เหงาใจ...ไกลบ้าน

จากมาไกลเพื่อไขว่คว้าหาปลายฝัน
มุ่งรางวัลการศึกษาท้าลมหนาว
ต้องจากบ้านจากถิ่นสู่ดินดาว
กลับรวดร้าวเหงาเกินเหงาหรือเข้าใจ
พยายามข่มตนบนความคิด
อย่ายึดติดสิ่งเดิมเพิ่มสิ่งใหม่
หมายปรับตนเป็นอดทนผจญภัย
ต่อสู้ไปเพื่อสร้างสรรค์ฝันเป็นจริง
ขอเพียงหนึ่งกำลังใจไม่เหินห่าง
จะก้าวย่างสู้ไม่ถอยคอยบางสิ่ง
คือความรู้ความคิดใหม่ได้พักพิง
เอาไว้ผิงยามหนาวกายคลายทุกข์ทน
ถึงว่าเหงาอ้างว้างใจใครไม่รู้
ยืนหยัดอยู่สักวันจะประสบผล
บินสู่ดาวแม้ไกลบ้านสานค่าตน
พร้อมยินยลความสำเร็จเกร็ดฟากฟ้า

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

ลูกกวาดสีฟ้า 4 มิ.ย. 2549 12:23 น. - ID 89905

13888

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/89905 ที่มา: เขียนที่หอพักนิสิตหญิง จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย , ลูกกวาดสีฟ้า

comments powered by Disqus

....ส้มค่ะ...

4 มิถุนายน 2549 13:03 น. - comment id 581797

เป็นธรรมดา..ที่เหงา...เมื่อไกลบ้าน
         ไปเพื่องาน.....สรรค์สร้าง..ทางศึกษา
         อีกไม่นาน......ก็สำเร็จ......จะกลับมา
         ให้นึกว่า........ทำเพื่อฝัน...สู่ความจริง
...เป็นกำลังใจให้ค่ะ...แค่ ๔ปีเอง...เพื่อความจริงในอนาคตค่ะ....สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆค่ะ...

japan

4 มิถุนายน 2549 14:41 น. - comment id 581804

ไกลบ้านไม่เหงาใจเท่าต้องอยุ่ลำพังเมื่อไม่มีใครจะคิดถึงบ้าน

rain..

4 มิถุนายน 2549 15:32 น. - comment id 581813

อยู่ใกล้ก็เหมือนไกล..
ความรู้สึกมัยเป็นแบบนั้น..
  รับรู้และ..ผูกพัน..
คิดถึงกันก็เหงาใจ..
    
   สายฝนหล่นตรงนี้..
สื่อสิ่งดีย้ำเฝ้าเตือน..
   รักผูกพันอย่าลบเลือน..
เธอเป็นเพื่อน..ที่ฉันคอย..

  เหงาเหงาที่ห่างไกล..
ปรับตัวปรับใจ..หน้าระห้อย..
อยากให้เค้ามาบ่อยบ่อย..
 จะไม่ใจลอย..หรือน้อยใจ..

      ...
  เรนแวะมาเป็นกำลังใจ.. ให้คุณนะคะ..
ความเหงาเรนเรียนรู้ที่จะอยู่กับมัน..
   อ่านหนังสือ..ให้มากๆ..
โทรคุยบ่อยๆ..
     อย่ากลัว..ที่จะบอก..ว่าเราเหงาและคิดถึง....

ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)

4 มิถุนายน 2549 17:11 น. - comment id 581834

กลอนเพราะนะ แวะมาช่วยปลอบ อย่าเหงานักยิ้มซะบ้าง อิอิ

ลูกกวาดสีฟ้า

4 มิถุนายน 2549 19:14 น. - comment id 581850

ขอบคุณมากๆค่ะ สำหรับกำลังใจ
จะตั้งใจเรียนมากๆๆเลย  แล้วเจอกานนะคะ

.....คิดถึงทุกคนที่นี่ มากมาย....เหมือนเดิม


อย่าทิ้งกันนะคะ

กวิน

4 มิถุนายน 2549 19:54 น. - comment id 581857

ลูก- รักพลัดจากอก น้ำตาตก ด้วยห่วงหา
กวาด- เก็บเจ็บอุรา และหวังว่า จะกลับคืน 
สี- สันแห่งชีวิต เหงาเพียงนิด มิสุดฝืน
ฟ้า- แจ้งแรงกับคืน เจ้าจักยืน อย่างมั่นคง

เป็นกำลังใจ ให้คุณลูกกวาดสีฟ้า

บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก

5 มิถุนายน 2549 03:29 น. - comment id 581894

ลูกกวาดสีฟ้า  เขียน (เหงาใจ...ไกลบ้าน) :-

ถึงว่าเหงาอ้างว้างใจใครไม่รู้
ยืนหยัดอยู่สักวันจะประสบผล
บินสู่ดาวแม้ไกลบ้านสานค่าตน
พร้อมยินยลความสำเร็จเกร็ดฟากฟ้า ฯ


กำลังใจ...ไกลบ้าน
----------------------

จำใจจากพรากบ้านเรือนชานเก่า
ที่เคยเนาเยาว์วัยได้เดียงสา
เติบโตขึ้นทุกวันดั้นด้นมา
เพื่อศึกษาเพิ่มเติมต่างเสริมแรง

โลกกว้างใหญ่ไพศาลตระการนัก
ต้องฟูมฟักฝึกไว้ให้กล้าแกร่ง
มิเช่นนั้นต้านมิไหวใจลงแลง
อาจร่องแร่งโรยลาล้าเจียนตาย

ถ้ามิออกจากบ้านเรือนชานเก่า
มิอาจเอาประสบการณ์ด้านหลากหลาย
จำใจออกบอกตนปนระบาย
เพื่อขวนขวายสิ่งใหม่ให้ชีวิน

อยู่กับที่ที่เห็นเป็นมาก่อน
ภาพสะท้อนให้เห็นเช่นสูญสิ้น
ที่ทำนาป่าเก่าเขาโกงกิน
จึงต้องดิ้นรนสู้เพื่ออยู่ยั้ง

สู้เถิดนะคนไกลอย่าได้หวั่น
หนึ่งตัวฉันมิเป็นเช่นใจหวัง
เฝ้าฝึกฝนทนสู้อยู่ลำพัง
เสริมกำลังกายใจให้เราเอง

มิมีใครฉกาจฉลาดเยี่ยม
หรือเต็มเปี่ยมแต่เกิดเลิศล้ำเก่ง
ต้องขวนขวายอวยชัยใจบรรเลง
เป็นบทเพลงกล่อมจิตคิดสร้างตน

----------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๔  มิถุนายน  ๒๕๔๙

\"สู้ ๆ ๆ\"  ต่อนะคนดี  วันนี้อาจยังมองไม่เห็นผล  แต่สักวันจะได้ยลผลที่เราเฝ้ารอนั้น

MomMamSan

5 มิถุนายน 2549 11:01 น. - comment id 581958


          ณ ที่นี่มีความฝันแบ่งปันให้
          ฝันด้วยใจใสพิสุทธิ์เสน่หา
          อยากชักชวนให้ใครใครตามฝันมา
          ร่วมกันปั้นฝันนานาให้เป็นจริง


แวะเข้ามาเป็นกะลังใจให้งับ ทางข้างหน้ายังอีกยาวไกลน้า ทำความคุ้นเคยกะความเหงาไว้บ้าง วันข้างหน้ายังต้องเผชิญกับสิ่งที่อาจจะหนักหนากว่าความเหงาเสียอีกงับ