ข้าเป็นเพียงเศษดาวที่ไร้ค่า มิอาจเทียบจันทราบนฟ้ากว้าง เหมือนเศษหิน หล่นเกลื่อน บนรายทาง มิอาจอ้างอวดโอ่โก้เหมือนใคร เพียงแต่ข้าโคจรตามวิถี มิได้มีเส้นทางอันยิ่งใหญ่ เป็นเศษดาวด้อยค่ากว่าที่ใคร จะสนใจ มองหา ตัวข้าเลย แต่ข้าขอสาบานด้วยหาญกล้า เป็นสัญญาจากใจใคร่เอื้อนเอ่ย ข้าจะไม่ก้มหัวเหมือนอย่างเคย ข้าจะเงยหน้าสู้ทุกหมู่มาร แม้จะดับมืดมนจนสิ้นแสง ไร้เรี่ยวแรงต่อสู้ประหัตประหาร ถึงจะกลายเป็นแค่เพียงตำนาน ที่ลูกหลานไม่ภูมิใจในเศษดาว แต่ข้ายังภูมิใจในตัวข้า ที่หาญกล้าเข้าชนบนห้วงหาว เพื่อหลายดวงส่องแสงสุกสกาว ยามเมื่อคราวสิ้นแสงแห่งตะวัน
7 มิถุนายน 2549 08:51 น. - comment id 582149
เชื่อมั่นกล้าแกร่งดุดันดั่งอุกาบาตเน๊อะ แก้วประเสริฐ.
6 มิถุนายน 2549 13:05 น. - comment id 582181
อย่าเครียดมากนักครูอ้อย...กาแฟสักถ้วยไหม??...
6 มิถุนายน 2549 13:09 น. - comment id 582182
ใช่ ครับ คนเครียด งานเร็ง มะเร็งอารมณ์ ถ้ายิ่งเหนื่อยใจด้วยแล้ว อยากจะบ้า ตาย เลย หน้าฝน ไฉนจึงร้อนรน เหมือนจะทนไม่ได้ ละเนี่ย
6 มิถุนายน 2549 14:36 น. - comment id 582195
สิ่งเล็กน้อยหาด้อยค่าไม่ รู้จักใช้ประโยชน์ค่ามากเหลือ พร้อมจักให้คุณค่ามาจุนเจือ คนเราเมือเห็นค่ายามจากไกล. ทำงานให้มีความสุขนะคะ อย่าเครียดกับงานเลยค่ะ สบายๆๆ
7 มิถุนายน 2549 10:03 น. - comment id 582208
ไม่เอาน่า...อย่าคิดมาก..เกิดมาแล้วต้องสู้ดิ ลูกท้อเอาไว้หม่ำ เคี้ยวง่ำๆให้หมดผล เกิดแรงบันดาลดล เพื่อผจญฝ่าหนทาง.. น่ะน่ะ
6 มิถุนายน 2549 15:50 น. - comment id 582222
ถึงเราจะเป็นเศษดาวแต่ว่าเศษดาวส่วนนี้ยังมีแสงที่ประกายแวววาวสวยงามอยู่เสมอนะค่ะ แสงดาวแม้จะมีแสงไม่สว่างมากแต่มีค่าและความหมายที่สุดค่ะ
6 มิถุนายน 2549 16:17 น. - comment id 582225
เพราะมากๆค่ะ
6 มิถุนายน 2549 16:24 น. - comment id 582226
อ้อยสู้ๆๆ อ้อยสู้ตาย อ้อยไว้ลาย สู้ตายอ้อยๆ มีเวลาก็เข้าป่าดูดาวนะ จะได้จิตใจแจ่มใส
6 มิถุนายน 2549 16:33 น. - comment id 582229
ข้าจะยื้อยุดไว้ซึ่งความคิด ไม่รู้ถูกหรือผิดแต่ไม่สน ข้าจะมีจุดยืนของตัวตน เพื่อวันหนึ่งจะหลุดพ้นซึ่งความทุกข์ ข้าจะคงมั่นไว้ซึ่งตัวข้า ถึงแม้ใครจะว่าบ้าข้าก็สุข แม้นหกล้มซมซานข้าจะลุก หัวเราะทั้งที่ล้มคลุกเปื้อนโคลนดิน ข้าจะยังยึดไว้ซึ่งอัตตา ความเป็นตัวของข้าดังแผ่นหิน แกร่งกล้าสามารถอาจทมิฬ แม้ได้ยินใครว่าข้าดื้อดึง ข้าจะคงมั่นไว้ซึ่งตัวข้า มิสนคำนินทาที่มาถึง ไม่ยินคำทักท้วงที่รัดรึง มิคำนึงถึงใครที่ไหนเลย .. .. เพิ่งเขียนไว้ไม่นาน .. ขอเอามาแจมนะร้อยฝัน .. .. ลูกมะพร้าวหล่นใส่หัว .. คิดอะไรมะออก ..
6 มิถุนายน 2549 19:12 น. - comment id 582260
ดีจ้า ถึงเราจะเป็นเศษดาวแต่เราก็ยังมีแสงสว่างที่สวยงามนะจ๊ะ
7 มิถุนายน 2549 11:00 น. - comment id 582327
มาอ่านครับ
7 มิถุนายน 2549 00:12 น. - comment id 582329
ข้าเป็นเพียงเศษดินดูสิ้นค่า ไม่อาจมาเทียบดาวทุกคราวเห็น แถมต่ำต้อยน้อยค่ากว่าควรเป็น จึงขอเน้นหลีกหลบไม่พบเจอ เอาใจช่วยอยู่เสมอนะ ขอให้สำเร็จและสมหวังในสิ่งที่ปรารถนาด้วย
7 มิถุนายน 2549 07:42 น. - comment id 582347
สวัสดีค่ะ คุณร้อยฝัน... เป็นกำลังใจให้นะค่ะ คุณอ้อย... รักษาสุขภาพนะค่ะ คิดถึง...
7 มิถุนายน 2549 16:55 น. - comment id 582474
เศษดาวที่มีความสุกใสในตัวเอง น่าภูมิใจค่ะ
7 มิถุนายน 2549 20:32 น. - comment id 582519
ลูกท้อกินได้ ท้อใจกิน บ่ได้ เด้อ มีดวงดาวดาษดื่นเป็นหมื่นแสน ทั่วผืนแผ่นฟากฟ้าเวหาหน ระยิบระยับวับวาวคราวมืดมน บ้างร่วงหล่นลงผืนพสุธา ไม่เหลือแสงวาววับประดับแล้ว ไม่เหลือแววใดใดให้โหยหา เหลือเพียงแค่เศษตะกอนก้อนศิลา เพียงคุณค่ากลับคืนสู่ผืนดิน
8 มิถุนายน 2549 13:02 น. - comment id 582676
ขอบคุณค่ะ คุณบินเดี่ยว ห้ามไม่ให้เครียดคงยากค่ะ แต่ก็ยังพอไหวค่ะ ขอบคุณค่ะ อัสสุ มะเร็งอารมณ์เนี่ย ไม่เกิดดีที่สุดนะคะ คุณว่าจริงไหม ขอบคุณค่ะ ไรไก่ แม้เป็นแค่เศษดาว แต่ก็มีค่าในตัวเอง ขอบคุณค่ะโพลารีส ที่เห็นคุณค่าในเศษดาว ตอนนี้ไม่มีเวลาเลยไอซ์ น่านะ คงไปนอนดูดาวในราวป่าสักวัน อ้าว กีกี้ มะพร้าวหล่นใส่หัวหรอกเหรอ แหมนึกว่าอุกาบาตหล่นใส่ซะอีกนะเนี่ย อิอิ อิจฉา ตาร้อน ขอบคุณอีกครั้งค่ะ โพลารีส ขอบคุณค่ะน้ำหวาน ไม่ว่าเศษดิน หรือ เศษดาว ต่างก็มีคุณค่าในตัวเองเช่นเดียวกัน นะ ขอบคุณมาก ตูน ตูน ขอบคุณค่ะแมงจินูน สุขภาพเต็มร้อยค่ะ แต่ สุขภาพจิตชักเหลือไม่ถึงแปดสิบแล้วค่ะ ขอบคุณค่ะลุงแก้ว อยากจะทำได้อย่างงั้นค่ะ แต่บางทีก็ไม่ไหว ขอบคุณค่ะ แค่แวะมาอ่านก็มีกำลังใจแล้ว จ้าน้องช้าง ถึงแม้เป็นแค่เศษดาว ก็พราวพร่างได้ใช่ไหม ลูกท้อไม่เคยกิน แต่ท้อใจเนี่ยบ่อยไปค่ะ ท่านเรไร