::คลื่น..เขื่อง::

ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์


      ครืนคลื่นครืนคลั่งเค้น..........ทรวงเขลา
      เคลื่อนขู่ดุจดูเบา............เพื่อนพ้อง
      โครมโครมข่มลำเนา.....แนวถิ่น  เนืองแล
      ยินอยู่ดาลพี่ร้อง....ว่าคล้ายคะเนงแหนง
       ครืนแรงคำช่างคล้าย............นำขม
       ยินยิ่งระทมตรม.............เหนี่ยวไข้
       กระตุกต่อมอารมณ์......พาขื่น   
       ชนหมื่นยินหม่นไห้....ห่อนเอื้ออันหา
                    
      ฯ
      				
comments powered by Disqus
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    4 มิถุนายน 2549 06:15 น. - comment id 581744

    ผมคิดว่าตัวเองเป็นคนที่มีความรู้สึกไว
    พอสมควรในการรับรู้คลื่นเขื่องของคน
    เมื่อคืนผมรับรู้มันเต็ม ๆ 
    
    ทำให้รู้สึกง่วงงุนขึ้นมาอย่างรุนแรง
    
    
    บางทีอาจเป็นเพราะสังคมนี้เต็มไปด้วยคลื่นเขื่อง  ไล่ตั้งแต่ผู้นำชั้นสูงในสังคมลงมา   ที่มองประชาชนต่ำต้อยเต็มที
    และแม้แต่คนรอบข้างก็มองกันด้วยสายตาเหยียดเย้ย  หยามหยัน แบบนี้
    
    จึงยิ่งทำให้
    
    ผมรู้สึก 
    .. บอกไม่ถูก
    
    
    แต่รู้ว่า..
    
    
    ผมรังเกียจคลื่นแบบนี้เต็มประดา
  • MomMamSan

    5 มิถุนายน 2549 10:53 น. - comment id 581956

    ปล่งซ้าพี ปล่งยางเดี่ยว ยาสิคึดหลายเดี่ยวสิบอซำบายเด้อ .... 11.gif
  • โย่ง

    5 มิถุนายน 2549 13:53 น. - comment id 581983

    บรรลุ เพื่อนรัก พึ่งเข้ามาอ่านดู  เขียนดีมาก เรามันอย่างหนา ในภาษาไทย  แปลไม่ออกว่ะ
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    5 มิถุนายน 2549 18:47 น. - comment id 582040

    สวัสดีครับมอมแมม
    ขอบคุณหลายๆครับ
    
    -----------
    
    โย่งเพื่อรัก
    ดีใจมากที่เข้ามาทักทาย
    
    ข้อยกำลังหัดเขียนโคลงเด้อ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน