ฉันบรรเลง ยอดคีตา มหามนุษย์ ผู้กำเนิด ไม่สิ้นสุด ทุกความเขลา ทั้งรักหลง บาปละโมภ โกรธมัวเมา กอร์ปเป็น''เรา'' ที่เกิดมา จากรากชน นายของฉัน คือยอดครู ผู้กำกับ ฉันร่วมรับ เป็นดารา ทุกแห่งหน ฉันร่ำร้อง เสแสร้ง แฝงเล่ห์กล ฉันด้านทน - ขี้อาย นายบัญชา ออกบทรัก ฉันนั้น ก็ทำคล่อง ปั้นหน้าทอง ฉันก็เล่น เด่นมุสา หรือบัณฑิต เพียงสวาท ขาดปัญญา ให้ได้มา ซึ่งสิ่งหวัง ประทังนาย คือหน้าที่ แห่งฉัน มั่นคงสิทธิ์ ที่นิมิต จิตอารมณ์ คมเฉิดฉาย ไร้เพศพันธุ์ ให้ริ ตำหนิกาย ความจริงตาย อยู่เบื้องหลัง ดั่งกลีชน ยิ่งนานวัน พลพรรค แห่งหน้ากาก ล้วนเพิ่มมาก สารพัด จัดฉ้อฉล ปล่อยภาพลวง ให้เป็นกิจ พินิจยล ขังตัวตน แห่งนาย ใต้ยิ้มทอง โอ้บทเพลง แห่งกำเนิด เทิดมนุษย์ จักบรรเลง ไม่สิ้นสุด ทั้งยุคผอง จะยิ้มโศก โกรธา น้ำตานอง ทิ้งครรลอง แห่งตนนั้น ให้ฉันกิน
WhiteWizard 4 ก.ค. 2549 15:32 น. - ID 90867 
897
1
0
4 กรกฎาคม 2549 17:59 น. - comment id 588552
...................
5 กรกฎาคม 2549 18:23 น. - comment id 588801
แวะมาเยี่ยมครับ
แก้วประเสริฐ.
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
