..๏ อีกคนช่างตามต่อมาล้อพจน์ อีกคนหน้าสลดอ้างงดเขียน แต่ละฝ่ายงอนเง้าเราวิงเวียน จะปรับเปลี่ยนหัวใจทำไงดี เห็นคำร้องวางไว้ในกระทู้ ติดตามดูเหตุการณ์ขานเสียดสี ทั้งจำเลยทั้งโจทก์โอดครวญมี มิตรไมตรีเคยให้อยู่ไหนกัน บ้านกลอนไทยใคร่เขียนก็เขียนเถิด อย่าบังเกิดความรังเกียจคิดเดียดฉันท์ แม้นหนักนิดเบาหน่อยคอยแบ่งปัน ร่วมสร้างสรรค์วรรณกวีเป็นศรีเมือง เป็นธรรมดาของกลมนตร์อักษร ที่บางตอนทับถมสร้างปมเขื่อง หากสะสมเก็บไว้จนใจเคือง จิตเปล่าเปลืองด้วยเหตุนี้ดีหรือไร โปรดกลับมาปรองดองดั่งน้องพี่ มิตรภาพตราบฟ้านี้เรามีให้ ทุกถ้อยคำเราฝากออกจากใจ เริ่มต้นใหม่เถิดหนอเลิกพ้อกัน ๚ะ๛
อัลมิตรา 1 มิ.ย. 2549 09:19 น. - ID 89825 
1240
3
0
1 มิถุนายน 2549 09:26 น. - comment id 581144
เรื่องนี้บางคนอาจมองว่าเป็นเรื่องขบขัน เป็นเรื่องที่เกิดจากเรื่องไม่เป็นเรื่อง แต่บางคนอาจจะซีเรียสและรู้สึกอึดอัดเป็นอันมาก ทุกอย่างมันชวนงุ่นง่านแท้ ไม่เป็นที่ตัวเอง ใครล่ะจะรู้ใจดีที่สุด .. คำตอบนี้คงพอจะเป็นแนวได้ว่า ทำไมแต่ละคนคิดไม่เหมือนกัน การเขียนกลอนต่อล้อต่อคำนั้น .. ถ้าไม่รู้ใจกันระดับหนึ่ง ก็อาจจะเข้าข่ายหยอกกันแรงเกินไป แต่ถ้าสนิทสนมรู้ใจกันแล้ว .. บางทีรสชาติที่เกิดจากการเสพย์กลอนอย่างนี้ ก็พลอยทำให้ผู้คนรอบข้างสนุกสนานด้วย หลายครั้งที่คุณฤกษ์ คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ ที่เขียนหยอกอัลมิตรา อัลมิตราพลอยสนุกด้วย แล้วแต่บรรยากาศของสภาพโดยรอบในตอนนั้นจะเป็นอย่างไร และก็แล้วแต่เวลาจะเอื้ออำนวยด้วย มีบ้างนะ ที่อัลมิตรากังวลว่า .. อัลมิตราจะเขียนหยอกคุณฤกษ์ หรือคุณบินเดี่ยวแรงไปหรือเปล่า ตัวอย่างเช่น .. ให้ฉายาคุณฤกษ์ว่า จอมขี้หลี จอมลีลา , ให้ฉายาคุณบินเดี่ยวฯว่า ..แค่ทหารถือดาบปราบต้นกล้วย อารมณ์สนุกตอนนั้นทำให้อัลมิตรากล้าที่จะเขียนออกไป แต่ที่สำคัญคือ อัลมิตรารู้ว่า เพื่อนย่อมเข้าใจในเจตนา จุดประสงค์ว่า.. อัลมิตราทำเพื่อสีสัน เพื่อความสนุกสนาน ไม่ได้คิดห้ำหั่นเอาเป็นเอาตายแต่อย่างไร เชื่อไหมว่า .. บางทีคำต่าง ๆ ผุดขึ้นมาเอง โดยที่อัลมิตราไม่ได้ตระเตรียมไว้ เช่น บอกคุณบินเดี่ยวว่าเป็นทหารกระจอก ภาพที่อัลมิตรานึกในตอนนั้นก็คือ .. ภาพทหารผอมกระหร่องคนหนึ่งถือดาบไม้ ฟันฉัวะ ฉัวะ กับต้นกล้วย บังอาจเขียนต่อกลอนกับอัลมิตรา มันเป็นอารมณ์ขันนะ ซึ่งตรงนี้บางคนเข้าใจ บางคนไม่เข้าใจ .. อัลมิตราได้ยินภายหลังจากปากบางคนว่า ..อัลมิตราใจร้ายจัง ไปเหน็บเขาแรง ๆ ตอนนั้น ไม่ได้คิดไกลหรอก .. อัลมิตราไม่ได้คิดถึงคนที่มุงรออ่านกลอนอยู่โดยรอบ คิดถึงแต่เพียงคนที่อยู่ตรงหน้าเท่านั้น โชคดี ที่ทั้งคุณฤกษ์และคุณบินเดี่ยวฯ ยังคงเป็นมิตรที่ดี และใช้ช่วงจังหวะดังกล่าวในการปรับไหวพริบเชิงกลอน ไม่มีการถือสาโกรธเคืองแต่อย่างใด ทั้งที่บางวรรคที่อัลมิตราเขียน มันเฉือนใจจัง .. ฮา .. ย้อนกลับมาถึงกรณีนี้ อัลมิตราชอบนะ ชอบที่จะมีคนต่อยอดกลอนของอัลมิตรา คุณตัวเล็กฯ มีเอกลักษณ์ของเขา คือ .. ยกกลอนบทสุดท้ายมาเขียนสัมผัสร้อยความต่อ น่าสนใจนะ คน ๆ นี้ ... แล้วถ้ากลอนชุดไหนถูกใจเขา เขาก็จะไปวางกลอนเล่นต่อกลอนด้วย ส่วนแดดเช้า หยาดอรุณ ปราณรดี .. ก็มีเอกลักษณ์อีกอย่าง แต่ละนามแฝง ก็จะลงผลงานแตกต่างบุคคลิกกันไป มีหลายชื่อ หลายผลงานให้เห็นชินตาอยู่บ่อย ๆ แต่ทุกชื่อมีความเป็นตัวเองอยู่ สังเกตุดีๆ ก็จะเห็น อัลมิตราคิดว่ากรณีนี้น่าจะลงเอยด้วยดี เพราะทั้งคุณตัวเล็กฯ และแดดเช้า ต่างก็เป็นคนที่อัลมิตราชื่นชอบ อัลมิตราไม่อยากให้มีรอยร้าวเกิดขึ้นบนไมตรีอันดีงาม ไม่อยากให้ต้องเกิดการตัดสินใจในเชิงลบ ยิ้มให้ค่ะ และหวังว่าจะได้รอยยิ้มกลับมา แถมหวังอีกไกลด้วยว่า รอบ ๆ ตัว จะเต็มไปด้วยรอยยิ้ม :) มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
1 มิถุนายน 2549 11:20 น. - comment id 581161
แบระ ๆ ๆ ๆ ยัยรุ่งริ่งขี้งอน...
1 มิถุนายน 2549 13:26 น. - comment id 581188
ถ้าเป็นกรรมการห้ามมวย ให้นักมวยยื่นมือมาประสานกับปั๊บ ก็เริ่มต่อยกันปุ๊บ เลยละ อิอิ ต้องจับมานั่งฟังเดอตี่โจ๊กของเรารับรองหายโกรธกันแน่ อิอิ
1 มิถุนายน 2549 17:38 น. - comment id 581241
โกรธหรือเปล่า...ไม่นะ ไม่มีเหตุถึงขั้นต้องโกรธหรอก แค่หอบความหวังดีมาฝากเต็บกระบุง ต่างคนต่างหอบมา ต่างคนต่างจะยื่น แต่พอดีความหวังดีนั้นมันเยอะ เลยล้นและหล่นลงพื้น ก็เลยต่างลื่นความหวังดีของตนเอง
1 มิถุนายน 2549 17:55 น. - comment id 581243
..
..
1 มิถุนายน 2549 19:57 น. - comment id 581260
เลิกงอนได้เเล้วนะขอรับ thaipoem ได้ลงไทยรัฐทั้งที(พึ่งรู้ข่าวน่ะขอรับ) น่ายินดีจิงๆ
1 มิถุนายน 2549 20:06 น. - comment id 581261
1 มิถุนายน 2549 21:27 น. - comment id 581270
............เท่าที่สังเกตมาเป็นไปได้ไหมขอรับว่า \"งานร้อยกรอง เกิดความเข้มข้นของคำมากขึ้น \" อันตรายมากสำหรับการหาความสละสลวยของคำ ในการนำไปใช้เพื่อชนวน อันนี้น่าจะเป็นหลักจิตวิทยาได้อย่างหนึ่ง ทั้งนี้ \"การพูดตรงๆ\" กระผมมองว่าเป็นการปรับความเข้าใจได้ดีที่สุด และจำเป็นที่สุดด้วย เชื่อเถิดครับว่าหากผิดพลาดไปด้วยความคะนองเพียงครั้ง อาจถึงขนาดไม่สบายใจไปอีกนาน
2 มิถุนายน 2549 03:47 น. - comment id 581356
หนักนิดเบาหน่อย...ก็อภัยกัน...มิตรภาพเป็นสิ่งที่สวยงาม..เปิดใจให้กว้างเราจะได้เป็นสุข...ใจมีแต่ทุกข์คือใจคับใจแคบ... ...แวะมาตอนใกล้รุ่งนะ..ง่วงมากเลย...ไม่ค่อยมีแรงแฮะช่วงนี้...
2 มิถุนายน 2549 10:49 น. - comment id 581381
หน้าส่วนตัว
ขออนุญาตคุณตัวเล็กนะคะ เอาอีเมลที่คุณส่งถึงเรามาเป็นหลักฐานว่า คุณจะปรับตัวอย่างไรต่อไป มิได้ตั้งใจประจานแต่อย่างไรนะคะ
เพื่อที่จะได้เป็นข้อยุติเรื่องราวระหว่างกัน ขอให้คุณรักษาสิ่งที่คุณตั้งใจจะทำตรงนี้ด้วย
เราไม่ได้โกรธคุณเลย ถ้าคุณปรับตัวให้ดีขึ้นได้ ... เราให้โอกาสคุณเสมอ
From: \"niphon Niphon\" Add to Address Book Add Mobile Alert
To: nomailtome@hotmail.com, rung_create@yahoo.com
Subject: ขออภัย
Date: Wed, 31 May 2006 22:02:14 -0400
ขอแจ้งความท่านเจ้าบ้านกวีไทย...
เนื่องจากมีบางคนพาล (มิประสงค์จะเอ่ยนาม) ลบความคิดเห็นของคนตัวเล็ก
ความตั้งใจ ก็แค่ต่อกลอนไปมา เธอกลับถือเป็นอารมณ์บูดไปได้
ฝึกสมาธิมายังไง ตั้งเกือบ ๓๐ ปี
มิอายชาวบ้านกวีไทยหรอกรึ?
เรียนมาด้วยความนับถือ
ว่าแล้วเธอน่ะขยัน (ลบ) จริง ๆ ลบออกจากบอร์ดได้ ลบออกจากใจได้หรือยังล่ะคะ...คุณแม่ชี
(ตัวเล็ก usa)
^
^
^
^
^
เขียนโพทะนาทำนองนี้น่ะ ... จะไม่ให้ลบเก็บไว้ประจานตัวเองเหรอ
อย่าสำคัญตัวเองผิด ... ถ้าเขาไม่ต้องการให้ยุ่งเกี่ยว ก็เงียบไปเลย ต่างคนต่างอยู่ไป เราไม่ยุ่งกับคุณนานแล้ว เมื่อไหร่คุณจะหยุดกับเราสักที
ขออภัย คุณอัลมิตราค่ะ ... อีกไม่นานอาจจะมีกระทู้ลานะคะ ถ้าเขาไม่หยุดเข้ามารบกวนและเที่ยวโพทะนา
น่าจะรู้ตัวซะมั่งว่า ตัวเองทำอะไรไว้ เขาไม่โต้ตอบ เขาเฉยๆ ก็น่าจะพอได้แล้ว แต่ไม่เคยหยุดเลย เที่ยวประจานอีกว่า ไม่ยอมรับตัวเอง คุณล่ะ ... รู้ตัวพอหรือเปล่าที่เขียนๆ โพสๆ น่ะ ต้องการอะไร ทำแล้วคนอื่นจะเป็นยังไง แล้วสิ่งที่เกิดขึ้นตามมา ผลจะเป็นยังไง เห็นตามเป็นจริงมั่งไหม
เหลืออดแล้วค่ะ ... ถ้าเหลืออดมากกว่านี้ จะหนีหายไปให้ไกลๆ ขาดดิฉันสักคนหนึ่งในบ้านกลอนคงจะดี อยู่ไปก็มีคนตามเขียนข้อความเละเทะโพทะนาให้แปดเปื้อน รกบ้านไปหมด
พอเงียบ ไม่เข้าไปสนใจ ก็ตามอาละวาด หาว่า เราไม่แวะไปเยี่ยมเขา พอจะทำอะไร ทุกอย่างก็เป็นเรื่องได้หมด ไม่ว่าจะเขียนกลอนอารมณ์ไหน ก็เป็นประเด็นให้หาเรื่องมาโพทะนาได้หมด ลบทิ้งก็เป็นเรื่อง ... ไม่รู้ทำไมไม่ปล่อยวางกับเราสักที อยู่เฉยๆ ของคุณไปไม่ได้หรือยังไง
ตามกัด ตามเห่า อยู่ได้ ... คนนะ ไม่ใช่หุ่นยนต์ ที่จะไม่รู้สึกกดดัน
(คนเหลืออด: รุ่ง, หยาดอรุณ, แดดเช้า, ปราณรดี)
สำหรับ คุณอัลมิตรา, คุณรุ่ง
ขออภัยที่รบกวนบ้านกวีไทย ตอนแรกตั้งใจว่า จะให้มีคนสนใจงานเขียนกลอนมากขึ้น เป็นลักษณะโต้ตอบกันเป็นกลอน แต่ก็ผิดตั้งแต่คิดและเริ่มกระทำ
ดังนั้น รบกวนคุณช่วยลบกระทู้ล่าสุด \"เจ้าตัวเล็ก vs เด็กหญิงรุ่งริ่ง\" ออกด่วนด้วย ขอโทษคุณรุ่งด้วย ไม่ได้มีเจตนาจะประจาน แต่ภาพที่ออกมา กลับกลายเป็นเฉกเช่นนั้น
ขออภัยคุณอัลมตรา ต่อจากนี้ไป จะระมัดระวัง และจะไม่กระทบกระทั่งใด ๆ คุณรุ่งอีก หากขาดคุณรุ่งไป บ้านกวีไทยคงจะเงียบเหงาไป ถ้ากระนั้น ขาด \"บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก\" ไปสักคน น่าจะดีกว่า
จริง ๆ รู้สึกละอายใจตัวเองที่ใช้ชื่อว่า \"บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก\" น่าจะเป็น \"บ้านเวรกรรมคนตัวเล็ก\" ซะมากกว่า ฝากช่วยลบกระทู้ใด ๆ ที่ทำให้คุณรุ่งเสียหายทั้งหมดในบ้านกวีไทยด้วย (หากไม่เป็นการรบกวนคุณเกินไป) หรือจะลบเฉพาะ ความคิดเห็น \"แจ้งความ\" นั้นก่อน จะเป็นการดีที่สุด
หวังใจว่า คุณคงจะพอเข้าใจ ถ้ามีปัญหาหรือข้อสงสัยใด ๆ ยินดีรับฟังคำแนะนำและชี้แนะด้วยความจริงใจ ผ่านเมลนี้ก็ได้
ขออภัยที่ทำให้คุณลำบากใจ เห็นชื่อ \"คุณแดดเช้า หยาดอรุณ ปราณรดี\" มาค่อนข้างนาน เธอเป็นขวัญใจของบ้านกวีไทย ขอให้เธอมีกำลังใจเขียนงานต่อล่ะกัน
ได้ยินว่า เธอกำลังเรียนกฏหมายด้วย (เห็นข้อความที่โพสว่าไม่ว่างไปพบ \"คุณครูใหญ่ฯ\" เพราะติดเรีนกฏหมาย... ตอนนี้รู้สึกไม่ค่อยดีที่ทำให้เธอเสียสมาธิเอามาก ๆ อยากให้เธอหันกลับมาคุยกัน แต่เธอคงจะอำลามิอาลัยแล้วล่ะ และคงสาปส่งเจ้าตัวเล็กเด็กจรจัดให้พลัดหลงลงสู่นรกขุมไหนไปแล้วล่ะ
นึกถึงวันเก่า ๆ เด็กหญิงหยาดอรุณ เคยแนะนำสิ่งดี ๆ ให้หลายเรื่อง ทั้งเรื่องเว็บ เรื่องสมาธิ แต่คงเป็นเพราะทิฏฐิมานะคงชายบ้านนาคนนี้...กระมัง จึงทำให้เรื่องราวเหล่านี้เกิดขึ้น จริง ๆ ชื่อ \"รุ่ง\" เป็นชื่อของหลานสาว (ลูกของพี่สาว) ที่ตัวเล็กรักและหวังใจเธอเรียนต่อให้จบปริญญา ไม่คิดว่าจะต้องมาทะเลาะกับคุณร่ง จำได้ว่าเคยเอ่ยคำว่า \"ขอโทษ\" ก่อนหน้านี้แล้วหลายครั้ง
หวังใจว่า คำขอโทษครั้งนี้ จะมีผลทำให้เธอสบายใจขึ้นนะ...หยาดอรุณ จะได้มีสมาธิในการเรียนกฏหมายให้จบ จะได้สมหวังกับคนที่เธอรัก จริง ๆ หน้าตา น้ำเสียง ก็ยังไม่เคยเห็นไม่เคยได้ยิน ไม่น่าจะทะเลาะกันได้นะ เพราะ \"ทิฏฐิมานะ\" แท้ ๆ
รักษาสุขภาพนะ จากนี้ต่อไป จะไม่ทำอะไรให้รุ่งเสียใจอีก ถ้ามีปัญหาใด ๆ ยินดีพูดคุย เพราะจริง ๆ ต้นตอเกิดของปัญหาเกิดจากคนเพียง ๒ คน แต่เพราะไม่ได้คุยกัน จึงทำให้ปัญหาบานปลาย ขอหยุดไว้ตรงนี้ เชื่อและมั่นใจว่าคุณอัลมิตรา และคุณรุ่งนภาสุขาวดี ฉิมพลีวิมานเมืองฟ้า จะยังเจิดจ้าในบ้านกวีไทยต่อไป
ที่เขียนมาครั้งนี้ เพื่อแสดงความรับผิดชอบในสิ่งที่ได้กระทำมา ปกติไม่ใช่คนที่ชอบหาเรื่องใคร และไม่ใช่คนที่หนีปัญหา ยินดีรับฟังคำชี้แนะเสมอ มีอะไรขอให้หันมาพูดคุยกันดีที่สุด
ด้วยความจริงใจ
ตัวเล็ก usa
๓๑ พฤษภาคม ๒๕๔๙
เอามาวางแบบนี้ เพื่อเป็นสักขีพยานว่า ต่อไปนี้ คนตัวเล็กจะไม่พาดพิงอะไรในแง่ลบเกี่ยวกับแดดเช้าอีก
แดดเช้า ปรารถนาดีกับทุกคน และถ้าคนตัวเล็กตั้งใจที่จะสำรวมระวัง ก็ขอเชิญอยู่ต่อเถอะ สร้างสรรค์งานดีๆ ที่ \"กลั่นกรอง\" ดีแล้วต่อไป
ขอดูคุณต่อไปแล้วกันว่า คุณจะทำได้จริงไหม ถ้าคุณทำได้ตามที่คุณตั้งใจจริงๆ เราก็พร้อมจะช่วยเหลือเกื้อกูลคุณเท่าที่จะทำได้ เหมือนๆ ที่เราตั้งใจช่วยเหลือใครๆ
ขออภัยเจ้าของกระทู้นะคะ : )
2 มิถุนายน 2549 08:30 น. - comment id 581393
บางทีไม่ได้ตั้งใจ...ที่จะสื่อให้เป็นเช่นนั้น .. แต่ความผิดพลาดเล็กๆ น้อยๆ ในการใช้คำ ก็เป็นชนวนหนึ่งที่ทำให้เกิดการกระทบกระทั่ง ทางจิตใจ... หวังเป็นอย่างยิ่งว่าเด็กทั้งสอง จะปรับความเข้าใจกันได้ในเร็ววัน..(หันหน้าเข้าหากันน่ะ) ความจริงใจที่มีให้กัน คงมีพลังพอลบล้างความผิดพลาดที่ไม่เจตนาแต่กาลก่อน.. กุ้งหนามแดง
2 มิถุนายน 2549 09:11 น. - comment id 581402
พี่กุ้งฯ ไม่ใช่เกี่ยวกับการผิดพลาดการใช้ภาษาหรอกค่ะ ... แต่มันเป็น \"นิสัย\" ของเขา ซึ่ง แก้ไม่หายสักที ... บอกก็ไม่เข้าใจ บอกตรงไม่ได้ ก็เลยสะกิดอ้อมๆ ก็ไม่เข้าใจ เลยเฉย พอเฉยเขาก็ยิ่งป่วนหนัก ถึงขนาดไปกระทู้อื่นๆ เปรยว่า หนูไม่เข้ากระทู้เขา เข้าทุกกระทู้ ... แล้วเขาก็มีนิสัยอย่างหนึ่งที่ หนูรับไม่ได้ ก็คือ ไม่ว่าหนูจะเขียนอะไร ไม่สนใจละว่า เป็นงานเขียน หรือ เป็นเรื่องจริง เขาก็จะลากเอามาเป็นประเด็นตามจิกไม่จบสิ้น พอเฉยๆ ... ก็มากล่าวหาว่า หนูร้อน หนูก็เริ่มงงอะดิ ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับเขาเลยนะ เลยลบคอมเม้นท์เขาไปซะ เขาก็โวยต่ออีก อ้าว ทำยังไงล่ะเนี่ย ... เกิดเป็น แดดเช้านี่วางตัวลำบากมากๆ พอแดดเช้าลบกระทู้ เขาก็ไปโวยกับ ปราณรดี ไปปรึกษาปราณรดี ความคิดเห็นนั้นยังอยู่นะคะ ไปค้นอ่านได้ ... ปราณรดี พยายามที่จะเตือนเขาแล้วว่า เขาอย่ามารบกวนแดดเช้านัก ปล่อยวางไปซะมั่ง เขาก็ยังไม่เปลี่ยน หลายกลอนในกระทู้ปราณรดี ที่เขาเขียนพาดพิงแดดเช้า น่ะ ... ไม่ตรงกับหัวข้อประเด็นที่ปราณรดีจะสื่อเลย แต่เขามาระบาย ก็สะกิดกลับไปว่า กระทู้นี้ต้องการสื่ออะไร ... เหมือนจะไม่รู้ตัว ไปดูกระทู้ข้างล่างของเขาสิ ... หนูพูดครั้งเดียวจบว่า ขอให้เขาหยุดจริงๆ พอวันรุ่งขึ้น เขาก็กลับคำ เข้ามาจิกหนูต่อ เอาประเด็นเรื่องจะเรียนกฎหมาย ซึ่งคุยกับคนบางคนหลายวันแล้ว จบแล้ว ลากมาเป็นประเด็นจิกหนูต่อ เจอแบบนี้เรื่อยๆ ใครจะรับไหวคะ ... ทำทุกวิถีทางแล้ว ... แต่ตัวเล็กไม่เคยหยุดเลย ไม่เคยเฉยเลย หนูก็ว่าจะทำแบบพี่กุ้งแนะนำและทำเสมอมาคือ ต่างคนต่างอยู่ ต่างคนเขียนงานไป แต่เขาไม่วายมายุ่งแล้วลากสิ่งที่หนูเขียนมาเป็นประเด็น ก่อกวนแบบนี้ ... ไม่ไหวนะคะ ที่จริงหนูสบายใจ คิดว่า เขาเอ่ยปากว่า จะหยุด หนูดีใจที่เขาจะหยุด แต่มาเช้านี้เห็นอาการเขากลับมาเป็นแบบเดิม หนูเริ่มเบื่อค่ะ หนูอยากถอดใจ ไม่อยากมาให้เขาเห็นร่องรอยอีก จะได้ไม่มีเชื้อเพลิงที่จะลากเรื่องราวของหนูออกมาเป็นเรื่องจิกว่า ได้อีก ซึ่งเรื่องของหนูไม่รู้ว่า มันเกี่ยวอะไรกับชีวิตของเขาตรงไหน ทำไมต้องเอามาโพทะนา เฮ้อ ... เหนื่อยใจ ไม่มีใครเข้าใจสักคน ไม่อยากอธิบายมากเลย เพราะคำอธิบายมันจะแต่งแต้มยังไงก็ได้ แต่ความเป็นจริงที่เกิดขึ้นสำคัญกว่า ตกลง หนูจะไม่มีใครสักคนที่จะเข้าใจเลยเหรอ ที่จะรู้เรื่องที่เกิดขึ้นกับหนูเลยเหรอ ... พี่กุ้ง พี่สาวที่รัก ถ้าพี่สาวยังไม่เข้าใจ หนูก็ไม่รู้จะทำยังไง
2 มิถุนายน 2549 20:10 น. - comment id 581493
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ------------------- คนตัวเล็กเด็กบ้านนอกยินดียิ่ง .......... ประทับใจสัตย์จริงเมื่อไถ่ถาม เสนอแนวคิดเห็นเป็นบทความ .......... หรือนิยามแห่งกลอนวอนจากใจ เขียนอะไรสรรค์สร้างเปิดทางพร้อม ......... ช่วยขับกล่อมบ้านน้อยค่อยขานไข อยู่แห่งหนแดนดินแถบถิ่นใด ......... เพียงฝันใฝ่ในบทกลอนขอต้อนรับ มิตรภาพอาบด้วยวรรณศิลป์ ......... ร่วมโบยบินอักษรกลอนขานขับ ด้วยดวงจิตชิดเชื้อเมื่อประทับ ......... คณานับคืนวันมั่นไมตรี เชิญทุกท่านผ่านมาแวะรังสรรค์ ......... แต่ละวันสานพลังสร้างวิถี คนละนิดคนละหน่อยถ้อยวาที ......... ช่วยชีวีให้ชื่นทุกคืนวัน ^..^ ยินดีต้อนรับเพื่อนสมาชิกทุกท่าน ^..^ ^o^ ซั่นดอกวา ^o^ เขียนไว้ในวันวาน กาลครั้งหนึ่ง นานมาแล้ว
2 มิถุนายน 2549 20:31 น. - comment id 581509
ขอขอบคุณป้าหมู (บ้านสุกรวดี) ที่ช่วยจัดสรรและสร้าง...\"บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก\" ขอขอบคุณป้าไก่ (เพื่อนป้าหมู) ที่ช่วยจัดทำป้าย...\"บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก\" ขอยื่นยันว่า \"บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก\" จะยังคงอยู่ ไม่เป็น \"บ้านเวรกรรมคนตัวเล็ก\" อย่างแน่นอน คุณอัลมิตรา...ค่าโฆษณาใด ๆ กรุณาติดต่อที่ \"เจ้าตัวเล็ก\" ด่วนเด้อเจ้า กาลเวลาหมุนเรื่อยไป เรามีสิทธิ์จะตามดูเหตุการณ์ต่าง ๆ หลังกาลเวลานั้นผ่านพ้นไป ดูอะไรนาน ๆ แต่ต่อเนื่องสม่ำเสมอ จะทำให้เราเข้าใจหลาย ๆ อย่าง รวมทั้งตัวเราผู้เฝ้าดูนั้นด้วย
2 มิถุนายน 2549 22:25 น. - comment id 581528
ดีใจค่ะ ที่กระทู้นี้คู่กรณีเข้ามาประสานทำความเข้าใจซึ่งกันและกัน แท้ที่จริงแล้ว ต่างก็ไม่มีเรื่องบาดหมางกันด้วยซ้ำ ที่มีก็คงเพียงแต่เรื่องเข้าใจผิด ซึ่งในขณะนี้ก็คลี่คลายไปในทางที่ดีแล้ว และต่างก็ยิ้มให้กัน คุณคนตัวเล็ก .. ช่างล้อ ทำให้อัลมิตรานึกถึงเพื่อนสมัยเด็กคนหนึ่ง เขาอยู่ข้างบ้าน วันเดือนปีเกิดวันเดียวกันกับอัลมิตรา .. เขามักมุดรั้วมาเล่นด้วยเสมอ ทั้งที่พี่ชายของเขาและพี่ชายของอัลมิตราต่างก็มีเรื่องชกต่อยกันบ่อย ๆ เขาไปอยู่สวรรค์นานแล้วล่ะ .. แต่ความขี้เล่นของเขา อัลมิตราพอจะจำได้ คุณฤกษ์ .. คนมีอารมณ์ขันอยู่เนือง ๆ หัวใจจะสุขสบายนะ คุณเรน .. ทุกอย่างเป็นได้ดีแล้วค่ะ คุณไรไก่ .. คาดว่า คุณไรไก่ก็คงพลอยว้าวุ่นใจไปด้วย ต่อจากนี้ไปคงไม่มีอะไรแล้วค่ะ คุณวนกว .. ขอบคุณมากค่ะ อัลมิตราก็ยินดีไปกับปีกฟ้าด้วย คุณสุญญะกาศ.. ในความคิดส่วนตัวของอัลมิตรา อัลมิตราคิดว่า..คนที่เขียนร้อยกรอง ย่อมต้องมีหัวใจละเอียดอ่อน บางทีถ้อยคำนิดๆหน่อยๆ ที่คนอื่นอาจอ่านแล้วธรรมดาที่สุด กลับกลายเป็นถ้อยคำที่จี้ตรงใจ แต่ทั้งหมดต้องอ่านแล้วตีความโดยรวม ไม่ใช่อ่านแล้วรีบสรุปความ ซึ่งอารมณ์ในตอนนั้นอาจแปลนัยผิด และถ้ามีการต่อปากต่อคำกันยิ่งขึ้น เรื่องก็จะไม่จบ .. ดีไม่ดี ก็บานปลายกลายเป็นคดีหลายๆคดีซ้อนกันค่ะ คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. ตีสามกว่า ๆ อัลมิตราฝันไปหลายเรื่องแล้วล่ะ แต่ตื่นเช้ามาไม่ยักจะจำได้แฮะ คุณกุ้งหนามแดง .. ความเข้าใจผิดทางตัวอักษรมีอยู่เนือง ๆ ค่ะ แต่ถ้าไว้เนื้อเชื่อใจกัน ก็จะไม่ค่อยติดปัญหาสักเท่าไหร่ แต่ถ้าในใจนึกระแวงกันตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ก็มักจะมีผลในเชิงลบค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
