่อัลมิตราเป็นห่วงที่สุดในทริป แต่คุณก็เป็นคนที่อัลมิตราชื่นชมที่สุด วางตัวได้ดี เจ้าก้อย..ที่เดินตามต้อย ๆ ตอนขึ้นเขาพระวิหาร บอกว่า ลุงแก้วหายไป .. อัลมิตรากำชับว่า ไม่ได้นะ ต้องติดตามอย่างใกล้ชิด เพราะอัลมิตราทราบว่า ลุงแก้วเพิ่งหายป่วย เห็นลุงแก้วมีความสุขกับกิจกรรมและการท่องเที่ยว อัลมิตราก็ดีใจด้วย สายสิณฐ์ยังอยู่ที่ข้อมือ .. พระ ที่คุณให้ อยู่บนหิ้งพระแล้ว ทุกครั้งที่พบคุณ คุณให้พระ อัลมิตราเสมอ คุณครูใหญ่เรียกคุณว่าพ่อแก้ว .. อัลมิตราอยากเรียกคุณแบบนั้นบ้างจัง อ้อ ! ขอบคุณที่ช่วยอธิษฐานและยกพระขึ้นเหนือหัวได้สำเร็จ อาการบาดเจ็บที่แขนซ้ายของอัลมิตรายังมีอยู่ คุณnig .. เอาน่า ค่อย ๆ คิด เรื่องของจันทร์ อัลมิตราเขียนเป็นร้อย ๆ ชุดเลยนะ ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าเพ้อหรือบ่นดี ... แต่จันทร์ก็เป็นพล็อตที่อัลมิตราเอามาเล่นคำเสมอ ลองดูนะคะ .. คุณฤกษ์ .. :) คำใคร ช่างใคร มาฟังคุณ เพียงกลอนหนึ่งบทของคุณ และ อีกหนึ่งประโยค .. ทำให้หัวใจพลันตื่นฟื้นทันใด คุณมีวิธีแยบยลที่จะสื่อถึงอัลมิตรา ขอบคุณหัวใจงาม ๆ ค่ะ คุณมนต์กวี .. :) ไม่ท้อ ค่ะ ขอบคุณมากสำหรับถ้อยคำที่ปลอบประโลม ในยามที่อัลมิตราเคว้ง หรือเสียหลัก ... คุณไม่ได้ทอดทิ้งให้อัลมิตราอยู่เดียวดาย ไม่ได้เล่นน้ำตกกับลูกสาวของคุณ และลูก ๆของคุณหมอ เป็นสิ่งที่อัลมิตราเสียดายที่สุดนะ สำหรับหมอ ได้ยินมาว่า หมอเสียดายที่ไม่ได้ไปดูเทียนพรรษา .. อัลมิตราเคยดูมาแล้วล่ะ .. สวย ที่ศรีสะเกษมีน้ำตกแยะ ครูใหญ่เคยบอกงั้น เอาไว้อัลมิตราจะแอบไปเปิดฝาย แล้วเราเล่นน้ำกันนะคะ คุณคนตัวเล็ก .. เห็นกลอนในช่วงเช้า แต่วันนี้งานชุก ก็เลยไม่มีโอกาสมาเขียนกลอนตอบ เมื่อเย็นก็หลับยาวจนเพิ่งตื่นเมื่อห้าทุ่มนี่เอง .. ภูมิลำเนาของคุณอยู่ไม่ไกลจากคนที่อัลมิตรานับถือและเรียกว่าแม่ ไม่แน่นะคะ .. โลกมันกลม เราอาจจะได้เจอกัน และอย่างที่คุณถามว่า กิจกรรมเช่นนี้จะยังมีอีกหรือเปล่า ... เผื่อคุณกลับมาร่วมด้วยช่วยกัน คำตอบของอัลมิตราคือ .. มีค่ะ เรื่องอื่น ๆ ไม่สำคัญพอที่จะทำให้เจตนารมย์ดับสูญไป คุณมอมแมม..:) เป็นเช่นนั้นค่ะ หัวใจที่เปี่ยมสุขมันบ่งบอกได้ถึงความสุข หัวใจที่ทุรนด้วยไฟทุกข์ ความสุขนั้นคงไม่มีเหลือ บุญ-บาป ก็เช่นกัน คุณแทนคุณแทนไท.. ใช่ค่ะ ช่วยผ่อนคลายความรู้สึก และตัวอักษรที่เราบรรจงถ่ายทอดความรู้สึก มันไม่เคยหลอกใจผู้เขียน แม้ว่าผู้อ่านบางคนอาจจะไม่เข้าใจด้วยระดับแห่งใจไม่เท่ากัน แต่บางคนก็เข้าใจและรู้สึกสะเทือนอารมณ์รับรู้ความเป็นไปในอักษร .. คุณคือคนนั้นค่ะ คุณอัสสุ .. ตัวจริงไม่เศร้าน๊า ขอบคุณค่ะ สำหรับกำลังใจ อัลมิตรายิ้มรับกับสิ่งที่จะตามมา ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม อย่าเพิ่งหมดแรงใจนะคะ แค่คุณมอบกำลังใจให้มา สิ่งนั้นก็ทบย้อนคืนหลายเท่าแล้วค่ะ คุณฟา .. ค่ะ จันทร์ไม่ได้เปลี่ยนแปลง แต่ภาพสะท้อนที่มนุษย์โลกเห็น เปลี่ยนภาพจันทร์ทุกวัน คงเทียบได้กับมุมมอง เมื่อมองต่างมุมเมื่อใด ภาพจันทร์ก็บิดเบี้ยวได้ค่ะ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
13 กรกฎาคม 2549 17:54 น. - comment id 500539
ดวงจันทร์งามสุกใสฉันใด พอข้ามคืนผ่านวันไป ก็เปลี่ยนได้ฉันนั้น สิ่งใดใดก็คงเปลี่ยนไปได้ ไม่ต่างกัน... น้ำตาที่ไหลรินนั้น สักวันคงหยุดลง
13 กรกฎาคม 2549 17:52 น. - comment id 500563
ช่วงนี้มีแต่คนเศร้าๆ นะครับ ไม่รู้อัสสุจะเป็นกำลังใจให้ใครได้ไหม ตัวเองก็ยังเอาตัวไม่รอด กำลังใจจะพี่อัลมิตรา คงเป็นแค่คำกล่าวนะครับ ใจหมดแรงแล้ว
13 กรกฎาคม 2549 17:14 น. - comment id 501316
บทกวีช่วยผ่อนพักความรู้สึกได้จริงๆนะ ผมว่า ยิ่งเวลาสะเทือนอารมณ์เจอบทกวีบางบทถึงกับนิ่งงัน...
12 กรกฎาคม 2549 02:48 น. - comment id 589693
เมื่อน้ำตาหยุดไหลก็ดีใจด้วย
12 กรกฎาคม 2549 05:12 น. - comment id 589705
...
12 กรกฎาคม 2549 09:48 น. - comment id 589720
ตราบที่ยังมีลมหายใจ...บทเรียนแห่งชีวิตยังคงมีให้เรียนรู้และพบพาน...และแก้ไขตลอดเวลา...ขอเพียงแค่อย่าท้อถอย...แล้วทุกสิ่งทุกอย่างก็จะดีขึ้นตามทางที่ควรจะเป็น...
12 กรกฎาคม 2549 10:24 น. - comment id 589731
12 กรกฎาคม 2549 11:01 น. - comment id 589743
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem91024.html กล่อมจันทร์ คืนจันทร์เพ็ญผ่องแผ้ว ............. งามนวล จันทร์สาดแสงรัญจวน .............. จรดหล้า หวานแสงส่องอุ่นอวล ................ เชื่อมจิต กระจ่างจางเจ็บล้า .................... ผ่อนไข้ป่วยหาย จันทร์ฉายแสงหม่นด้วย ............. เมฆบัง หมอกระลอกชิงชัง .................... ปิดต้าน ลมเปลี่ยนหวนทิศพัง ................. แสงแผ่ว ดินมืดกระด้างกร้าน .................. หรี่แล้วโคมฉาย รอหลายอุปสรรคกล้ำ- ................ กรายจาง จันทร์แจ่มกระจ่างทาง .............. ไม่ยั้ง ยังคงส่องแสงวาง ...................... คืนค่ำ โคมผ่องส่องตามตั้ง .................. เคลื่อนคล้อยวิถี จวบหมอกคลี่จบจ้วง .................. บังจันทร์ จวบเมฆละลายพลัน .................. สร่างเศร้า จวบจิตจะจุ่มฝัน ........................ งามเลิศ จวบทุกปัญหาเร้า ...................... คลี่แล้วคลายจันทร์ คืนฝันนั้นผ่องแผ้ว ..................... จันทร์เพ็ญ เงียบสงัดลมพัดเย็น ................... ผ่อนร้อน เมฆคลี่ไม่ตามเข็ญ ................... หมอกสงบ ชีพสว่างตามบทย้อน ...................หยัดย้ำทบทวน เถิดกระบวนโลกเวิ้ง .................. ว่ายวน เหมือนแจ่มจันทร์ที่ทน .............. เจ็บร้าว ในคืนเหน็บหนาวจน .................. จมมืด จันทร์กระจ่างกล้าก้าว ................ แห่งห้วงวิถี.
12 กรกฎาคม 2549 11:29 น. - comment id 589752
แก้วประเสริฐ.
12 กรกฎาคม 2549 12:30 น. - comment id 589773
เห็นจันทร์แจ่มจ้าท่ามฟ้าราตรี ไร้ดาวสดสีที่เคยดาษดื่น ไร้เมฆราคีที่เคยกลบกลืน และไร้เพื่อนยืนยลแสงจันทร์เพ็ญ ว้าติดซะแระ แจมพี่อิมละกัน
12 กรกฎาคม 2549 13:09 น. - comment id 589779
กระทบถ้อยระคายโสตสลดเศร้า น้ำตาพรูหล่นพราวสองพวงแก้ม หยาดฝนหยดรดล้างกลางจันทร์แรม ค่อยเผยแย้มคลายโศกโลกกลับงาม คำใคร ช่างใคร มาฟังเรา
12 กรกฎาคม 2549 19:22 น. - comment id 589827
อย่าท้อ............ขอจง.............ได้ลุกขึ้นสู้ โลกรู้..............ว่าคุณ............ยังคงเข้มแข็ง กำลังใจ...........ยังคง.............มีให้เติมแรง หัวใจแกร่ง......กล้าไว้...........เพื่อใครสักคน แวะมาเติมใจจ่ะอิม..
13 กรกฎาคม 2549 00:47 น. - comment id 589865
:) สวัสดีครับ
13 กรกฎาคม 2549 07:07 น. - comment id 589882
อัลมิตรา เขียน (คำจันทร์) :- จันทร์ช่วยเสกฝนรดจนหมดฟ้า เพื่อชะล้างน้ำตาพาสดใส จวบฝนซาฟ้าสางสว่างอำไพ ความโศกเศร้าจะสูญไปโดยไม่คืน ๚ะ๛ รักผันคืนจันทร์แรม ----------------- ยามค่ำคืนดึ่นดึกนึกครวญใคร่ มิมีใครเป็นเพื่อนเตือนใจฝืน มองเสี้ยวจันทร์วันแรมแกมกล้ำกลืน จิตขมขื่นมีบุหงาบนฟ้าไกล หมายบุหลันปั้นน้ำหยดฉ่ำชื่น รินระรื่นรดลงคงมิได้ เพียงเมียงมองจ้องจันทร์อันวิไล ก็พอให้ใจน้อยค่อยผ่อนคลาย จากนี้ไปไม่นานคืนผ่านพ้น จันทร์เจ้าวนเปลี่ยนแปรและลับหาย ใครคนหนึ่งพึ่งจันทร์อันประกาย คงเดียวดายใจเหงาเข้าโรมรัน จันทราหายกลายกลับระยับแสง ส่องแสดงแสงยวนนวลบุหลัน แต่รักข้าลาจากพรากไกลกัน มิมีวันคืนกลับตราบชีวิน ------------------- บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๑๓ กรกฎาคม ๒๕๔๙
13 กรกฎาคม 2549 11:56 น. - comment id 589982
\" บุญบาปอยู่ที่ใจ \" ทำบุญแล้วสุขใจคือได้บุญ หากปากอ้างทำบุญแต่ในใจร้อนรุ่ม แบบนี้เค้าเรียก \" บาป \" ของับ ขออนุโมทนาในบุญที่ทุกท่านทำไปด้วยบริสุทธิ์ใจ ของับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
