ครืนคลื่นครืนคลั่งเค้น..........ทรวงเขลา เคลื่อนขู่ดุจดูเบา............เพื่อนพ้อง โครมโครมข่มลำเนา.....แนวถิ่น เนืองแล ยินอยู่ดาลพี่ร้อง....ว่าคล้ายคะเนงแหนง ครืนแรงคำช่างคล้าย............นำขม ยินยิ่งระทมตรม.............เหนี่ยวไข้ กระตุกต่อมอารมณ์......พาขื่น ชนหมื่นยินหม่นไห้....ห่อนเอื้ออันหา ฯ
4 มิถุนายน 2549 06:15 น. - comment id 581744
ผมคิดว่าตัวเองเป็นคนที่มีความรู้สึกไว พอสมควรในการรับรู้คลื่นเขื่องของคน เมื่อคืนผมรับรู้มันเต็ม ๆ ทำให้รู้สึกง่วงงุนขึ้นมาอย่างรุนแรง บางทีอาจเป็นเพราะสังคมนี้เต็มไปด้วยคลื่นเขื่อง ไล่ตั้งแต่ผู้นำชั้นสูงในสังคมลงมา ที่มองประชาชนต่ำต้อยเต็มที และแม้แต่คนรอบข้างก็มองกันด้วยสายตาเหยียดเย้ย หยามหยัน แบบนี้ จึงยิ่งทำให้ ผมรู้สึก .. บอกไม่ถูก แต่รู้ว่า.. ผมรังเกียจคลื่นแบบนี้เต็มประดา
5 มิถุนายน 2549 10:53 น. - comment id 581956
ปล่งซ้าพี ปล่งยางเดี่ยว ยาสิคึดหลายเดี่ยวสิบอซำบายเด้อ ....
5 มิถุนายน 2549 13:53 น. - comment id 581983
บรรลุ เพื่อนรัก พึ่งเข้ามาอ่านดู เขียนดีมาก เรามันอย่างหนา ในภาษาไทย แปลไม่ออกว่ะ
5 มิถุนายน 2549 18:47 น. - comment id 582040
สวัสดีครับมอมแมม ขอบคุณหลายๆครับ ----------- โย่งเพื่อรัก ดีใจมากที่เข้ามาทักทาย ข้อยกำลังหัดเขียนโคลงเด้อ