ครืน ครืน ค่ำคืนนี้ฟ้ากลืนดาวลับหาย ในจังหวะหนึ่งแสงวาววับเป็นประกาย แล้วน้ำฝนเริ่มกระจัดกระจายเกลื่อนดิน ข้างนอก จังหวะฝนเป็นระลอกกระทบหิน ในท่วงท่าที่นิ่งงันฉันได้ยิน เสียงกระซิบของก้อนหินถึงดวงดาว เยียบเย็น ใบไม้ล้อลมเล่นอย่างไม่เหน็บหนาว แม้รู้ตัวว่าต้องลมจะกรูกราว กลับงดงามทุกท่วงราวนักเต้นรำ คืนนี้ ขณะที่เมฆฝนยังคล้อยต่ำ ฉันเห็นต้นไม้แห่งความทรงจำ ยังงดงามอยู่เช่นนั้นในดวงตา คืนนี้ ความเหงาคลี่คลุมทั่วผืนฟ้า ใต้ต้นไม้ความทรงจำยังตรึงตรา ประทับในรอยจำให้ปรารถนา... ............................................ ............................................ เช่นนั้น...มิรู้ลืม
vaproud 31 พ.ค. 2549 22:16 น. - ID 89817 
1803
0
0
1 มิถุนายน 2549 13:53 น. - comment id 581199
มิรู้กี่วันและคืนสายถนนชีวิตที่ทอดห่าง คนละทิศละทาง แต่ความคิดถึงยังคงอยู่-อยู่ในจังหวะของครุ่นคำนึง ไถ่ถามต่อสายลม/ดอกไม้ไร้ชื่อ/แมลงนิรนาม พานพบใครหนึ่งบ้างไหม? โดยความเงียบ&ว่างเปล่า..อุทาน! อย่างเงียบงัน=ว่า ร้างไร้
2 มิถุนายน 2549 14:39 น. - comment id 581456
วาพราว! สบายดีไหม? ท่องทางอยู่อย่างไรส่งข่าวคราวบ้าง ได้รู้ความ .......พี่ชายสบายดี ใครเข้าใจได้ดีหามีไม่....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
