จะมีกี่ใครในโลกนี้ ยินดีขื่นขมตรมหม่นหมอง ซาบซึ้งหนึ่งถ้อยของร้อยกรอง สอดคล้องความช้ำกระหน่ำใจ ยอมให้สายฝนหล่นกลางจิต ใช้สิทธิ์ยึดมั่นความฝันใฝ่ แน่นรักหลักมั่นมิหวั่นใด อ่อนไหวลำพังเพียงหวังมี ปรารถนากล่อมอารมณ์ตรมรู้สึก ผลึกแก้วกานท์สานศักดิ์ศรี เพื่อหลอมละลายความหมายพลี หลั่งลงเป็นคำกวี สุดที่รัก เดินทางหว่างห้วงดวงใจหวั่น เคลิ้มฝันเพ้อฟุ้งมุ่งตั้งหลัก หากล้ากี่คราก็กล้าพัก ตระหนักภารกิจชีวิตนี้ เชื่อมั่นสัจจะประสบการณ์ กรองงานตามเห็นเป็นสักขี ร่ำรักสุด โศกแสน แค้นทวี แทนที่การทำลายล้าง ... เส้นทางใคร ขอจรดปลายปากกามาบันทึก ถ้อยนึกอารมณ์ผสมฝันใฝ่ แม้มิเป็นเช่นกวีเกรียงไกร แค่จริงใจ กับงาน ... เท่านั้นพอ ยินดีกลืนกินน้ำตานอง จะไม่เรียกร้องร่ำปองขอ ทะนงในศักดิ์ที่ถักทอ อดทนรอเสพความหมาย ... ในถ้อยคำ จะมีสักกี่คนบนโลกนี้ ยินดีเรียนรู้อารมณ์ร่ำ ระบายถ่ายทอดถ้อยลำนำ แทนที่การกระทำ ... ก่อกรรมร้าย.
29 มิถุนายน 2549 14:27 น. - comment id 587237
จะมีสักกี่คนบนโลกนี้ ยินดีเรียนรู้อารมณ์ร่ำ ระบายถ่ายทอดถ้อยลำนำ แทนที่การกระทำ ... เพื่อมุ่งร้าย. แดดเช้า **************************** คงมีสักคนบนโลกนี้ สานถ้อยร้อยกวีสื่อความหมาย ถ่ายทอดเพียงฝันพรรณราย มุ่งร้าย ทำลาย ไม่มี เป็นเพียงนักสานอักษร ต่อกาพย์ กวี กลอน น้องพี่ ไม่ล่วงเกินการณ์ พอดี รักษ์บทกวีบรรณดล แจมคับ *บรรณดล = โลกหนังสือ, แผ่นดินหรือพื้นที่ทางวรรณกรรม
29 มิถุนายน 2549 14:37 น. - comment id 587240
เป็นกลอนที่เกี่ยวกับบทกวี แต่ไฉนอ่านแล้วนี่จึงได้เศร้า แง้วว ...... จริงๆค่ะ บทกลอนไม่เคยทำร้ายใคร มีแต่ทำให้จิตใจมีสันติสุข ขอให้พี่รุ่งเขียนบทกลอนมาให้อ่านกันไปตราบนานเท่านานค่ะ ^^
29 มิถุนายน 2549 15:59 น. - comment id 587261
จะมีสักกีคนบนโลกนี้ ยินดีพลีคิดจิตมั่นหมาย ถ่ายทอดถ้อยสุนทรสบ่รู้คลาย ไม่แหน่งหน่ายหายจากวรรณกรรม อิอิ ...ไปกันได้ไหมเนี้ย
29 มิถุนายน 2549 16:04 น. - comment id 587262
คิดว่ามีหลายคนอยู่น่ะ
30 มิถุนายน 2549 13:50 น. - comment id 587492
คริ คริ ... \" ระบายถ่ายทอดถ้อยลำนำ \" เหยอ นึกว่า \" ระบายถ่ายท้องเป็นกอบกำ \" อยากหัวเด้....
30 มิถุนายน 2549 14:24 น. - comment id 587510
สวัสดีค่ะ ... น้องนิก คงมีสักคนบนโลกนี้ สานถ้อยร้อยกวีสื่อความหมาย ถ่ายทอดเพียงฝันพรรณราย มุ่งร้าย ทำลาย ไม่มี เป็นเพียงนักสานอักษร ต่อกาพย์ กวี กลอน น้องพี่ ไม่ล่วงเกินการณ์ พอดี รักษ์บทกวีบรรณดล nig... ......................... คงมีหลายคนบนโลกนี้ เสพรสถ้อยกวีคลายหมองหม่น เพื่อสุนทรียภาพอาบกมล บันดาลดลความสวยงามท่ามกลางภัย เป็นเพียงนักสานอักษร หลงรักกาพย์กลอนพิสมัย ขออุทิศชีวิตอย่างจริงใจ รักษาไว้ภาษาอักษรากานท์. น้องขวัญ เศร้าขนาดนั้นเลยเหรอ ... ถ้าเศร้าไม่เป็นก็ถ่ายทอดบทกวีที่สะเทือนอารมณ์ได้ยากนะ ว่าไหม? พี่ไรไก่ คนสมัยก่อนสร้างสรรค์งานเขียนจากแรงบันดาลใจ ศรัทธา และความรัก คนสมัยนี้ เน้นการตลาด การประชาสัมพันธ์ และการขาย แต่กี่ยุคกี่สมัย เชื่อว่ายังมีผู้ที่ถ่ายทอดบทกวีจากหัวใจ ค่ะ พี่กุ้ง อย่างน้อยก็หลายคนตรงนี้ไงคะ พี่มอมแมม น่าน ... มุกหากินเลยนะนั่น ยาระบายถ่ายทอด ยังไม่หายขำ เดี๋ยเถอะ ... มาทำเป็นซ้ำเติม เชอะ ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ : )