รักใคร เพื่อใคร

ตราชู

เพื่อนๆที่รักทุกท่านครับ ร้อยกรองบทนี้ต้องเรียกว่าบังเอิญจริงๆ เมื่อวาน วันอาทิตย์ ผมอยู่ว่างๆ ก็เลยคิดจะเขียนโคลง ๕พัฒนา กลบทบัวบานกลีบ เล่นดู (โดยได้แรงบันดาลใจจากโคลงกลบทบานกลีบต่อดอก ในหนังสือ กฎบนกลบท ของท่านคมทวน คันธนู) แรกเขียนไว้ ๖ บท พอตกกลางคืน ยังไม่ถึงเวลานอน ก็เอามาตรวจดู แล้วเขียนเติม มิหนำ ยังแต่งฉันท์ ๔๐ (ซึ่งท่านคมทวนเป็นผู้คิดขึ้นเช่นกัน) เสริมเข้าไปด้วย แหละนี่ คือผลจากการนั่งต่อจิ๊กซอของผมครับ
รักใคร เพื่อใคร
โคลง ๕ พัฒนา กลบทบัวบานกลีบ
	รักครุ่นเพ้อ					เพื่อใคร
รักย่อมใจ						จ่อเฝ้า
รักเรืองใส						หรือโศก
รักย้อมเคล้า						เคลือบแด
	รักแม่นี้						นี่หนอ
รักแผ่พอ							แผ่นฟ้า
รักสวยทอ						สานถัก
รักแพร้วจ้า						เจิดลออ
	รักพ่อเพี้ยง					แผ่นดิน
รักโสภิน							เพียบแปล้
รักเฉิดฉิน							ฉายฉาบ
รักแท้แท้							ที่เห็น
	รักไป่เร้น						รักครู
รักเรียนชู							ชีพฟื้น
รักตราตรู							ตรึงติด
รักเอื้อนอื้น						เอ่ยพจี
	รักที่ตั้ง						เพื่อตน
รักย่อมรน						เร่าร้อน
รักมองหน						เห็นแคบ
รักซ้ำซ้อน						สั่นสะเทือน
	รักเพื่อนพ้อง					ผูกพัน
รักเฉิดฉัน							ช่วยชี้
รักเกื้อกัน							เกิดแก่น
รักล้นนี้							อเนกคุณ
	รักครุ่นน้อม					นำประชา
รักยื่นหา							ยื่นให้
รักหรรษา							สุขห่ม
รักแม้นได้						ดื่มธาร
	รักผ่านขั้น					ควรตรอง
รักควรครอง						ครอบเข้า
รักควรมอง						ประเมินค่า
รักเรื้องเร้า						เร่งขยาย
ฉันท์ ๔๐
	อยู่ที่วิถีทัศน์					สามรรถจะมองมุ่ง
ความรักประจักษ์รุ้ง					หรือโรยประโปรยราย
อยู่ที่วิถีทาง						ทอดวางฤถอดวาย
มากมีวิธีหมาย						มาดลกมลดาล
	รักแม่ซิ่แท้มั่น					แบ่งสรรคละบรรสม
อิ่มหนำเพราะน้ำนม					อกหนุนละมุนนาน
รักเลี้ยงประเคียงลูก					ฝังปลูกประคองปราณ
รักฉายประกายฉาน					ทอชีพประทีปโชน
	ใจภักดิรักพ่อ					รักก่อเพราะเก่งกาจ
พ่อนำ ณ อำนาจ						องอาจมิเอนโอน
รู้พิศพินิจผ่อน						รู้หย่อนแหละอ่อนโยน
รักหาญทะยานโหน					ห้วงหาวอะคร้าวเหิน
	รักครูเพราะรู้ครบ					บรรสบวิชาสร้าง
แลทิศลิขิตทาง						ด้นดั้นจรัลเดิน
พากเพียรเสถียรพร่ำ					เรียนร่ำลุจำเริญ
พานำผิว์ดำเนิน						เห็นมากปะหลากมุม
	รักราคะพารัก					แน่นักพะวงหน่วง
หวังสรรค์สวรรค์สรวง					ซึ่งครอบประกอบคลุม
สมหวังภวังค์ไว้						เรืองไรก็เรืองรุม
หวังศูญสิกูณฑ์สุม						โศกเศร้ามิเซาซา
	รักเพื่อนมิเลือนผล					อำพนประไพแผ้ว
รักเกลอเสมอแก้ว						ก่องแวว ณ ชีวา
สุขสวมก็ร่วมสุข						ถึงทุกข์ก็ศรัทธา
ไม่เหเสน่หา						ห่างให้หทัยหวน
	รักชาวประชาชาติ					รักสาดกระจ่างแสง
รังรองจะส่องแรง						ส่องเร่มิเรรวน
รักรุ่งจรุงหรู						รักหมู่นรามวล
รักถั่งพลังทวน						ทายท้ากะอาธรรม
	ควรถึงคะนึงแท้					รักแน่น่ะรักไหน
รักใครและเพื่อใคร						เพื่อใจผนิดจำ
รักหนุนกรุณเหนี่ยว						แน่นเหนียวผนึกนำ
รักเทริดประเสริฐสัม-					บูรณ์นั้นนิรันดร์นาน
(๒๘ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๙)
_____________________________________