ในค่ำคืนยืนเหม่อเผลอร่ำไห้.. คิดถึงใครคนนั้น..ที่ฝันเห็น.. คำกระซิบแผ่วเบา..ที่เขาเป็น สัมผัสเร้นมิเลือน..คอยเตือนตน.. กลางแสงจันทร์นั่งชิด..อยู่ติดเขา เป็นเพียงเงาพร่างพราย..ในสายฝน จิตนาการถูกปลุก..เลยซุกซน.. จะดั้นด้นค้นฝัน...คืนวันเพ็ญ .. สัมผัสแผ่วแว่วเสียงเขาเคียงใกล้ โลกสดใสแสนสบายคล้ายคล้ายเห็น.. คำที่เอ่ยจากใจ..เหมือนใกล้เรน.. ยิ้มทะเล้นทุกครั้งหวังเป็นจริง.. .................................... (((((((..เหมือนเป็นสัมผัสที่...ทดแทนอ้อมกอด ... แทนอ้อนแขน ...ของเธอที่ห่างไกลลลลล... )))))))))))))))))). ........ เก๊าะแค่เรนเขียน .. เพราะชอบเพลง.. สัมผัสของบัวชมพู.. แนะนำเรนด้วยนะคะ.. ...................................
2 กรกฎาคม 2549 10:04 น. - comment id 587913
อรุณสวัสดิ์จ้าน้องเรน พี่รุ้งสัมผัสถึงความสดใสของตัวน้องเรนมากๆ มีความสุขกับวันพักผ่อนนะจ๊ะ
2 กรกฎาคม 2549 10:55 น. - comment id 587927
..เรนขอบคุณพี่รุ้ง..นะคะ..
2 กรกฎาคม 2549 13:05 น. - comment id 587952
2 กรกฎาคม 2549 16:51 น. - comment id 587981
เรนจ๋า สัมผัส คำง่ายๆสั้นๆแต่ให้ความรู้สึกมากมาย ในคำนี้ สัมผัส กับความรู้สึกดีๆที่มีให้กัน สัมผัสกับความรู้สึกที่มีความห่วงใย ถ้าเราจับความรู้สึกตรงนี้ได้เราจะรับรู้ได้เลยว่าเราไม่ได้อยู่คนเดียวโดดเดี่ยวเรายังมีใครอีกคนที่ส่งความห่วงใยมาให้ได้รับรู้ได้มีพลังต่อสู้กับความโหดร้ายของสังคม ถึงมิได้ใกล้ชิดในสัมผัสนั้นจริงๆคงเป็นสัมผัสที่หล่อเลี้ยงจิตใจมั้ง แหะ แหะแหะ บัวจะบ้าไปแล้วนะนี่เพ้อไปเลื่อย แต่บัวก็ยังสัมผัสเรนได้อยู่ดีนั้นแหละถึงจะเรนจะหายไปว่าม๊ะ
2 กรกฎาคม 2549 17:34 น. - comment id 587987
ในค่ำคืนเห็นเธอเผลอร้องไห้ มองเห็นใครเคียงคู่อยู่ในฝัน คอยรับรู้สิ่งดีดีมีให้กัน สัมผัสนั่นชี้ชัดสัมผัสใจ แวะมาแซวครับ
2 กรกฎาคม 2549 20:31 น. - comment id 588021
... บรรยากาศดีจังเลยนะครับ ขาดแต่ว่าไม่มีเขาคนนั้นอยู่จริงเท่านั้นเอง เสียดาย... ...
2 กรกฎาคม 2549 21:00 น. - comment id 588028
พี่เหมี่ยวคะ.. เรนขอบคุณนะคะ.... บัวคะ..อิอิอิ.... เรนชอบที่บัวคุยกะเรนจริงๆนะคะ.. เหมือนเรนมีเพื่อน..ที่คุยกันได้.. บางทีเรนก็ไม่เข้าใจตัวเรนเอง.. เรนคุยไม่เก่ง.. ชอบที่จะฟังมากกว่า.. เพื่อนๆเค้าก็เล้ยยเบื่อเรน.. มามี้ชอบว่าเพื่อนเรนเหมือนนกกระจอกแตกรัง..อิอิอิ .... แต่เรนไม่ใช่นะคะ.. มี้บอกคบกับได้งัยไม่รู้ดิ.. เรนอยากคุยกับบัวเยอะๆจัง .. ที่นี่มากมายด้วยความอบอุ่นที่เรนสัมผัสได้.. เรนจะไม่หายไป..นะคะ .. หากวันใดที่เรน..เหนื่อยและท้อ.. ก็จะขอระบายสีขี่เมฆใส.. เขียนบอกสื่อนัย.. ว่าหัวใจใสหวาน....ต้องการอะไร.... เรนขอบคุณบัวนะคะ.. พี่เรฯคะ.. เรนสัมผัสสิ่งเร้นลับอันนั้นได้จริงๆนะคะ.. สัมผัสที่พี่ชายห่วงเรน.. พี่ชายเป็นสิ่งที่มีค่า..ที่สุดของเรน.. .. เรนขอบคุณบทกวีที่ให้เรนนะคะ.... พี่ปักฯคะ.. อิอิอิ .. มีดิคะ..มีจริง.. ใครคนนั้น..สัมผัสเรนด้วยหัวใจ..ด้วยความรู้สึกที่ดี.. เรนขอบคุณ..พี่ปักฯนะคะ.... ...
2 กรกฎาคม 2549 21:50 น. - comment id 588053
พระท่านสอน อายะตนะที่เป็นบ่อเกิดของอารมณ์ ตา ได้เห็นแล้วเกิดอารมณ์ หู ได้ยินแล้วเกิดอารมณ์ จมูก ได้กลิ่นแล้วเกิดอารมณ์ ลิ้น ได้ลิ้มรสแล้วเกิดอารมณ์ กาย ได้สัมผ้สแล้วเกิดอารมณ์ จิต ได้คิดถึงแล้วเกิดอารมณ์ จิดควบคุมยากที่สุด ถ้าน้องเรนควบคุมได้ก็จะไม่มีกลอนนี้เกิดขึ้น อิอิลองควบคุมจิตให้แน่วแน่ คิดถึงพี่ฤกษ์ คนเดียว ดูทีรึ จะเป็นยังไง อิอิ
4 กรกฎาคม 2549 02:26 น. - comment id 588326
สัมผัสแผ่วแว่วเสียงเขาเคียงใกล้ โลกสดใสแสนสบายคล้ายคล้ายเห็น.. คำที่เอ่ยจากใจ..เหมือนใกล้เรน.. ยิ้มทะเล้นทุกครั้งหวังเป็นจริง.. .................................... rain.. *********************************** สัมผัสแผ่วลมพลิ้วให้สัมผัส สิ่งหนึ่งยังแจ่มชัดกว่าทุกสิ่ง จริงทีเดียวสิ่งที่เห็นเหมือนเป็นจริง ใจประหวัดใจประวิงอีกแล้วใจ แจมค้าบ
4 กรกฎาคม 2549 08:46 น. - comment id 588414
ยิ้มทะเล้นด้วยคนนะคะสาวน้อย